البته تبلیغات گسترده و گاه نادرست و اغراق‌آمیز در این زمینه نیز بر این سردرگمی دامن می‌زنند و چاره‌ای جز انتخاب برای فرد طالب زیبایی باقی نمی‌گذارند. اما در این آشفته بازار آنچه می‌تواند از انتخاب اشتباه و دست به گریبان شدن با عواقب جبران‌ناپذیر برخی متدهای خطرناک زیبایی پیشگیری کند آگاهی و داشتن دانش کافی است.
تزریق fillerها یا همان پرکننده‌ها یکی از همین روش‌ها است که این روزها برای از بین بردن خطوط عمیق و البته طبیعی ایجاد شده در صورت به‌کار می‌رود. چین‌ها و خطوطی که در فرآیندی طبیعی بر اثر افزایش سن ایجاد می‌شوند اما میهمانان ناخوانده‌ای هستند که کمتر کسی دوست شان دارد. تزریق ژل به‌عنوان یک روش غیر تهاجمی برای از بین بردن چین و چروک پوست و خط خنده، بازگرداندن و افزایش حجم صورت و همچنین اصلاح افتادگی گونه‌ها به حساب می‌آید. این تزریق درمدت زمانی کوتاه انجام می‌شود و نسبت به سایر شیوه‌ها کم دردتر و کم هزینه‌تر است همین مزایا باعث شده این شیوه به پرکاربردترین و پرطرفدارترین عمل زیبایی در جهان تبدیل شود.
آنچه باید در مورد ژل‌ها بدانیم
ژل‌هایی که برای جوانسازی استفاده می‌شوند انواع مختلفی دارند. ژل پاژ یا همان پلی اکریل آمیر نوعی ژل غیر قابل جذب است که عوارض بسیاری به همراه دارد. هرچند این ژل مدت‌ها است که استفاده نمی‌شود اما افرادی که سال‌ها قبل هم از آن استفاده کرده‌اند هنوز با عوارض آن دست به گریبانند.
ژل اسید هیالورونیک نیز نوع دیگری از ژل‌ها است که برای رفع خطوط عمیق صورت و رفع افتادگی گونه و همچنین شکل دهی و فرم دهی صورت استفاده می‌شود. البته این نوع ژل عوارضی نظیر ژل‌های پاژ ندارد اما دکتر اکبر بیات بر این باور است که ممکن است ژل‌ها در بدن‌های مختلف عوارض متفاوتی از خود نشان دهند. از این‌رو نباید به هیچ وجه آنها را بی‌خطر دانست. از سوی دیگر نحوه تزریق ژل و شخص تزریق‌کننده هم از اهمیت بالایی برخوردار است و نباید به هیچ وجه فریب تبلیغات رنگارنگ را خورد. این جراح پلاستیک صورت و گوش و حلق و بینی تأکید می‌کند: چنانچه ژل‌های تزریقی از نوع ژل پاژ یا ژل تقلبی ارزان‌قیمت باشند می‌توانند سلامتی و زیبایی چهره فرد را بشدت تهدید کنند. چرا که این ژل‌ها معمولاً با عفونت‌های گسترده منجر به تخریب بافت‌های اطراف محل تزریق هم می‌شوند. در چنین مواقعی خارج کردن ژل باعث ایجاد ظاهری ناخوشایند و صورتی ناهموار خواهد شد. در واقع هنگامی که فرد ژل تزریق می‌کند صورتش چین و چروک و گودی دارد و تزریق برای رفع همین مشکلات بوده است. اما تزریق ژل‌های نامرغوب و بی‌کیفیت به از بین رفتن بافت‌های اطراف ژل هم منجر می‌شود بنابراین تخلیه ژل می‌تواند ظاهری به مراتب ناخوشایندتر از روز نخست به همراه داشته باشد.
دکتر بیات نشانه‌های عفونت ژل در صورت را چنین توضیح می‌دهد: تورم و تغییر رنگ پوست به‌صورت قرمزی یا رنگدانه‌های سفید نخستین نشانه‌های عفونت ژل محسوب می‌شود. ایجاد آبسه در صورت، گاهی با برخی تحریکات ناخواسته صورت می‌گیرد. برای مثال تزریق آمپول بی‌حسی در دندانپزشکی هم می‌تواند به عفونت و آبسه منجر شود. در برخی مواقع هم دستکاری ژلی که در محل خط خنده تزریق شده باعث پخش شدن آن و آسیب به عصب بینایی می‌شود. در چنین مواقعی فرد با تاری دید مواجه خواهد شد. وی با اشاره به اینکه ژل‌های آسیب رسان به دو شیوه تخلیه می‌شود، می‌گوید: در اولین روش این ژل‌ها به‌صورت غیرجراحی تخلیه می‌شود. به این شکل که برش‌هایی کوچک در سطح صورت ایجاد می‌شود تا ژل خارج شود اما این برش‌ها باید به گونه‌ای باشد که به اعصاب صورت آسیب نرسد. در واقع پزشکی که از این شیوه استفاده می‌کند باید با محل اعصاب صورت کاملاً آشنا باشد. مزیت این شیوه به روش دوم این است که بیهوشی ندارد. اما بیمار باید بداند که پس از تخلیه ژل، صورتش یکدست نیست و با ناهمواری‌هایی در صورت مواجه خواهد شد که نیازمند درمان‌های مکمل است. اما روش دیگر، تخلیه ژل همراه با جراحی لیفت است. مزیت این روش این است که فرورفتگی و ناهمواری‌های ایجاد شده هنگام تخلیه ژل تا حدود زیادی از بین می‌رود. اما این شیوه باید همراه با بیهوشی انجام شود.
/خبرآنلاین
