سلام نو – سرویس سیاسی: شورای وحدت، شورای هماهنگی نیروهای انقلاب، جمنا و حالا هم شاجا اسامی معروف‌ترین شوراهایی است که تا امروز اصولگرایان برای وحدت ساختند، شوراهایی که نه وحدت و نه پیروزی برای اصولگرایان به ارمغان آوردند. حالا در آستانه انتخابات مجلس 98 اصولگرایان بعد از مدتی دوری از قدرت و سه شکست مهم از اصلاح‌طلبان به شدت امیدوارند با وحدت خود بهارستان و سپس پاستور هموار کنند، اما آیا ضعف عملکرد اصلاح‌طلبان این چنین کار اصولگرایان را راحت می‌کند؟
بعد از فوت شیوخ اصولگرا از جمله حبیب الله عسگر اولادی و آیت‌الله مهدوی کنی خلا وجود محوریت در جریان اصولگرایی بیش از قبل پررنگ شد و هیچ شخصیت و ساختاری نتوانست تا انتخابات ریاست جمهوری سال 96 برای اصولگرایان وحدت مورد نظرشان را مهیا کند.
نه ائتلاف سه گانه حداد عادل و ولایتی و قالیباف و نه مثلث موحدی کرمانی، مصباح یزدی و محمدی یزدی هیچ کدام خروجی مطلوب و حتی حداقلی هم نداشتند و خروجی ائتلاف اصولگرایان در مجلس 94 هم چیزی جز یک باخت تمام عیار در تهران و باخت نصفه و نیمه در دیگر شهرها نبود. آن‌ها در تهران از اصلاح‌طلبان و در برخی نقاط دیگر از مستقل‌ها شکست خوردند تا برای هشت سال از نهادهای انتخابی کشور دور باشند.
در سال 96 هم تا دقیقه 90 قصه همین قصه بود تا اینکه ابراهیم رییسی از پس پرده برون آمد و آن‌چنان که افتد و دانید اصولگرایان در هم ریخته را متحد کرد. در سال 96 اصولگرایان بعد از بیش از یک دهه توانستند یک سبد رای منسجم داشته باشند، سبد رایی 16 میلیونی که برای نخستین بار دست آنان را برای مانورهای دمکراتیک در مقابل رقبای کلاسیک خود بازگذاشت.
حالا شرایط فرق می‌کند. رییسی از آستان قدس به قوه قضاییه رفته و عملا دیگر اجازه کنش سیاسی عیان ندارد و دیگر نمی‌تواند نامزد حداکثری اصولگرایان باشد و آنان را به سمت وحدت سوق دهد. در تمام این سال‌ها پایداری فقط به رییسی تمکین کرده بود و در موارد دیگر با سهم خواهی بیش از حد خود حتی اصولگرایان با سابقه‌ای مثل موتلفه را به حاشیه رانده بود.
در این وضعیت پایداری با نسخه مصباح یزدی دنبال نامزدهای اصلح است. حدادعادل و دیگر کلاسیک‌ها دنبال نامزدهای کارآزموده و باسابقه هستند و قالیباف فراخوان داده برای حضور جوانان و ظاهرا هیچ کدام هم به نفع دیگری کنار نمی‌روند. از طرف دیگر باهنر تلویحا خبر از حضور دوباره ناطق نوری به فضای سیاسی اصولگرایانه داده، حضوری که نه تنها اصولگرایان بلکه فضای سیاسی کشور را متاثر خواهد کرد.
در تازه‌ترین خبر هم حسین قربانزاده، فعال سیاسی اصولگرای نزدیک به قالیباف هرچند گفته که شهردار اسبق تهران در حال حاضر تصمیمی برای حضور در انتخابات مجلس ندارد ولی هیچ چیزی بعید نیست.
قربانزاده با تاکید بر اینکه برای یک سیاست‌مدار هیچ وقت نباید در را بست گفت: شاید شرایط طوری شد که به آقای قالیباف برای نامزدی در انتخابات خیلی فشار بیاروند، در آن صورت خوب می آید دیگر. ولی الان که به ایشان می گوییم «آیا می آیید؟»، می گوید «خیر».
به نظر می‌رسد خیال جمع اصولگرایان از شکست اصلاح‌طلبان باعث شده آن‌ها چندان وحدت را ضروری ندانند و ترجیح بدهند در دایره‌هایی متفاوت طرح‌های خود برای انتخابات مجلس را دنبال کنند، رویکردی که باید دید آن طور که خودشان فکر می‌کنند بی‌ضرر است یا به نفع رقبای اصلاح‌طلبشان تمام می‌شود؟
