روایت دیگری آمده است«اَلهَدیَّهُ مِن نَفَقَهِ الحَجِ» که این حدیث در واقع هدایا و سوغات حج را جزء هزینه حج می داند.
یکی از دوستان شهید بهشتی که عازم حج بود، از وی سوال می کند: اگر در این سفر قدری سوغاتی بخرم، وقتی را که در این راه مصرف می کنم چگونه است؟ شهید مظلوم بهشتی می فرماید در جواب آن شخص گفتم: تا چگونه سوغاتی و با چه آهنگی بخرید؟ فکر کنید که من سفری می آیم و برمی گردم و یادبودهایی برای همسر، مادر، پدر، فرزند، خواهر، بستگان و دوستانم می برم، و واقعا سوغات تحفه ای باشد از این سوی، این چند ساعتی که به آن جا می روی، با این روح به دنبال تهیه این چیزها بروی که سبب خوشحالی آن ها را فراهم کنی. این عمل بسیار خوب و مطلوب و موجب رضایت خداوند متعال است. و در روایت هم به این عمل تأکید شده که معصومین علیهم السلام می فرمایند: هدایایی که از سفر حج می آوری نیز جزء حساب مخارج حج است. و مولف می گوید: اما اگر خرید و بازار رفتن اصل شد و اعمال فرع، یعنی اگر حاجی تمام سعی و تلاشش برای خرید بیشتر از بازار باشد، این شخص اصلا هدف را گم کرده و از فیوضات الهی بی بهره می گردد پس باید هدف اصلی او رفتن به خانه خدا و حرم رسول خدا(ص) کسب معرفت و استفاده وافی و کافی از آن مکان های شریف و مقدس باشد تا بدینوسیله بتوانیم به درگاه الهی قرب پیدا کنیم ان شاء الله. اما اگر تهیه هدیه و سوغات به نحوی باشد که تمام وقت یا قسمت بیشتر وقت ما را به خود اختصاص دهد، در این صورت از برکات و فیوضات الهی محروم خواهیم شد.
