به گزارش سلام نو، محمدهادی پناهی، رئیس کانون درمانگران اعتیاد در این باره گفته است: «تقسیم‌بندی به شکل واضح در اعتیاد رخ نمی‌دهد ولی به‌عنوان یک فرآیند اجتماعی بخش عمده‌ای از اعتیاد یقه‌سفیدها شامل خرده‌بورژواها، کارمندها و افرادی است که مصرف موادمخدر، عوارض کلاسیک اعتیاد را برایشان ندارد. منظور این است که از روی ظواهرشان به‌سادگی نمی‌توان تشخیص داد که مصرف‌کننده هستند. نوع موادشان هم قالبا روان‌گردان است تا مواد سنتی‌تر مثل تریاک و .. . هم گروه‌های یقه‌سفید که مفهوم خاص اجتماعی دارند ذیل این اعتیاد شیک قرار می‌گیرند هم گروه‌های نوجوانی که اعتیاد به داروهای خاص دارند و در گروه اعتیاد داروخانه‌ای قرار می‌گیرند. شکل اعتیاد این افراد اعتیاد شیک است؛ به‌طوری که گاه به گاه با ایده تفنن مواد روان‌گردان مصرف می‌کنند. حتی گاه مصرف این مواد در برخی گروه‌های جمعیتی شکل خرده‌فرهنگ به خود گرفته است.»
او در ادامه با مقایسه این گروه از مصرف‌کننده‌ها با مصرف‌کننده‌های سنتی گفته است: «معتاد کلاسیک نمی‌توانست به‌موقع در محل کارش حاضر شود، ظاهرش اعتیادش را لو می‌داد، از نظر اقتصادی در مضیقه بود، در ارتباط با اطرافیانش دچار مشکل می‌شد و بنابراین این موانع احتمالا کمک می‌کرد که اعتیادش را بپذیرد و آن را کنار بگذارد؛ ولی مصرف‌کننده شیک این علائم را در کوتاه‌مدت ندارد و در ظواهرش تغییر جدی‌ای ایجاد نمی‌شود. حتی ممکن است بعضی موادی که مصرف می‌کند در کوتاه‌مدت جنبه‌هایی از کارکردش را تقویت کند. فرض کنید شغلی دارد که می‌گوید به‌خاطر آن شیشه مصرف می‌کنم تا زمان بیشتری بیدار بمانم تا کارکردم را بالا ببرم. هرچند این نوع مصرف در درازمدت تاثیرش را می‌گذارد اما در کوتاه‌مدت ممکن است کارکردش را زیاد مختل نکند. تفننی می‌کشد، می‌تواند پنهانش کند و در روابط اجتماعی‌اش هم تاثیر کم‌تری می‌گذارد. این افراد از نظر اقتصادی هم غالبا در وضعیتی هستند که در کوتاه‌مدت ورشکست نمی‌شوند و اعتیادش در وضعیت اقتصادی‌اش تاثیر چندانی نمی‌گذارد. بنابراین همه این پارامترها باعث می‌شود کنترل اعتیاد سخت‌تر شود.»/خبرآنلاین
