همه چیز راجع به مورچه ها

مورچه ها گوش ندارند

مورچه ها گوش ندارند. مورچه ها با احساس لرزش در زمین از طریق پاهای خود "می شنوند".

وقتی مورچه ها می جنگند ، معمولاً به مرگ آنها ختم می شود!

هنگام تغذیه ، مورچه ها یک دنباله فرومون را رها می کنند تا بدانند که کجا بوده اند.

فرومون یک عامل شیمیایی ترشح‌شده یا دفع‌ شده است که موجب پاسخ اجتماعی در اعضای یک گونه می‌گردد.

مورچه ها ریه ندارند

مورچه ها ریه ندارند. اکسیژن از درون سوراخهای ریز در بدن عبور می کند و دی اکسید کربن از همان سوراخ ها خارج می شود.

مورچه ملکه

مورچه های ملکه دارای بالهایی هستند که هنگام شروع لانه جدید ، آنها ریخته می شوند.

هنگامی که ملکه مستعمره می میرد ، مستعمره تنها می تواند چند ماه زنده بماند. کوئین ها به ندرت جایگزین می شوند و کارگران قادر به تولید مثل نیستند.

اگرچه مورچه ها وقتی به خانه شما می آیند و یا وقتی پیک نیک می گیرید ناامید کننده هستند ، مورچه ها به محیط کمک می کنند. آنها حشرات اجتماعی هستند ، به این معنی که آنها در کلنی ها یا گروه های بزرگی زندگی می کنند. بسته به نوع ، مستعمرات مورچه ها می توانند از میلیون ها مورچه تشکیل شوند.

در یک مستعمره سه نوع مورچه وجود دارد: ملکه ، زنان کارگر و نر. ملکه و نر بال دارند ، در حالی که کارگران بال ندارند. ملکه تنها مورچه ای است که می تواند تخم بگذارد. وظیفه مورچه های مرد همبستگی با مورچه های ملکه آینده است و بعد از ملکه آنها خیلی طولانی زندگی نمی کنند. هنگامی که ملکه به بزرگسالی رسید ، او بقیه عمر خود را صرف تخم گذاری می کند! بسته به نوع ، یک مستعمره ممکن است یک ملکه یا ملکه های زیادی داشته باشد.

حمله مورچه ها به مستعمره مورچه ملکه

مستعمرات مورچه ها همچنین مورچه های سرباز دارند که از ملکه محافظت می کنند ، از مستعمره دفاع می کنند ، مواد غذایی را جمع می کنند یا می کشند و در جستجوی غذا و فضای لانه سازی به مستعمرات دشمن حمله می کنند. اگر مستعمره مورچه دیگری را شکست دهند ، تخم های مستعمره مورچه را تصاحب می کنند. هنگامی که تخم ها رشد کنند و مورچه ها در بیایند، مورچه های جدید به مورچه های "برده" برای مستعمره تبدیل می شوند. برخی از مشاغل مستعمره شامل مراقبت از تخم ها و نوزادان ، جمع آوری غذا برای مستعمره و ساخت تپه ها است.

مورچه آرژانتینی

این گونه از مورچه ها بومی آرژانتین و برزیل است و احتمالاً در کشتی های حمل بار در حدود دهه 1890 به ایالات متحده منتقل شده است. این مورچه ها را می توان در ایالت های جنوبی و در کالیفرنیا ، ایلینویز ، مریلند ، میسوری ، اورگان و واشنگتن یافت.

اندازه: 1/16 "تا 1/4"

شکل: قطعه قطعه ، بیضی

رنگ: قهوه ای تیره تا سیاه و براق

پاها: 6

بالها: متغیر است

آنتن: بله

نام مشترک: مورچه آرژانتینی

پادشاهی: Animalia

پناهندگی: آرتروپودا

کلاس: حشرات

رژیم غذایی مورچه آرژانتینی

مورچه های آرژانتین مواد شیرین را ترجیح می دهند اما تقریباً هر چیزی از جمله گوشت ، تخم مرغ ، روغن و چربی ها را می خورند. همچنین ، هنگام غذا خوردن برای غذا ، مورچه های آرژانتینی ، به جای اینکه فقط از لانه تا منبع غذایی باشند ، دنباله های فرومون را در هر جایی که می روند رها می کنند. این عادت اطمینان می دهد که آنها وقت خود را دو برابر در همان منطقه تلف نکنند. در حالی که در سایر گونه های مورچه، مورچه های کارگر در درجه اول مسئول جمع آوری مواد غذایی هستند ، اما ملکه های آرژانتین همچنین در تهیه غذای غذا یاری می کنند.

