سلام نو – سرویس سیاسی: این روزها فضای سیاسی و اجتماعی ایران شاهد فعالیت گروهی تحت عنوان جدید است، گروهی که ظاهرا نه می‌خواهد اصلاح‌طلب باشد و نه اصولگرا و آن‌چنان که خودشان می‌گویند "عدالتخواه" هستند. بیشترشان قبل از این به عنوان اصولگرا به خصوص نسل آینده اصولگرایی شناخته می‌شدند، اما حالا چند وقتی می‌شود که زیر بیرقی نو و تحت عنوان "عدالتخواه" فعالیت می‌کنند. آنها ترجیح می‌دهند کار سیاسی خود را با عنوان اجتماعی و در قالب مبارزه با فساد پیش ببرند.
عدالتخواهان یقه شمخانی را می‌گیرند، دختر نعمت‌زاده را دادگاهی می‌کنند، زیر میز حسن رعیت می‌زنند و تنه به تنه مداحان می‌کوبند و دست آخر هم سراغ حسین محمدی، «معاون بررسی» دفتر رهبری می‌روند تا صدا و سیما را به چالش بکشند و حلقه بسته مدیریتی این مجموعه و نسبتش با محمدی را مورد پرسش قرار دهند.
اما این عدالتخواهان که امروز صدای بلند و زور قابل توجهی دارند چقدر دنبال مبارزه با فساد اقتصادی و چقدر دنبال مبارزه با فاسد اقتصادی هستند؟ از این کارهای پر سر و صدا به دنبال چه هستند؟
صادق زیباکلام، استاد دانشگاه و کارشناس مسائل سیاسی در گفت‌وگو با سلام نو درباره اصالت جریان عدالتخواه می‌گوید: من معتقدم این جریان ترکیبی از اصولگرایان تندرو، جبهه پایداری و طرفداران آقای احمدی‌نژاد است که متوجه عدم محبوبیت اصولگرایان و کاهش محبوبیت اصلاح طلبان پس از انتخابات دولت دوم روحانی شده و از سوی دیگر فهمیده‌اند کشور با مشکلات اقتصادی کمرشکنی به خصوص برای لایه‌های کم در آمد و حتی متوسط جامعه رو به رو است، در نتیجه می‌خواهند با توسل به جنجال و تبلیغات از صدا و سیما، تریبون‌های نماز جمعه و برخی سایت‌ها و روزنامه‌ها خود را به عنوان قهرمان یا رابین‌هود مبارزه با فساد معرفی کنند و بگویند از برخورد با هر کسی که به بیت المال دست دارزی کرده پروا ندارند، درست مانند ماجراهای آقای احمدی‌نژاد در سال 84 و 85 که می‌گفت برای مبارزه با فساد آمده.
وی در ارزیابی میزان صداقت جریان عدالتخواه در مبارزه با فساد گفت: به نظر هر گاه جریانی در کشور ظاهر شده و داعیه مبارزه با فساد داشته با یک پرسش می‌توان میزان صداقت آن را سنجید و آن پرسش این است که "چرا مفسد اقتصادی در ایران این قدر زیاد است"؟
زیباکلام در ادامه گفت: من تا به حال هیچ جریان، چهره یا شخصیتی را ندیدم که این سوال کلیدی را مطرح کند که چرا در مقایسه با کشورهایی هم‌چون مالزی، اندونزی، سنگاپور و ترکیه که هم ردیف ما هستند فساد اقتصادی در ایران تا این حد زیاد است؟ چرا با وجود تمام بگیر و ببندها، اعدام‌ها، مصادره‌ها و نهادهای نظارتی فساد اقتصادی به صورت مرتب در حال افزایش است؟
این استاد دانشگاه با اشاره به افزایش قابل توجه پرونده‌های فساد گفت: قطعا پرونده مفسدان اقتصادی در مهر 98 از مهر 88، 78 و 68 بسیار بیشتر است. هیچ کدام از مدعیان مبارزه با مفاسد اقتصادی به دنبال این نمی‌روند که چرا این اتفاق می‌افتد، بلکه دنبال هوچی‌گری، غوغا سالاری و گرفتن پسر این، دختر آن و داماد دیگری هستند!
زیباکلام درباره نسبت ریشه فساد اقتصادی با دولت‌های هاشمی یا روحانی گفت: مدعیان این مسئله باید این سوال را بپرسند که در 22 بمن 57 چقدر پرونده مفاسد اقتصادی بود و 22 بهمن 98 چقدر پرونده فساد اقتصادی وجود دارد؟ این که بگوییم تقصیر هاشمی، خاتمی یا روحانی بود مشکلی را حل نمی‌کند. ریشه مفساد اقتصادی در ایران به اقتصاد فاسد و ناکارآمد حکومتی بر می‌گردد و تا این اقتصاد حکومتی حاکم باشد هرچقدر هم بگیرد و ببند کنند به جایی نخواهند رسید.
وی در ادامه با ارزیابی اقدامات آینده این جریان در فضای سیاسی گفت: با این روش می‌خواهند برای اقشار محروم‌تر جامعه این تصور را ایجاد کنند که واقعا دنبال مبارزه با فساد هستند و طولی نمی‌کشد که همین‌ها با سرد شدن هوا و رسیدن فصل انتخابات بگویند که این جریان عدالتخواهی که با فساد مبارزه کرد فهرست نامزدهایش در تهران و تبریز و رشت را هم ارائه کند و به عنوان یک ناجی بگوید برای نجات آمده.
