سال‌هاست ماشین‌ها می‌روند و می‌آیند، تراکتور یا سمند هم تفاوتی ندارند، هر کدام با هر سرعت و با هر نوع حرکتی به راحتی از صحرای «پوشنج» داراب می‌گذرند؛ صحرایی با آثار تاریخیِ دست‌کم ۴۰۰ ساله، که حالا بی‌توجهی‌ها به آن این محوطه تاریخی را به کام مرگ نزدیک کرده است. گویی این صحرا شان نگهداری این محوطه تاریخی را ندارد!
به گزارش سلام نو، حالا چارتاقی و گورستان تاریخی معروف به «صحراپوش» در شهر داراب استان فارس، میان دود و دم ماشین‌های سبک و سنگین و زباله‌ها، آتشِ معتادان گیر افتاده و بی‌توجهی‌ها به سمت‌اش به حدی بوده که مدتی قبل نیز شهرداری داراب با لودر و ماشین‌آلات سنگین و با اسم پاکسازی و توسعه جاده خاکی در عرصه و محوطه تاریخی این چارتاقی لرزه به جان این بنای تاریخی انداخت؛ به حدی که فعالان میراث فرهنگی استان فارس دست به دامان جامعه فرهنگی شدند.
هر چند گفته می‌شود مالکیت این چارتاقی متعلق به اداره اوقاف و امور خیریه منطقه است و این اقدامات بدون هماهنگی با میراث فرهنگی انجام شده و به مرور همین بی‌توجهی باعث ریزش تدریجی این اثر تاریخی می‌شود، هر چند بیش از یک دهه از ثبت ملی این اثر تاریخی می‌گذرد اما فعالان میراث فرهنگی استان می‌گویند این اثر تاریخی و قبرستان آن، هنوز تعیین عرصه و حریم نشده است.
گورستان و چارتاقی صحراپوش داراب این روزها در کنار عبور ماشین‌های مختلف، دم‌خور زباله‌ها و نخاله‌های ساختمانی و مواد پلاستیکی است که این محوطه تاریخی را به زباله‌دانی تبدیل کرده، از سوی دیگر حفاری‌های غیرمجاز در این منطقه به واسطه‌ی قرارگرفتن قبرستان تاریخی در آن تخریب این محوطه را سرعت بخشیده است.
عیسی فولادفر فعال میراث فرهنگی داراب در گفت‌وگو با ایسنا از بی‌توجهی نسبت به آثار تاریخی شهرستان داراب گله می‌کند و می‌گوید: «بسیاری از آثار تاریخی این منطقه مانند چارطاقی و گورستان تاریخی «صحراپوش» به حال خود رها شده‌اند، این محوطه و چارتاقی گورستان صحراپوش در طول سال‌های گذشته در بدترین شرایط نگهداری و حفاظتی به سر می‌برد.
او با تاکید بر این که در طول چند سال گذشته دوستداران و فعالان میراث فرهنگی نسبت به وضعیت این اثر تاریخی شکایت داشته‌اند، می‌گوید: ما خواستار رسیدگی بیشتر و بهتر از یادمان‌های تاریخی داراب، بویژه چارتاقی گورستان صحراپوش از سوی مدیران و سرپرستان مربوط هستیم.
وی اما به این نکته نیز تاکید می‌کند که «از بین چارتاقی‌های گورستان صحراپوش، تنها یکی از این چارتاقی‌ها که سالم‌تر باقی مانده بود، ۹ بهمن ۱۳۸۴ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید. فرم مِعماری آن، این اثر را به دوره‌ی صفوی نسبت می‌دهد و با توجه به این که این چارتاقی در گورستان قرار گرفته، به نام این گورستان نام گذاری شده است. کاربری این چارتاقی، آیینی و مذهبی بوده و مصالح این چارتاقی از لاشه سنگ و ملات گچ است. چندین گور نیز در درون چارتاقی قرارگرفته که سنگ گورهای آن، کاملا مشخص است، در بدنه سازه دو طاقچه قرار گرفته و بخش شرقی به دلیل بی‌توجهی‌ها و نبود استحکام‌بخشی، به طور کامل ویران شده است.»
او با اشاره به این که بخش‌هایی از جنوب سازه نیز ویران شده و باید هر چه زودتر بازسازی و مرمت شود، ادامه می‌دهد: بِهسازی هایی که در گذشته روی سازه انجام شده، بدون هماهنگی سازمان میراث فرهنگی و بیرون از ضوابط و مقررات این سازمان بوده است.
مرورگر شما از ویدئو پشتیبانی نمی‌کند.
فایل آن‌را از اینجا دانلود کنید:
video/mp4
