شیخ از جناب ابوالقاسم حسین بن روح که نایب خاص حضرت صاحبالامر (عج) است روایت کرده که فرمود: در ماه رجب در هر زیارتگاهی از زیارتگاههای شریف که باشی به این زیارت صاحب مزار را زیارت کن. پس چون وارد حرم میشوی بگو:
الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی أَشْهَدَنا مَشْهَدَ أَوْلِیائِهِ فِی رَجَبٍ ، وَأَوْجَبَ عَلَیْنا مِنْ حَقِّهِمْ مَا قَدْ وَجَبَ ، وَصَلَّی اللّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ ، وَعَلَی أَوْصِیائِهِ الْحُجُبِ . اللّهُمَّ فَکَما أَشْهَدْتَنا مَشْهَدَهُمْ فَأَ نْجِزْ لَنا مَوْعِدَهُمْ ، وَأَوْرِدْنا مَوْرِدَهُمْ ، غَیْرَ مُحَلَّئِینَ عَنْ وِرْدٍ فِی دارِ الْمُقامَهِ وَالْخُلْدِ ، وَالسَّلامُ عَلَیْکُمْ ، إِنِّی قَدْ قَصَدْتُکُمْ وَاعْتَمَدْتُکُمْ بِمَسْأَلَتِی وَحَاجَتِی وَهِیَ فَکَاکُ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ ، وَالْمَقَرُّ مَعَکُمْ فِی دَارِ الْقَرارِ ، مَعَ شِیعَتِکُمُ الْأَبْرَارِ ، وَالسَّلامُ عَلَیْکُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَی الدَّارِ ، أَنَا سائِلُکُمْ وَآمِلُکُمْ فِیمَا إِلَیْکُمُ التَّفْوِیضُ ، وَعَلَیْکُمُ التَّعْوِیضُ ، فَبِکُمْ یُجْبَرُ الْمَهِیضُ ، وَیُشْفَی الْمَرِیضُ ، وَمَا تَزْدَادُ الْأَرْحَامُ وَمَا تَغِیضُ؛
سپاس خدا را که ما را در ماه رجب در محضر اولیایش حاضر کرد و آنچه را که از حق ایشان بر ما فرض بود واجب فرمود و درود خدا بر محمّد، برگزیده خدا و جانشینان پرنجاتبخش، خدایا! چنانکه ما را به محضر ایشان حاضر نمودی، به وعده آنها در حق ما وفا کن و ما را به جایگاه ورود آنان و فیض وجودشان وارد فرما، بیآنکه از ورود به خانه همیشگی و بهشت جاوید رانده شویم و سلام بر شما، من به قصد شما آمدهام و در خواهش و حاجتم به شما تکیه کردم، حاجتم آزادیام از دوزخ و جای گرفتن در کنار شما در خانه ابدی است، همراه با پیروان نیکوکارتان و سلام بر شما به خاطر شکیباییتان، چه نیکوست این خانه آخرت، من خواهنده و آرزومند شمایم در آنچه اختیار و تغییرش به دست شماست؛ تنها به وسیلهی شما شکستگی جبران شود و بیمار درمان پذیرد و آنچه را رحمها بیفزایند و کم کنند انجام پذیرد؛
إِنِّی بِسِرِّکُمْ مُوْمِنٌ ، وَ لِقَوْلِکُمْ مُسَلِّمٌ ، وَعَلَی اللّهِ بِکُمْ مُقْسِمٌ فِی رَجْعِی بِحَوَائِجِی وَقَضَائِها وَ إِمْضَائِها وَإِنْجَاحِها وَ إِبْراحِها وَبِشُوُونِی لَدَیْکُمْ وَصَلَاحِها ، وَالسَّلامُ عَلَیْکُمْ سَلَامَ مُوَدِّعٍ ، وَلَکُمْ حَوائِجَهُ مُودِعٌٍ ، یَسْأَلُ اللّهَ إِلَیْکُمُ الْمَرْجِعَ ، وَسَعْیَُهُ إِلَیْکُمْ غَیْرَُ مُنْقَطِعٍ ، وَأَنْ یَرْجِعَنِی مِنْ حَضْرَتِکُمْ خَیْرَ مَرْجِعٍ إِلَی جَنَابٍ مُمْرِعٍ ، وَخَفْضٍ عَیشٍ مُوَسَّعٍ ، وَدَعَهٍ وَمَهَلٍ إِلَی حِینِ الْأَجَلِ ، وَخَیْرِ مَصِیرٍ وَمَحَلٍّ فِی النَّعِیمِ الْأَزَلِ ، وَالْعَیْشِ الْمُقْتَبَلِ ، وَدَوامِ الْأُکُلِ ، وَشُرْبِ الرَّحِیقِ وَالسَّلْسَلِ ، وَعَلٍّ وَنَهَلٍ لَاسَأَمَ مِنْهُ وَلَا مَلَلَ ، وَرَحْمَهُ اللّهِ وَبَرَکَاتُهُ وَتَحِیَّاتُهُ عَلَیْکُمْ حَتَّی الْعَوْدِ إِلَی حَضْرَتِکُمْ ، وَالْفَوْزِ فِی کَرَّتِکُمْ ، وَالْحَشْرِ فِی زُمْرَتِکُمْ ، وَرَحْمَهُ اللّهِ وَبَرَکاتُهُ عَلَیْکُمْ وَصَلَواتُهُ وَتَحِیَّاتُهُ ، وَهُوَ حَسْبُنا وَنِعْمَ الْوَکِیلُ.
من به راز شما ایمان دارم و به گفتارتان تسلیمم و خدا را به شما سوگند میدهم در اینکه از حرم شما بازگردم به همراه حاجاتم و رواشدن آنها و به امضا رسیدنشان و موفقّانه برآمدنشان و دور شدن سختیهای آنها و به همراه کارهایم نزد شما و اصلاح آنها و سلام بر شما، سلام وداع کنندهای که حوایجش را به شما سپرده، از خدا میخواهد دوباره بهسوی شما بازگردد و راهش بهجانب شما قطع نشود و اینکه خدا مرا برگرداند از محضر شما به بهترین وجه و با دستی پر، بهجایی سرسبز و زیستگاهی خوش و گسترده و راحت و آسوده تا رسیدن مرگ و بهترین سرانجام و جایگاهی در ناز و نعمت ازلی و زندگی آینده ابدی و خوردنیهای مداوم و نوشیدن شراب طهور و آب گوارا، نوشیدن چند بار و یکبار که از نوشیدنش خستگی و ملالی دست ندهد و رحمت خدا و برکات و تحیاتش بر شما تا بازگشتم به محضر شما و رستگاری در حکومتتان و محشور شدن در زمره شما و رحمت خدا و برکات و درودها و تحیاتش بر شما و او ما را بس است و نیکو وکیلی است.