این روزها تبلیغات نقش اساسی در فروش کالاها و محصولات دارد و هریک از تولیدکنندگان سعی در بهتر جلوه دادن کالاهای خود می کنند تا مشتریان را ترغیب به خرید کالاهای خود کنند.در این یادداشت سامان سامنی از دو روش مورداستفاده در تبلیغات سخن گفته است.
به گزارش سلام نو، «مبالغه» و «مغالطه» از روش‌هایی هستند که در تبلیغات استفاده فراوانی دارند. مبالغه با بزرگ نمایی یک موضوع سعی در اثبات یک واقعیت دارد. مغالطه شامل گزینش و استفاده از اظهارات مشروح یا مغشوش به منظور ارائه ایده مورد نظر به مخاطب است. متخصصین علوم رسانه مغالطه را با «تحریف» یکسان می‌دانند. در مغالطه تولیدکننده پیام فقط از استدلال‌هایی استفاده می‌کند که ایده مورد نظر را تأیید کنند.
در قرن حاضر بازی‌های رایانه‌ای و برنامه‌های تلویزیونی با توجه به اینکه مرز سنی-جنسیتی را بین مخاطبین خود از بین برده‌اند از هر دو روش مغالطه و مبالغه استفاده زیادی می‌کنند. تلویزیون در دنیای کنونی به منبع اصلی بیان وقایع و بازتعریف کننده رخدادهای سیاسی-اجتماعی تبدیل شده است و دارای قدرت تأثیرگذاری و القاء واقعیت مورد نظر خود بر هستی اجتماعی و فکری ملت‌هاست. ژوزف گوبلز، وزیر تبلیغات آلمان نازی، نخستین سیاستمداری بود که رسانه را نه برای آگاهی‌بخشی بلکه به منظور ابزار کسب موفقیت مورد استفاده قرار داد.
نقش دکتر ژوزف گوبلز در به قدرت رسیدن و بر سر قدرت ماندن حزب نازی انکارناپذیر است. او با خلق روش‌های نوین تبلیغاتی موفق شد تا ایدئولوژی سیاسی نازی را در سراسر جهان معرفی کند که در تبلیغات امروزه با نام «دروغ بزرگ» مشهور است. دکتر گوبلز به بهره تبلیغاتی از رسانه‌های ارتباط جمعی مانند رادیو وقوف کامل داشت و به همین دلیل تعداد فراوانی رادیوهای ارزان قیمت در سطح کشور پخش کرد که به ظاهر چند موج داشتند اما در واقع تنها قادر به جذب امواج رادیوی داخلی حزب نازی بودند و به این وسیله موفق به تبلیغ گسترده گفتمان نازیسم شد و در همین حال با استفاده از امواج کوتاه بسیاری از دیگر کشورهای منطقه را نیز تحت پوشش «رادیو حزب نازی» قرار داده بود.
