به گزارش سلام نو، نخستین نشست مطبوعاتی امیر علی‌اکبری که همزمان با امضای قراردادش با سازمان UFC بود، در حالی برگزار شد که چند روز پیش از این نشست خبری، خبر قطع همکاری او با علیرضا استکی رسانه‌ای شد. موردی که شاید کم‌تر کسی انتظار شنیدنش را می‌کشید. علی‌اکبری در نشست خود از استکی تشکر کرد و مشغله‌های او را دلیل پایان همکاری‌شان دانست. در همین راستا سراغ استکی رفتیم که به جز بحث MMA حواشی بوکس هم محور صحبت با او بود.
* شاید خیلی‌ها انتظار داشتند که نخستین نشست علی‌اکبری با همراهی شما برگزار شود. چرا این اتفاق نیفتاد؟
صلاح بود بعد از سه سال همکاری این تصمیم گرفته شود. وقتی یک ورزشکار توسط مربی و با زحمت خودش برند می‌شود، زمانی می‌رسد که بهتر است تنها ادامه بدهد. هرچند امیر تنها نیست و دعای مردم و کمک‌های زیادی دارد. من هم با توجه به زیاد شدن کارهای شخصی‌ام صلاح دیدم که این تصمیم را بگیرم. امیر با اینکه یک نفر است اما یک تیم کامل با ذهن باز و آزاد می‌خواهد. با این شرایط هم نمی‌توانستم مثل سابق تمام روز زمان بگذارم. او الان خودش به تنهایی در راه جدیدش قدم گذاشته و امیدوارم که همیشه موفق باشد.
* در این سه سال زوج شما و علی‌اکبری بسیار شناخته شد و حالا این همکاری به پایان رسیده.
وظیفه ما ساختن آدم‌هاست و از این به بعد هم باید همین کار را انجام بدهیم. دست من برای همه خوب است اما برای خودم نمک ندارد (خنده).
* چطور؟!
در این سال‌ها که تجربه دارم همیشه تمام تلاشم این بوده که ورزشکار بسازم. اینکه تا وقتی نفس می‌کشم دو نفر دیگر مثل امیر علی‌اکبری بسازم که اگر یک روزی نبودم نگویند خوب شد رفت، بلکه بگویند حیف شد رفت! از طرفی من رسالتی هم به بوکس دارم که در این سه سال به آن نرسیدم. بوکس هم توقعاتی از من دارد چراکه سال‌ها برای آن زحمت کشیده‌ام. در این سه سال صبح تا شب با امیر بودم و خیلی نمی‌توانستم به بوکس فکر کنم. کار امیر طوری بود که برای هر مسابقه باید هشت ماه تمرین می‌کردیم. همچنین احساس کردم امیر دیگر نیازی به من ندارد.
* با هم اختلافات مالی پیدا نکردید؟
اصلا. هرچقدر شما از امیر گرفتید من هم گرفتم. من در این سال‌ها مثل برادر خالصانه و مخلصانه کنار امیر بودم و اصلا بحث مالی نبوده که بخواهیم به اختلاف بخوریم.
* شما همچنان قصد آموزش بوکس در MMA را دارید؟
بله من می‌خواهم کماکان بوکس را آموزش بدهم. هر کسی که نیاز داشته باشد چه در بحث MMA چه مربیگری یا هر جای دیگری.
* در نشست علی‌اکبری سوالی از او پرسیده شد مبنی بر اینکه گفته می‌شود تحت حمایت سپاه است.
تا زمانی که من بودم چنین چیزی نبوده. سپاه و نیروهای مسلح و بچه‌های اصولگرا به خاطر سربند حیدر کراری که امیر می‌بندد، به او علاقمند شدند و او را دوست دارند.
* بعد از قطع همکاری شما از این گفته شد که علی‌اکبری بوکس ضعیفی داشته و مسابقاتش را با کشتی می‌برده؟
اوایل بله، امیر بیشتر در مسابقات کشتی می‌گرفت اما در سه مسابقه آخرش دیدید که چقدر از دست استفاده می‌کرد. نسبت به کسانی که دست می‌زنند، امیر یک سر و گردن بالاتر است. کاری که من کردم سال‌ها برای علی‌اکبری می‌ماند اما یکسری هم از آب گل‌آلود ماهی می‌گیرند.
