سلام نو - سرویس سیاسی: این روزها فعالین سیاسی به طور متفق القول معتقد هستند که اژدهای چند سرفساد کشور را در بر گرفته است، حتی احمد توکلی، نماینده سابق مجلس در مصاحبه و سخنرانی‌های مختلف خود بارها اعلام کرده که تنها چیزی که توان ساقط کردن نظام سیاسی را دارد فساد است و باید با آن مقابله کرد.
بحث مبارزه با فساد پس از تحریم‌ها آمریکا و ظهور سلاطین مختلف در اقتصاد ایران جدی‌تر هم شد. رییس سابق قوه قضاییه حکمی برای نوعی خاص از دادگاه را داد و دستگاه‌های امنیتی اطلاعاتی با شدت بیشتری به دنبال برخورد با مفسدان اقتصادی رفتند. به دنبال همین روند سلاطین سکه و گوشت و کاغذ و غیره شناسایی یا دستگیر شدند و در شاخص‌ترین مورد آن‌ها وحید مظلومین سلطان سکه بود.
وحید مظلومین که در بازار سکه شناخته شده بود در نهایت به جرم اخلال در نظام اقتصادی کشور اعدام شد و حسین مظلومین برادرزاده، اقدس مهرافزا عمه همسر، محمدرضا مظلومین پسر و شاهین سیمرغ نوه عمه وی به حبس محکوم شدند.
حالا محسن رفیق دوست، وزیر سپاه سال‌ها دور و رییس سابق بنیاد مستضعفان نیز نسخه خود را برای مبارزه با فساد اعلام کرده. او با اشاره به بحث گران فروشی و کم فروشی می‌گوید:
ما موافقیم که چند تا از همین طیف بخش خصوصی را هم بگیرند و اعدام کنند. کما اینکه باید دولت آنچنان اینجا خودش را نشان دهد که کسی جرات نکند سمت تخلف بروند. الان مثلا می‌گویند صادرکنندگان بخش خصوصی ارزشان را در نیما نمی‌آورند و در بازار آزاد می‌فروشند. دولت سران اینها را صدا کند و هشدار دهد.
رفیقدوست بعد هم به تجربه شخصی خودش در زمان جنگ در این مورد اشاره می‌کند و می‌گوید:
زمان جنگ از کسی که ماده اولیه داشت، چیزی می‌خواستیم که نمی‌فروخت با تهدید کشتن از او خریدم. البته گران‌تر از حد معمول هم پول دادم ولی او نمی خواست بفروشد. الان هم همان زمان است. مملکت در جنگ اقتصادی است.
اظهارات رفیقدوست حداقل درباره اعدام مفسدان اقتصادی نظری است که طرفداران خاصی دارد و بارها از تربیون‌های مختلف مطرح شده است. مثلا محمد امامی کاشانی، امام جمعه تهران، در خطبه‌هایش در آبان سال گذشته «اخلال در نظام اقتصادی» را یکی از مصداق‌های «محاربه» دانست، حکم محاربه طبعا اعدام است.
علی شاهچراغی، امام جمعه شهر ری، نیز در یکی از خطبه‌های خود گفت: کسانی که به دنبال ایجاد فساد و جنگ روانی در جامعه هستند، بدانند که به زودی با تیغ تیز عدالت نظام اسلامی مواجه خواهند شد.
شاید بدترین وجه حرف‌های رفیقدوست جایی باشد که او به جای اینکه صرفا مفسدین را تهدید به اعدام کند به شکل صریح بخش خصوصی را تهدید به اعدام می‌کند و معتقد است که باید آن‌ها را تهدید کرد، بخش خصوصی‌ای که می‌تواند بازوی توانای اقتصادی ایران در دوران تحریم و یکی از پنجره‌های تنفس اقتصاد نحیف ایران باشد.
شاید محسن رفیقدوست خاطرش نیست، اما همان مدیریت قابل تحسین دوران جنگ نیز بی‌ایراد نبود، ایرادهایی که از اجرای راهبردهایی چون راهبرد او سرچشمه می‌گرفت و دست آوردی جز به وحشت انداختن بخش خصوصی نداشت.
بیایید با هم لیست اعدام‌های اقتصادی سال‌های اخیر را مرور کنیم، از فاضل خداد تا مه‌آفرید خسروی اعدام کدام یک روند فساد اقتصادی را متوقف کرد که حالا اعدام فعالان بخش خصوصی مشکل را حل کند؟ فاضل خداد که اعدام شد بعدش شهرام جزایری و فساد اقتصادی در فرودگاه پیام پیدا شدند. بعد نوبت مه آفلرید رسید، با اعدام او بابک زنجانی ظهور کرد.
اگر با بگیر و ببند بی‌حساب و کتاب مشکلی حل می‌شد بعد از چهار دهه امروز مشکل حجاب یا همین فساد اقتصادی حل می‌شد، در نتیجه بهتر است امثال آقای رفیقدوست به جای پیشنهادهایی چنین بکر و خاص به فکر پاسخگویی خود و دیگر دولت‌مردان و نمایندگانی باشند که در چهار دهه گذشته به اندازه یک قدم مثبت برای اقتصاد ایران برنداشتند.
