سلام نو – سرویس سیاسی: مجری جلوی یک صفحه نمایش ایستاده و از روی یک ویدئو در حال تشریح مسیر صادرات نفت ایران در دوران تحریم است، مسیر و روشی که ایران ظاهرا از طریق آن یک میلیون بشکه نفت به چین صادر می‌کند. این صحنه نه در تلویزیون اسرائیل و نه در فاکس نیوز آمریکا بلکه در شبکه سه صدا و سیما جمهوری اسلامی ایران رخ داده است، رسانه‌ای که قرار است حامی دولت و نظام در دوران تحریم‌ها باشد.
روابط عمومی برنامه سلام صبح به خیر که این ویدئو در آن پخش شده بود در واکنش به این ادعا که این اقدام ضدامنیت ملی و منافع ایران است اطلاعیه‌ای منتشر کرد و گفت:
علی رغم جو رسانه‌ای مبنی بر مشکوک بودن اقدام برنامه «سلام صبح بخیر» در خصوص اعلام مسیر دور شدن تحریم نفتی کشتی سارینا، اطلاعات مطرح شده در برنامه امروز هفته قبل در قالب گزارشی با تصاویر ماهواره‌ای در نشریه بین المللی فایننشیال تایمز همراه با عکس و جزئیات کامل‌تر منتشر شده است.
مجتبی ذوالنوری، رییس جدید کمیسیون امنیت ملی مجلس شوراید اسلامی از جمله کسانی است که از این رویکرد صدا و سیما حمایت کرد و گفته:
اولا تصاویر این فیلم و گزارش به صورت ماهواره‌ای گرفته شده است که بارگیری، مسیر تردد و محل تخلیه نفتکش را نشان می‌دهد و پیش از آن هم در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده بود. ثانیا این فیلم از رسانه‌های مختلف داخلی و خارجی بیان شده شده بود و روی آن مانور داده بودند و چیز مخفی نبوده که شبکه سه سیما بخواهد افشا یا برملا کند ولی این شبکه از یک نفت ریخته چراغی را روشن کرده است.
اگر ادعای برنامه تلویزیونی سلام صبح به خیر و رییس کمیسیون امنیت ملی را بپذیریم که این ویدئو پیش از این در رسانه‌های دیگر و فضای مجازی پخش شده باز هم پخش این تصاویر از شبکه سوم صدا و سیما جمهوری اسلامی ایران که رسانه‌ای کاملا دولتی است معنایی دیگر به این تصاویر می‌بخشد.
پخش این تصاویر از رسانه دولتی ایران مهر تاییدی است که از سوی حاکمیت ایران بر این مسیر نفتی می‌خورد و اعتبار چند برابر به آن می‌دهد و ارزش آن را از یک خبر معمولی به یک مدرک قابل استناد افزایش می‌دهد.
این نخستین بار نیست که زنگنه، وزیر نفت، این چنین تخریب می‌شود. مدت‌ها است که طیف نزدیک به سعید جلیلی کمر به تخریب او و ظریف بسته‌اند، خطی که در شبکه سه سیما و زیر نظر علی فروغی هم به طور جدی در حال پیگیری شدن است. پرسش این است که اگر عملکرد فعلی فروغی را یک اصلاح‌طلب داشت چه می‌شد؟ یک مجله اصلاح‌طلب که چند هزار مخاطب دارد با یک عکس و تیتر درباره جنگ احتمالی با آمریکا توقیف می‌شود ولی علی فروغی با مصونیت آهنین خود بر مسند شبکه سه تکیه می‌زند و مسیر فروش نفت ایران را افشا می‌کند، وزرای نفت و امور خارجه را تخریب می‌کند و پرمخاطب‌ترین برنامه‌های صدا و سیما را به خاطر اختلاف شخصی تعطیل می‌کند و نه تنها آب از آب تکان نمی‌خورد بلکه شبکه فروغی در قامت یک طلبکار تمام عیار ظاهر می‌شود.
این جا است که پرسش عبدالکریم حسین‌زاده، نماینده اصلاح‌طلب مجلس شورای اسلامی در ذهن‌ها پررنگ می‌شود. او با اشاره به اقدام شبکه سه می‌نویسد:
آیا اقدام شبکه سه سیما در نمایش چگونگی دور زدن تحریمهای نفتی، حتی اگر با هدف به رخ دشمن کشیدن هم باشد باز بر خلاف منافع ملی، در ضدیت با آن و خیانت به کشور و ملت نیست؟
پرسشی که یاشار سلطانی به گونه‌ای دیگر آن را مطرح کرد و در توییتی نوشت:
علی فروغی مدیر شبکه ۳ یا نادان است یا نفوذی کاری به حماقت‌هایش در تعطیلی معدود برنامه‌های پربیننده و پر مخاطب شبکه ندارم. امروز در شبکه ۳ کشتی سارینا را که در حال دور زدن تحریم نفتی بود تا چین مسیریابی کردند و مسیردور زدن تحریم نفتی را هم نمایش دادند.
باید دید کشور تا کی باید هزینه لجبازی‌های سیاسی چهره‌های مختلف را در جایگاه‌های مختلف بدهد، از لجبازی جلیلی و دوستانش با زنگنه و ظریف گرفته تا لجبازی‌های کودکانه فروغی با عادل فردوسی‌پور که منجر به تعطیلی نود شد. مسیری که اگر زودتر جلوی آن گرفته نشود هزینه‌های غیرقابل جبرانی برای کشور در پی دارد.
