حال ما در این مطلب بررسی می کنیم که آیا این ادعا درست می باشد یا خیر؟
تنها معصوم دچار خطا نمی شوند
استدلال به عمل فردی بر صحت آن عمل فقط در حالتی صحیح و درست می باشد که آن شخص معصوم باشد و از خطا و اشتباه به دور باشد و هیچگاه گناه نکرده باشد در حالی که همه امت اسلامی در این امر اتفاق دارند که جعفر بن علی چنین مقامی را نداشته و فرزند امام بودن امکان عصمت از گناه را برایش ممکن نکرده است در ادامه می توان به فرزندان پیامبر اشاره نمود که گناهان بزرگی مرتکب شده‌اند:
پسران یعقوب پیامبر در حق برادر خود یوسف ظلم کردند و با وجود آن که پدرشان از فرزندان خود عهد و پیمان محکمی برای حفظ جان یوسف گرفته بود باز هم فریب شیطان را خوردند و برادر خود یوسف را در چاه افکندن و به پدر خود گفتند که یوسف را گرگ خورده است پس در اینجا می بینیم که پیامبر زادگانی همچون پسران یعقوب هم دچار خطا های بزرگی می شوند حال چنین اعمالی از کسی که مقامش از پیامبر زاده ها هم پایین تر می باشد بعید نخواهد بود و می توان همچین عملی را برایش صادر کرد.
طمع جعفر بن محمد نسبت به اموال امام حسن عسکری (ع)
انکار جعفر نسبت به فرزند برادرش امری طبیعی بوده است زیرا دلایلی که جعفر فرزند برادرش را انکار کند بسیار بوده است
۱ -امام حسن عسکری دارای اموال بسیاری بود و اگر به برادرش می رسید می توانست به تمام خواسته های نفسانی و آرزوهای مادی خود برسد
۲ -امام حسن عسکری در میان شیعیان دارای مقام ارجمند والایی بود و همه امور شخصی و اجتماعی بر شیعیان مقدم بود و رضای او رضای خداوند بود و به او غضب او غضب خداوند می شد ۳ -امام حسن عسکری(ع) در زمان خود مرجع و مسئول امور مادی و معنوی شیعیان می بود و افراد خمس و زکات خود را به ایشان یا وکیل ایشان تقدیم می کردند تا به افرادی که مستحق هستند برساند و جعفر می دانست که شیعیان این عمل را پس از برادرش به جانشین او می دهند
آیا با این همه انگیزه تحریک کننده برای انکار حضرت مهدی عجل الله از طرف جعفر بازهم منتقدین می توانند به انکار چنین شخصی استدلال کنند و جعفر را شاهدی برای درستی مدعی خود بدانند؟
انکار پیامبری حضرت محمد(ص) توسط عموی ایشان ابولهب
استدلال این دسته از افراد که تکیه به انکار جعفر می کند مانند استدلال یهود و نصارا بر نفی پیامبری محمد صلی الله علیه و آله به انکار ابولهب عموی آن حضرت و انکار اکثر بنی هاشم و بنی امیه و جنگ کردن آنها با وی می باشد با اینکه ابولهب عموی پیامبر می بود و هر روز شاهد معجزات پیامبر و نبوت ایشان بود باز هم پیامبری حضرت محمد (ص) را انکار می کرد در حالی که کشف حقیقت برای جعفر و کسانی امثال او از حقیقت به خاطر مصلحت دور بودن چندان آسان نبود خلاصه آنکه در انکار این گونه مطالب این افراد را نمی توان از دانشمندان بی طرف یا فقهای اسلام دانست بلکه آن افرادی نادان و جاهل می باشند.
قبول امامت حضرت مهدی(عج) توسط فرزندان جعفر بن علی
جعفر بن علی دارای فرزندان بسیاری می باشد و اولاد های جعفر به حقیقت وجود حضرت مهدی و مقام والای ایشان اعتراف کرده‌اند و هیچ کس از اولاد های جعفر در این مسئله خلاف امامیه اعتقادی را نداشتند بلکه همه آنها قائل به زنده بودن مهدی عجل الله بودند و منتظر ظهور ایشان هستند.
ان شاالله با ظهور حضرت مهدی (عج) غم فراق از دل امام و منتظران زدوده شود
