به گزارش سلام نو، نشست ایران و چالش 2020 سیاست‌های توسعه در مواجهه با تغییر اقلیم عصر امروز در دانشکده فنی دانشگاه تهران برگزار شد. در میزگرد بررسی مسائل حقوقی و فنی- اقتصادی توافقنامه پاریس و برنامه مشارکت ملی تعیین شده مهدی پیری استادیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران با تاکید بر اینکه برنامه مشارکت ملی ایران به معنای تعهدات ما در توافقنامه پاریس است، گفت: پس از تصویب INDC ایران در مجلس این سند مشارکت به عنوان NDC ما تلقی می‌شود.
وی با طرح این سوال که آیا اجرای توافقنامه پاریس برای کشور هزینه در بر دارد گفت: ما باید برای سازگاری با تغییر اقلیم تلاش کنیم اما اجرای نشدن این تعهدات به موجب کمیته موجود در توافقنامه پاریس برای بررسی پایبندی به توافقات کشورها تنبیه نمی‌شویم.
پیری ادامه داد: برخلاف آنچه که تصور می‌شود تغییر تعهدات ایران به بهانه وجود تحریم‌ها امکان ندارد.
استادیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران اظهار داشت: با تفسیری که در حال حاضر از این توافقنامه وجود دارد رویکردها تنبیهی نیست اما متن و چارچوب تعیین شده برای ما تکلیف به همراه می‌آورد.
وی ادامه داد: مشکل ما پذیرفتن توافقنامه پاریس نیست بلکه مشکل این است که برای اجرای این تعهدات برنامه‌ریزی انجام نمی‌شود همانطور که پیش از این برای سیاست‌های کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای برنامه تعریف نشد.
پیری با انتقاد از پذیرش تعهدات کمی از سوی ایران در توافقنامه پاریس اظهار داشت: به نظرم باید نحوه پذیرش تعهدات تغییر کند تا مسئولیت و تکلیف کمتری برای کشور بوجود بیاید. / فارس
