سلام نو – سرویس اقتصادی: بلایی به نام افزایش حجم نقدینگی در سال های اخیر باعث شده تا تبعات آن طوری دامن اقتصاد کشور را بگیرد که در سالی که رونق تولید نام نهاده شده کمتر خبری از هدایت این نقدینگی به سمت تولید شنیده شود.
به گزارش سلام نو، در حال حاضر رقم تخمین زده شده برای نقدینگی موجود در کشور عددی معادل 1600 میلیارد تومان است. حجم عظیمی از منابع مالی که به جای اینکه به طور مثال در بخش تولید سرمایه گذاری شود سرگردان مانده در وضعیتی که کشور در تنگنای اقتصادی قرار دارد عاملی است برای کم کردن هرچه بیشتر ارزش پول ملی.
بسیاری از اقتصاددان‌ها معتقدند بخش عمده‌ای از تورم ایجاد شده ناشی از فوران حجم عظیم نقدینگی است. واقعیت این است که آمار و ارقام از شرایط نگران کننده نقدینگی حکایت دارد. بر اساس آخرین آمار منتشر شده توسط بانک مرکزی، حجم نقدینگی در پایان اسفندماه سال گذشته به 1882.9 هزار میلیارد تومان رسید که این رقم در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته رشدی 23.1 درصدی را نشان می داد.
نگاهی گذرا به اختلاف قابل تامل رقم نقدینگی در اقتصاد مریض کشور این نکته را بر ما آشکار می کند که معالجه این اقتصاد باید به عنوان یک ضرورت عاجل مورد توجه قرار گیرد چرا که تفاوت رقم نقدینگی از روزهای پایانی دولت خاتمی تاکنون و وضعیت فعلی اقتصادی بیشتر این مساله را روشن می کند. در سال 84 قبل از آنکه احمدی نژاد کار اجرایی کشور را در دست بگیرد مجموعه نقدینگی کشور 63 هزار میلیارد تومان بود. رقمی که این روزها یک تریلیون و 660 هزار میلیارد تومان را هم رد کرده است.
افزایش تورم در سال گذشته باعث شد تا نقدینگی از کنترل دولت خارج شود. سرگردان بودن حجم بالای نقدینگی در کشور دشواری زیادی را برای کشور ایجاد کرده است. بر اساس اعلام بانک مرکزی حجم نقدینگی در پایان سال ۱۳۹۷ به رقم ۱,۸۸۲ هزار میلیارد تومان رسیده که در مقایسه با رقم پایان سال پیش از آن ۲۳.۱ درصد رشد داشت و رشد نقدینگی در سال ۱۳۹۷ نسبت به رقم سال قبل تنها یک واحد درصد افزایش داشت.
در حال حاضر رشد نقدینگی در کشور از متوسط جهانی به مراتب بالاتر است و همین مساله لزوم هدایت نقدینگی به سمت تولید را بیش از پیش مورد توجه قرار می دهد. هر چند بر خلاف تصور بسیاری از مقامات مسئول اجرایی شدن چنین مساله ای با مصوبه و دستورالعمل و یا وضع قانون اتفاق نمی افتد چرا که برای کنترل نقدینگی باید به منطق حاکم بر اقتصاد توجه داشت.
شمار زیادی از کارشناسان بر این باورند درک غلط از تعریف و مفهوم نقدینگی در اقتصاد کلان و نظام بانکی توسط دولت فضای تولید در کشور را تحت شعاع قرار داده است. در فضای غیرمولد اقتصاد کشور و در حالی که میزان اعتماد نسبت به مسئولان سیاستگذار و مجری با کاهش چشم گیری همراه بوده تلاش دولت برای هدایت نقدینگی به سمت تولید بعید است به راحتی راه گشا باشد
محمد طبیبیان، اقتصاددان بر این باور است برای معالجه اقتصاد باید به اقتصاددانان رجوع کرد و بر همین اساس پزشک اقتصاد ایران اقتصاددانان هستند و دولت به عنوان مسئول اقتصاد برای درمان آن باید اقدام کند.