زیستگاه مورچه آرژانتینی

کلنی های مورچه آرژانتینی در محیط های مرطوب و نزدیک یک منبع غذایی قرار دارند. این مستعمرات می توانند به اندازه یک اثر بزرگ رشد کنند ، گاهی اوقات زیستگاه های کامل مانند یک باغ کامل یا حیاط پشتی شما را پوشش می دهند.

آیا مورچه آرژانتینی سمی است؟

مورچه های آرژانتینی تهدیدی برای سلامتی نیستند ، اما می توانند با ترک مواد زاید بدن خود مواد غذایی را آلوده کنند.

مورچه های پیاده رو

اگرچه این مورچه ها می توانند در داخل زندگی کنند ، اما اسم خود را از محل زندگی خود می گیرند زیرا لانه های خود را در آسفالت یا زیر ترک های سنگفرش می سازند. آنها به طور معمول در نیمه شرقی ایالات متحده ، کالیفرنیا و واشنگتن یافت می شوند. مستعمرات مورچه های آسفالت به طور متوسط ​​3000 تا 4000 عضو و چندین ملکه دارند.

اندازه: 1/8 "

رنگ: قهوه ای تیره تا سیاه

نام مشترک: مورچه پیاده رو

رژیم غذایی مورچه پیاده رو

این مورچه ها تقریباً هر چیزی را می خورند ، از جمله حشرات ، گریس ، دانه ها ، عسل های تازه ، عسل ، نان ، گوشت ، آجیل و پنیر.

زیستگاه مورچه پیاده رو

این مورچه بیشتر در لانه های زیر خاک و در زیر اسطبل ها ، پیاده روها ، پاسیوها و خیابان ها لانه می زند. در داخل خانه ، مورچه های پیاده رو لانه زیر بنای یک ساختمان و درون دیوارهای توخالی هم لانه می سازند.

آبا مورچه های آسفالت سمی هستند؟

مورچه های آسفالت تهدیدی برای سلامتی نیستند ، اما می توانند با ترک مواد زائد مواد غذایی را آلوده کنند.

مورچه آتشی سرخ

مورچه های آتشی قرمز نسبت به سایر گونه های مورچه ها تهاجمی تر بوده و دارای نیش دردناک هستند. باید از این مورچه ها و لانه های تپه ای آنها جلوگیری کرد. مورچه آتشی سرخ می توانند با بسیاری از اقلیم ها و شرایط موجود در محیط اطراف خود وفق پیدا کنند. به عنوان مثال ، اگر مستعمره در لانه ها سطح آب را افزایش داده است ، جمع می شوند و یک توپ یا قایق عظیم را تشکیل می دهند که قادر به شناور شدن بر روی آب باشد!

اندازه: 1/8 "تا 3/8"

رنگ: قهوه ای مایل به قرمز تیره

نام مشترک: مورچه آتشی سرخ

رژیم غذایی مورچه آتشی سرخ

آنها در درجه اول از پوشش گیاهی تغذیه می کنند.

زیستگاه مورچه آتشی سرخ

مورچه آتشی سرخ لانه های خود را در تپه های خاک خارج از منزل ، در مناطق چشم انداز و یا در نزدیکی زیر بنای ساختمان بنا می کنند. آنها گاهی اوقات از طریق سوراخ یا ترک دیوارها و پایه ها وارد ساختمانها می شوند.

آیا مورچه آتشی سرخ سمی است؟

نیش مورچه آتش سوزی قرمز وارداتی دردناک است و اغلب منجر به جوش می شود که به یک تاول سفید تبدیل می شود. افراد حساس به نیش حشرات شدیدتر واکنش نشان می دهند. آنها ناامید کننده هستند ، نه تنها به دلیل درد جسمی که می توانند وارد کنند ، بلکه به دلیل اینکه فعالیت آنها باعث آسیب ریشه گیاهان شده و منجر به از بین رفتن محصولات زراعی می شود.

راه های از بین بردن مورچه از محیط زندگی

آب ایستاده را از بین ببرید. آفات ، مانند مورچه ها ، پشه ها و موریانه ها ، جذب رطوبت می شوند.

شاخه های درخت و گیاهان دیگر را از خانه جدا کنید. بعضی اوقات آفات از این شاخه ها برای ورود به خانه شما استفاده می کنند.

اطمینان حاصل کنید که هیچ شکاف و شکاف کوچکی در قسمت زیرین خانه وجود ندارد. گاهی اوقات آفات از اینها برای ورود به خانه شما استفاده می کنند.

اطمینان حاصل کنید که هیزم و مصالح ساختمانی در کنار منزل شما ذخیره نمی شوند. آفات در حال ساخت لانه در پشت چوب هستند.