سلام نو – سرویس سیاسی: محمدرضا جلایی پور، فعال سیاسی اصلاح طلب و احمد زیدآبادی، روزنامه نگار در کانال های شخصی تلگرامشان نسبت به صحبت های یکدیگر موضع گرفتند.
به گزارش سلام نو، جلایی پور در پستی که در کانال تلگرامش منتشر کرده است از سخنان حدادعادل و احمدزیدآبادی در دو نشست مختلف انتقاد کرده است. هرچند زیدآبادی نسبت به نقل قول منتشره از خودش انتقاد کرده است.
جلایی پور در پست خود نوشته است: غلامعلی حداد عادل اخیرا گفته «نارضایتی کنونی جامعه برای جریان اسلام‌گرا در انتخابات پیش رو یک فرصت است» و احمد زیدآبادی هم (در نشست اخیر حزب کارگزاران) گفته است: فشار خارجی فرصتی برای تحول‌خواهان برای گرفتن امتیاز از نظام است.
جلایی پور با انتقاد از این دو ادامه داده است:هر دو نه تنها فرصت نیست، که تهدید است. اولی (نارضایتی عمومی و عوامل افزاینده‌ی آن) برای اصولگرایان فرصت نیست، چون نارضایتی عمومیِ بیشتر، منجر به افزایش ناامیدان از اصلاح و بریدگان از ساختار سیاسی و کاهش مشارکت در انتخابات می‌شود و نه افزایش حامیان اصولگرایان. دومی (فشار خارجی) هم فرصت نیست چون هم بنیه‌ی اقتصادی و مدنی جامعه‌ی ایران و هم توان حل مساله‌ی نهادهای حکمرانی را کاهش می‌دهد. برای تامین منافع ملی ایران و بهبود زندگی ایرانیان هم به جامعه‌ی قوی‌تر و کاهش فقر نیاز داریم و هم به نهادهای حکمرانیِ تواناتر در حل مسائل ملی. به تعبیر دیگر برای خیر همگانی ایرانیان هم به جامعه‌ی تواناتر نیاز داریم و هم به دولت توانا و کاراتر. افزودن نارضایتی و فشار خارجی (چه از جنس تحریم اقتصادی و چه جنگ رسانه‌ای و روانی و چه تهدید نظامی) به هر دو لطمه می‌زند. اتفاقا درست برعکس، افزودن نارضایتی نه برای اصولگرایان که برای ایران‌ستیزان فرصت می‌سازد، و افزایش فشار خارجی نه برای تحول‌خواهان و اصلاح‌طلبان که برای اقتدارگرایان و حامیان اندک‌سالاری فرصت است. هم اصولگرایان و هم تحول‌خواهان اگر صادقانه دغدغه‌ی ایران و رنج ایرانیان را دارند شایسته‌است عوامل افزاینده‌ی نارضایتی و فشار خارجی را تهدید ببینند و نه فرصت.
احمدزیدآبادی موضع تندی نسبت به این پست گرفت و در کانالش نوشت: این کجا و آن کجا؟! دوست گرامی محمدرضا جلایی پور در نوشته‌ای مرا با غلامعلی حدادعادل در دو سوی متقابل یک طیف گذاشته تا لابد خود و دوستانش را حد اعتدال تعریف کند!
او در این مطلب نوشته است: نمی‌دانم جمله‌ای که او از من نقل کرده از کجای سخنرانی‌ام در آورده است! من گفته‌ام که حذف نفت از اقتصاد ایران، نظام سیاسی را به ناچار وادار به پاره‌ای اصلاحات خواهد کرد و این ناخواسته به سود جریان اصلاح‌طلب است! حال این کجا و جمله‌ای که محمدرضا به من نسبت داده کجا!
جلایی پور در پاسخ به زیدآبادی نوشته است: استاد و دوست گرامی، جناب دکتر احمد زیدآبادی عزیز در پاسخ به یادداشت کوتاه اخیر پرسیده‌اند از کجای صحبتشان این برداشت را کرده‌ام. پاسخم روشن است. از این بخش صریح صحبت‌هایشان: «فشار خارجی فرصت خوبی برای امتیاز گیری تحول‌خواهان از نظام است و هسته مرکزی قدرت وقتی برابر فشار خارجی ضعیف شود به اصلاحات جدی و اساسی در داخل تن می‌دهد.» (نقل دقیق) که طبق توضیحاتی که در همین سخنرانی می‌دهند فراتر از موضوع نفت و مربوط به تحول‌خواهی سیاسی است. بخش قابل توجهی از سخنرانی‌شان هم در توضیح همین فرصت‌انگاری فشارهای خارجی است. اگر ایشان بر خلاف تصریحشان در این صحبت فشار خارجی را تهدید و نه فرصت می‌دانند مایه‌ی خوشحالی است.
زیدآبادی نسبت به این پاسخ جلایی پور واکنش نشان داده است و اظهار کرده محمد رضا جلایی‌پور گویا علاقمند است حرف مرا نادیده بگیرد و بر "نقل دقیق" خود از سخنرانی‌ام اصرار ورزد!
این روزنامه نگار در پست اخیر خود در کانال تلگرامش اظهار کرده است: تا آنجا که من در جمعیت نگاه انداختم او شخصاً در محل سخنرانی حضور نداشت. پس لابد "نقل دقیق" خود را در جایی خوانده یا شنیده است. بنابراین، بهتر است منبع این "نقل دقیق" را معرفی کند.
خدمت محمد رضای عزیز عرض می‌کنم که من اگر به راهی باور داشته باشم و یا بیان نکته‌ای را ضروری ببینم، از کسی واهمه ندارم. بنابراین، اگر به دلایل انتخاباتی، مرا هدف مشروعی برای این نوع چالش‌ها تشخیص داده‌اند به کلی بیراهه می‌روند چرا که من اصولاً هیچ علاقه‌ای به موضعگیری در برابر انتخابات شما سلباً یا ایجاباً ندارم. با این حال، اگر تحلیل‌های کارشناسی و بی طرفانه‌ام را در این مورد نمی‌پسندند و یا به زیان خود تفسیر می‌کنید، دیگر کاری از دست من ساخته نیست!
