محسن جلال‌پور، رییس سابق اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران با اشاره به جنگ اقتصادی که این روزها کشور ما را درگیر کرده است، گفته است: من همیشه معتقدم که ما حمایت نمی‌خواهیم، بلکه رقابت می‌خواهیم. امیدواریم جریانات اخیر، کشور را به جایی برساند که در آینده بخش خصوصی میدان‌دار اقتصاد کشور باشد و فضای کار و رقابت برای بخش خصوصی ایجاد شده و آن زمان حتما تولید جای خود را در اقتصاد کشور باز می‌کند.
رونق تولید و امید به رقابتی شدن اقتصاد
با توجه به اینکه شعار امسال از سوی رهبر انقلاب رونق تولید نامگذاری شده است انتظار می رود که وضعیت اقتصاد کشور به سمت رقابتی شدن پیش برود. هر چند در عرصه عمل در این زمینه گام محکمی برداشته نشده است.
محمود صادقی، نماینده مردم تهران نیز تاکید کرده است رونق تولید در شرایط فعلی کشور می تواند رمز عبور از تحریم ها باشد. او در گفت و گویی که با ایلنا داشته است، اظهار کرده: مقابله با انحصارها و ایجاد رقابت در اقتصاد، مولفه‌های مهم «رونق تولید» است.
بدون شک رونق تولید در گرو اصلاح فضای فعلی در کسب و کار است و رونق تولید صورت نمیگیرد مگر اینکه رقابت پذیری کالاها اهمین پیدا کند و به تبع آن با افزایش کیفی و پس از آن کمی کالاها رو به رو شویم.
سلام نو – سرویس اقتصادی: یکی از مهم ترین اصول در اقتصاد اصل رقابت است. تجربه های گوناگون زیادی این مساله را به ما نشان داده که کنترل دائمی اقتصاد نه تنها راهگشا نبوده بلکه به آفتی تبدیل شده تا اقتصاد رفاقتی جایگزین اقتصاد رقابتی شود.
به گزارش سلام نو، اقتصاد رقابتی ویژگی های متعددی دارد. در این نوع اقتصاد فعالیت بنگاه‌های دولتی و شبه دولتی در زمینه‌های تولیدی به حداقل می رسد و سرمایه‌گذاران بخش خصوصی این امکان را دارند تا بدون افتادن در پیچ و خم بروکراسی های موجود، وارد یک صنعت خاص شده یا از آن صنعت خارج گردند.
درست نقطه مقابل این رویه وضعیتی است که امروز در بسیاری از بخش های اقتصادی کشور وجود دارد. امروز برای بسیاری موفقیت در کسب و کار به وسیله داشتن رانت و پارتی تعریف می شود. اهالی کسب و کار معمولا نمی توانند حضور فعال در یک صنعت را تجربه کنند مگر اینکه بین آنها و افراد و نهادهای خاص ارتباطاتی برقرار شود. در واقع واژه اقتصاد رفاقتی به سیستمی اطلاق می شود که در آن دولت، مجلس و بخش خصوصی با یکدیگر در تعامل دایم هستند.
حسین راغفر در همین رابطه اظهار کرده است: : ما شاهد شکل گیری اقتصادی هستیم که از آن به عنوان اقتصاد رفاقتی یاد می‌شود یعنی افرادی که در این اقتصاد هستند فقط حافظ منافع دوستان و احزاب خودشان هستند. این ساخت اصلی کارکرد اقتصاد ایران بوده و باعث شده تا شاهد بحران هایی در اقتصاد باشیم که متأسفانه از مرحله بحران گذشته است. بارها این اخطار به مسئولین داده شده که مانع بروز فاجعه شوند.
اگر بخواهیم بیشتر به اقتصاد رقابتی بپردازیم بدون شک با واژه انحصار رو به رو خواهیم شد. به دلیل همین انحصار است که بسیاری می توانند در عرض یک روز ره صد ساله را طی کنند. بسیاری از همین راه منابع اقتصادی زیادی برای خود دست و پا می کنند و از قبل آن به قدرت سیاسی می رسند. به گفته راغفر شاید به همین دلیل باشد که دولت نهم و دهم باز مدعی بازگشت به قدرت است زیرا منابع اقتصادی زیادی را در اختیار دارد.
در اقتصاد ما بخش خصوصی در ذهن بسیاری از مردم با خصوصی سازی های ناکام که چیزی جز خیانت نمی توان به آنها اطلاق کرد، پیوند خورده است. در صورتی که پویایی بخش خصوصی چیز دیگری است. تشدید رکود در بخش خصوصی از نتایج اقتصاد غیر مردمی است.
