سلام نو – سرویس فرهنگ و هنر: در جنوب شرقی تهران و در محله قدیمی دولاب آرامستانی قاجاری قرار دارد که متعلق به مسیحیان است. آرامستانی شگفت انگیز که بازدید از آن می تواند فرصت خوبی برای آشنایی با فرهنگ بسیاری از مسیحیان باشد.
به گزارش سلام نو، مالکیت این آرامستان که بیش از هفتاد و پنج هزار مترمربع وسعت دارد متعلق به فرانسه، لهستان و ایتالیا است. به همین دلیل هم هست که ورود به این آرامستان تاریخی نیازمند اخذ مجوز از سفارت این چند کشور و تاییدیه خلیفه گری های ارامنه، آشوری ها، ارتدکس ها و کاتولیک ها است . اگر چه از این مکان تاریخی با نام آرامستان ممنوعه یاد می شود با این وجود با جستجویی آسان در اینترنت می توان با تورهایی مواجه شد که امکان حضور در این مکان را برای مخاطبان فراهم می کند.
حدود 44000 متر مربع آن متعلق به ارامنه 14200 مترمربع متعلق به کاتولیک ها ، 3700 مترمربع متعلق به ارتودوکس ها و مابقی متعلق به آشوری های کلدانی است. سنگ قبرهای منحصر به فرد این آرامستان در کنار فلسفه چرایی شکل و شمایل آن ها آن قدر جذابیت دارد که بسیاری را به دیدن این مجموعه تاریخی ترغیب کند. صلیب های دوبل مزارهای ارتدوکس های روس یا مریم مقدس غمگین روی قبرهای مذهبی ها، قبرهای بدون سنگی که با صلیب های کوچک و بزرگ از باقی قبرها تمایزش قابل تشخیص است یا بوته های خاکشیر اطراف قبرها از جذابیت هایی است که هر شخص با حضور در این آرامستان آنها را ملاحظه می کند.
دکتر کلوکه پزشک فرانسوی محمدشاه قاجار دکتر تولوزان پزشک مخصوص ناصرالدین شاه دکتر جمشید اعلم پزشک مخصوص محمدرضا پهلوی از جمله پزشکان سرشناسی هستند که در این آرامستان دفن شده اند. خاندان جهانبانی، مارکوف معمار مطرحی که مدرسه البرز و اداره پست تهران از آثار اوست، آنتوان سوروگین عکاس برجسته عصر قاجار، هلن استلماخ آخرین بازمانده لهستانی تبار جنگ جهانی دوم، ژان بالیست لومر موسیقیدان مشهور فرانسوی و بسیاری دیگر از مشاهیر در این مکان به خاک سپرده شده اند.
شاید شگفت انگیزترین قسمت این آرامستان بخشی است که در آن جنگ زده های لهستانی در آن دفن هستند. سنگ قبرهای یکدست سفید این بخش از آرامستان دولاب حس غربت زیادی برای هر کسی از این مکان دیدن کند، ایجاد می کند. افرادی که از اردوگاه های کار اجباری به ایران آمدند اما بیماری و خستگی امانشان نداد و شمار زیادی از آنها از دنیا رفتند. این آرامستان اگرچه امروز متروکه به نظر می آید اما از تاریخی حکایت می کند که کمتر به آن پرداخته شده است.
