چگونه به فرزند خود انگیزه دهید، تا آنچه را که درست است انجام دهد؟

ایجاد انگیزه درونی در کودکان یکی از مسیرهای سریع برای کمک به آن­ها در رسیدن به بلوغ و مسئولیت پذیری است. متأسفانه بسیاری از والدین از انگیزه های بیرونی استفاده می کنند تا فرزندان خود را به جلو سوق دهند. به عنوان نمونه، اگر کارهای خانه خود را به پایان برسانید، می توانید بیرون بروید و بازی کنید. اگر اتاق خود را تمیز کنید، می توانید یک ویدیو تماشا کنید. متأسفانه کودکان به این روش آموزش داده می شوند، اغلب به جای ایجاد انگیزه های درونی، مانند مسئولیت پذیری، ذهنیتی در آن­ها ایجاد می شود که بر انگیزه بیرونی متمرکز است.

متأسفانه، شما نمی توانید کودکان را وادار به تغییر خواسته قلبیشان کنید. اما می توانید کارهای زیادی انجام دهید، تا در مسیر درست آن­ها را ترغیب کنید.

به جای عصبانیت نظم و انضباط را به آن­ها آموزش دهید

فرض کنید وارد حیاط شده اید، ناگهان می بینید، پسر یازده ساله شما دوچرخه خود را خیلی نزدیک به باغچه گل انداخته است و به برخی از گل­ها آسیب رسانده، اگر اولین واکنش عصبانیت است، پس به عواقب آن هم فکر کنید. سعی کنید بعد از چند نفس عمیق، به ‌دنبال رویکرد دیگری باشید.

به فرزندتان فرصتی بدهید که به درستی واکنش نشان دهد

در نمونه ای که با آن شروع کردیم، با یک شاخه گل وارد خانه شوید، و به فرزند خود بگویید، من خیلی غمگین هستم. من این گل را خیلی دوست داشتم، اما دوچرخه شما روی آن افتاده و اکنون شکسته است. سپس از اتاق خارج شوید. این نوع رفتار باعث می‌شود، تا او با خود فکر کرده و احساس ندامت کند. معمولاً این گونه رفتارها عصبانیت را تحریک می کنند و درنتیجه، موجب می‌شوند آن ها شروع به دفاع از خود کنند و بیشتر پاسخگوی رفتارشان باشند.

به جای عصبانیت، آن ها را به سمت احساس گناه سوق دهید

والدینی که از این تکنیک استفاده می کنند، غالباً موجب می شوند تا فرزندان احساس مقصر بودن داشته باشند. اگر شما به عنوان والدین لحظه ای عصبانیت خود را پشت سر می گذارید، خواهید دید که واقعاً به این دلیل، از آنچه فرزندتان انجام داده ناراحت هستید، زیرا پیامدهای بلند مدت چنین رفتاری را می دانید. بنابراین آن را به روشی ملایم بازتاب دهید. غم و اندوه درهای رابطه را باز می کند، در حالی که خشم دیوارهایی را می سازد که بین شما و فرزندتان فاصله می اندازد.