سلام نو – سرویس بین الملل: دیشب خبر شوکه کننده مرگ محمد مرسی در حالی مخابره شد که اگر این اتفاق چند سال پیش می‌افتاد مرگ او به یکی از مهم‌ترین مرگ‌های جهان تبدیل می‌شد و خاورمیانه را در یک شوک سیاسی فرو می‌برد، اما تقدیر چنین نخواست تا اولین و آخرین رییس جمهور منتخب و دمکراتیک در جلسه دادگاهش دق مرگ شود و خبر مرگش تنها در جهان سیاست و در میان تحلیلگران دنیای سیاست ارزش خبری داشته باشد.
در میانه سال 2012 جایی که بهار عربی اوج گرفت، مصر و میدان التحریر آن به تیتر اول اخبار تبدیل شد و حسنی مبارک، رییس جمهور دیکتاتور آن پس از شورش مردم از قدرت برکنار شد تا پس از برگزاری انتخابات محمد مرسی، عضو مشهور اخوان المسلمین به اولین رییس جمهور واقعا دمکراتیک مصر تبدیل شود.
مرسی نزدیک به یک سال رییس جمهور مصر بود، یک سالی که با فراز و نشیب‌های بسیاری همراه بود. او در این یک سال به سرکوب مخالفین متهم شد، هرچند طرفدارانش منتقد این اتهام هستند و آن را قبول ندارند.
یکی از جدی‌ترین چالش‌های مرسی در دوران ریاست جمهوری اختلاف با ارتش مصر بود. محمد مرسی همواره در سخنان تأکید داشت ارتش مصر تنها باید در خدمت دفاع از سرزمین مصر به کار گرفته شود، در نهایت اختلافات مرسی با ارتش منجر به کودتا شد و ارتش مصر به رهبری سیسی مرسی را از کار برکنار کرد.
محمد مرسی در ۱۲ تیر ماه 92 طی کودتایی و با بیانیه فرمانده ارتش مصر، عبدالفتاح السیسی و حمایت نماینده مخالفان دولت محمد البرادعی، شیخ الازهر شیخ احمد الطبیب و پاپ مسیحیان قبطی مصر پاپ تواضروس دوم از قدرت برکنار شد. پس از برکناری مرسی فرمانده ارتش در یک انتخابات نمایشی به ریاست جمهوری انتخاب شد تا حسنی مبارکی تازه در مصر ظهور کند.
بعد از گذشت مدتی دادگاهی برای محمد مرسی و پنج تن از اعضای عالیرتبه اخوان‌المسلمین تشکیل شد و آنان را به اتهام «جاسوسی به نفع قطر، گروه فلسطینی حماس، و حزب‌الله لبنان» به اعدام محکوم کرد اما این در نهایت به حبس تقلیل پیدا کرد.
رازهایی که مرسی به گور برد
محمد مرسی در جلسه دیروز دادگاه خود در حالی از هوش رفت که از رازهای ناگفته سخن می‌گفت. مرسی بعد از حاضر شدن در دادگاه حدود ۲۰ دقیقه در مقابل قاضی صحبت کرده و به قاضی گفته که رازهایی می‌داند که اگر آنها را فاش کند، موجب آزادی وی خواهد شد اما به جهت حفظ مصالح کشور چنین نخواهد کرد. بعد از این اظهار نظر بود که او غش کرد و بعد هم خبر مرگش اعلام شد.
یکی از سخنگویان اخوان المسلمین در بریتانیا، مرگ مرسی را "قتل درجه یک" توصیف کرد و گفت او در طول دوران حبس فقط سه یا چهار بار اجازه بازدید با خانواده اش را پیدا کرد. اخوان و خانواده مرسی بارها نسبت به وضعیت بد او در زندان اعتراض داشتند و باور داشتند که به وضعیت پزشکی مرسی در زندان رسیدگی نمی‌شود.
پیش از این ماگدالنا مغربی، معاون مدیر سازمان عفو بین الملل در امور خاورمیانه و آفریقای شمالی، خبر داده بود که محمد مرسی برای تقریبا شش سال در حبس انفرادی نگهداری شده، اقدامی که باور پسر مرسی برای از پا در آوردن پدرش و روانه کردن او به سوی مرگ طبیعی بوده.
ظهور محمد مرسی نقطه امید بسیاری از جمله ایران، فلسطین و کشورهای مستقل منطقه بود، اما در نهایت چنین نشد و مرسی از روز نخست ساز ناکوک را نواخت. به باور رسانه‌های اسرائیل روابط مصر و اسرائیل در دوران مرسی از دوران مبارک هم بهتر بود. مرسی هم‌چنین مخالف جدی نظام سوریه بود و در حضور کوتاهش در تهران هم به سوریه حمله کرد. او هم‌چنین برخلاف تصور کمک خاصی به فلسطین نکرد.
با تمام این‌ها ریاست جمهوری مرسی می‌توانست به نفع خاورمیانه باشد، او نخستین و تا این لحظه آخرین رییس جمهور دمکراتیک مصر بود، کشوری که از مهم‌ترین کشورهای عرب منطقه است و همیشه نقشی محوری در رهبری اعراب داشته است و پاگرفتن دمکراسی در آن می‌توانست الهام بخش دیگر کشورهای منطقه باشد، اما در نهایت چنین نشد و عمر رییس جمهور منتخب مصر مانند عمر بهار عربی کوتاه بود.
