نشریه دیپلماسی ایرانی نوشت که صدر تمایلی ندارد تا بررسی کارنامه عبدالمهدی در پارلمان مطرح شود و این چراغ سبزی برای استمرار حکومت عبدالمهدی است

سید رضا قزوینی غرابی در یادداشتی می‌نویسد: پیام تلویزیونی عادل عبدالمهدی، نخست وزیر عراق به معترضان هر چند پیش از انتشارش نیز آشکارا مشخص بود که حاوی نکته قابل توجهی نخواهد بود اما پس از انتشار آن مشخص شد اساسا عبدالمهدی پیام تظاهرات را درنیافته و ادبیات غالب در پیامش نیز امیدبخش نبوده است.

به گزارش سلام نو، پیام تلویزیونی چند شب پیش عادل عبدالمهدی، نخست وزیر عراق به معترضان هر چند پیش از انتشارش نیز آشکارا مشخص بود که حاوی نکته قابل توجهی نخواهد بود اما پس از انتشار آن مشخص شد اساسا عبدالمهدی پیام تظاهرات را درنیافته و ادبیات غالب در پیامش نیز امیدبخش نبوده است.

هدف از صدور پیام آن شب نخست وزیر مشخصا آرام کردن معترضان خشمگین و تفهیم این نکته به آنان بود که ریشه مشکلات متراکم موجود به دولت یک ساله او باز نمی گردد.

او گفت راه حل های جادویی ندارد و آرزوهایی که طی دهه های گذشته تاکنون محقق نشده در یک سال قابل تحقق نیست. جالب اینکه وی خواسته های مردم را آرزو نامید و برای آنکه فقط نظام سیاسی برآمده از ۲۰۰۳ تاکنون را مقصر محقق نشدن آرزوها معرفی نکند از آرزوهای محقق نشده در طول دهه ها گفت! او با دفاع از اقدامات امنیتی اتخاذ شده و برخورد با معترضان گفت اتخاذ این تصمیمات سخت بود اما چاره ای نبوده است.

علاوه بر این عبدالمهدی اعلام کرد به خانواده های با درآمد بسیار پایین حقوق ماهانه پرداخت خواهد شد! عبدالمهدی همچنین مدعی شد در کاخ زندگی نمی کند و موانع بتنی در خیابان های بغداد و برخی مناطق منطقه سبز را برداشته است !

هر چند که وی در بخشی از پیامش از رهبران احزاب و پارلمان خواست تا به او اجازه دهند اصلاحات وزارتی را بدون دخالت و بدون اعمال سیستم محاصصه (سهمیه بندی) انجام دهد، اما آشکارا وی پیام تظاهرات و اهداف معترضان را درنیافته یا در اتخاذ گام های اولیه برای تحقق آنها ناتوان است.

اخراج ۱۰۰۰ کارمند فاسد و پرداخت حقوق به خانواده های فقیر راه حل هایی موقت و ناچیز در برابر مطالبات مردم است. پیش از این نیز گفته بودم که اصلاحات بنیادین یا تغییر مسالمت آمیز ساختار سیاسی عراق است که مانع تکرار اعتراضات خونین مشابه خواهد شد.

پیام تعلیق حضور اعضای سائرون در پارلمان

سید مقتدی صدر روز جمعه در پیامی به اعضای فراکسیون پارلمانی خود در پارلمان (۵۴ نفر) دستور داد تا حضور خود را در پارلمان تا زمانی که دولت یک برنامه جامع برای اصلاحات ارائه نکرده است به تعلیق درآورند و از دیگر فراکسیون ها نیز خواست چنین کنند.

این پیام یک روز پیش از جلسه پارلمانی صادر شد که رئیس پارلمان یعنی محمد الحلبوسی از نمایندگان معترضان خواسته بود تا در آن شرکت کنند.

اما چرا صدر به چنین اقدامی دست زد؟

باید دانست که صدر یکی از ارکان اصلی حمایت از عبدالمهدی و دولت اوست. همچنانکه تا این لحظه یکی از بزرگ ترین نفع برندگان از ادامه حضور وی در پست نخست وزیری است.

صدر در بحبوحه اعتراضات این هفته، ارزیابی موعود خود از عبدالمهدی را که قرار بود در آستانه نخستین سال آغاز به کار نخست وزیر انجام شود برای شش ماه دیگر تمدید کرد!

به نظر می رسد صدر تمایلی ندارد تا موضوع بررسی کارنامه عبدالمهدی در پارلمان مطرح شود. به معنایی دیگر صدر تمایلی به ایجاد تغییر در شرایط سیاسی فعلی ندارد و این چراغ سبزی برای استمرار حکومت عبدالمهدی است.

استعفا یا برکناری عبدالمهدی و حتی انتخابات زودرس، یک ریسک برای صدر است و معلوم نیست بتواند امتیازات و منافعی که اکنون از آنها بهره می برد را همچنان حفظ کند./ دیپلماسی ایرانی

کد خبرنگار: ۱
۰دیدگاه شما

برچسب‌ها

پربازدید

پربحث

اخبار عجیب

آخرین اخبار

لینک‌های مفید

***