سلام نو – سرویس بین الملل: روز گذشته ترزا می نخست وزیر بریتانیا در مقابل دوربین رسانه‌ها قرار گرفت و در یک سخنرانی کوتاه و احساسی اعلام کرد که دو هفته دیگر از نخست وزیری استعفا می‌دهد تا رهبر جدید حزب حاکم جای او را بگیرد. می در جمله پایانی این سخنرانی اشاره کرد که هرچند او دومین نخست وزیر زن بریتانیا است، اما قطعا آخرین آن‌ها نیست.
ترزا می در مقابل دفتر نخست وزیری بیانیه‌ای را خواند و گفت: "اکنون برای من روشن شده که منافع بریتانیا با یک نخست وزیر تازه بهتر تامین می شود." او تاکید کرد که با ریاست حزب به توافق رسیده که روند انتخاب رهبر جدید از هفته آینده آغاز شود.
ترزا می چهارمین نخست وزیر بریتانیا است که قربانی روابط این کشور با اروپا می‌شود و بعد از دیوید کامرون دومین نخست وزیری است که قربانی بریگزیت شد.
قربانی شدن می برای تصویب بریگزیت کافی است؟
ترزا می مدت‌ها بود که در گیر و دار تصویب توافقنامه خروج از اتحادیه اروپا بود و برای گریز از یک خروج سخت دست به هرکاری می‌زد اما در نهایت نتوانست نظر مخالفین را جلب کند تا مجبور شود بزرگ‌ترین وعده خود را بدهد.
او پیش از این گفته بود که در صورت تصویب توافقنامه پیشنهادی او در پارلمان دیگر برای ادامه گفتگوها میان دولت بریتانیا و اتحادیه اروپا بر سر کار باقی نخواهد ماند. به نظر می‌رسد اکنون می آخرین برگ خود را در بازی بریگزیت رو کرده و امیدوار است با استعفایش بتواند گره این مشکل بگشاید.
اما آیا استعفای می می‌تواند رای مخالفان توافقنامه فعلی را جلب کند؟ مخالفین توافقنامه فعلی به چند گروه تقسیم می‌شوند. برخی معتقدند توافقنامه فعلی بد است، برخی می‌گویند باید رضایت گروه‌هایی خاص جلب شود، برخی به طور کل با بریگزیت مخالفند و برخی معتقدند می‌توان از گزینه خروج سخت استفاده کرد و نیازی به توافق نیست. با این تفاسیر به نظر می‌رسد استعفای ترزا می به خودی خود نتواند تغییر خاصی در مواضع مخالفین بدهد.
هر چند می به بقا در شرایط دشوار شهرت دارد ولی در مجموع یکی از کوتاه‌ترین دوران نخست وزیری، بیشترین سرعت استعفای وزرا و بیشترین مخالفت پارلمان با لوایح عمده دولت را در کارنامه خود دارد.
چه کسی نخست وزیر می‌شود؟
جدی‌ترین گزینه جایگزینی ترزا می در حزب محافظه کار بوریس جانسون است که مدتی نیز در کابینه می سمت وزارت خارجه را بر عهده داشت و ظاهرا در حزب محافظه‌کار هم با استقبال خوبی مواجه است.
روند انتخاب نخست وزیر جدید به این صورت است که نمایندگان حزب محافظه کار در مجلس عوام در چند دور رای گیری شرکت می کنند و به نامزد مور نظر خود رای می دهند. در هر دور از رای گیری نامزدی که کمترین رای را کسب کرده است حذف می شود. این روند تا زمانی که تنها دو نامزد باقی بمانند ادامه پیدا می کند و در اعضای حزب از بین این دو نامزد دست به انتخاب می‌زنند.
بوریس جانسون از جدی‌ترین طرفداران خروج از اتحادیه اروپا است و پیش از ورود به کابینه ترزا می و پارلمان مدت‌ها شهردار لندن بوده. بسیاری او را به دونالد ترامپ تشبیه می‌کنند به ویژه این که به خاطر رنگ و مدل موی خاصش چهره‌ای از ترامپ را نیز در اذهان تداعی می‌کند.
جانسون اخیرا در گفت‌وگویی گفته که اگر نخست وزیر شود در 31 اکتبر، موعد مقرر خروج از اتحادیه اروپا برای بریتانیا، این کشور را چه با خروج سخت چه با توافق از اتحادیه خارج می‌کند. منتقدان جانسون معتقدند حضور او به عنوان نخست وزیر و آشوب حاصل از آن در نهایت منجر به خروج بدون توافق از اتحادیه اروپا می‌شود و هزینه‌های زیادی را از نظر اقتصادی، سیاسی، اجتماعی به بریتانیا تحمیل می‌کند.