* علی‌اکبری می‌خواهد با رسمی کردن MMA در ایران این رشته را گسترش دهد. اگر روزی بار دیگر بخواهد با شما کار کند، می‌پذیرید؟
متاسفانه نه، به خصوص فعلا که گرفتاری‌های بسیاری دارم.
* اگر موافقید نوبت صحبت را به بوکس بدهیم. بوکسی که اشاره کردید توقعاتی از شما دارد اما حاشیه‌هایش گاها این انتظارات را می‌پوشاند.
به نظر من این حواشی به خاطر پوست‌اندازی جدید بوکس است که پس از سال‌ها شاهد یک تغییر مدیریت بودیم. این گروه قبلا هم بوده‌اند و الان در فدراسیون روی کار آمده‌اند. ناگفته نماند زحمات زیادی هم کشیده‌اند. شاید ما هم اختلافاتی داشتیم، اما در این دو سال بخت هم یار کادر فنی نبود. مربیگری 70 درصد شانس است و 30 درصد کار. آقای احدی مربی بدشانسی نبود ولی در این دو سال هم بخت یاری‌اش نکرد. ایشان مربی بسیار شایسته‌ای هستند و هیچ مشکلی هم با ایشان ندارم، اما وقتی دو سال نتیجه نگیری صلاح نیست بمانی.
* یعنی معتقدید تصمیم برکناری ایشان از هدایت تیم ملی درست بوده؟
درست و غلط بودن این تصمیم را اصحاب رسانه و کارشناسان تشخیص می‌دهند. این تصمیم کمیته فنی بوده، اما به طور کلی بوکس به یک نفس تازه احتیاج دارد. ان‌شاءا... سرمربی خارجی خوب هم می‌آید. بیشتر از هر چیزی مربی خوب خارجی می‌تواند از حواشی کم کند. البته حضور یک مدیر خوب کنار ثوری هم لازم است که با میدان‌داری دوست و دشمن را کنار هم قرار بدهد و به جلو برود.
* با توجه به اعتراض بوکسورها به مافیای داوری به نظر می‌رسد کرسی بین‌المللی به اندازه سرمربی خارجی اهمیت دارد.
ما سال‌هاست داریم در مسابقات مختلف شرکت می‌کنیم و اصولا وقتی می‌بازیم پای داوری را به میان می‌کشیم. من هم گفتم و بقیه هم می‌گویند. هیچ مربی‌ای نمی‌خواهد بگوید شاگردان من باخته‌اند. هرچند نمی‌شود داوری را از مسابقه جدا کرد. در تمام ورزش‌ها مافیای داوری هست، اما جدای از کرسی یک ارتباط بین‌المللی خوب هم می‌تواند کم‌کم نگاه‌ها را عوض کند این مسایل کم شود.
* شنیده شده شما یکی از گزینه‌های مربیگری کنار سرمربی خارجی هستید.
من خیلی علاقه‌ای به مربیگری ندارم. مشغله کاری‌ام زیاد شده و از طرفی دوست دارم دیگر حرفه‌ای کار کنم. کار در سطح آماتور برایم سخت است، اما اگر کمکی از من بخواهند انجام می‌دهم. در این دو سال از من کمک نخواستند و من هم سکوت کردم و سعی داشتم فقط تحلیل کنم و حاشیه‌سازی نداشته باشم. اما اگر کمک بخواهند، من هستم.
* بعد از نتیجه‌ای که در قهرمانی آسیا به دست آمد، بسیاری معتقد به استعفای حسین ثوری بودند.
چرا باید قضاوت کنیم؟ این اشتباه است تا دیروز که بودیم به به و چه چه کنیم و حالا... باید توقعات را کم کنیم. من که در این مدت نبودم و از راه دور بوکس را می‌دیدم اما واقعا نسبت به قبل اوضاع چه از نظر مالی و چه تدارکات بهتر شده است. اگر روزی من را هم عوض کنند این واکنش‌ها انصاف نیست. بوکس که برای چهار،پنج نفر نیست. بعد از انقلاب نفرات بسیاری زحمت کشیدند. در این مدت هر اتفاقی باید می‌افتاد، افتاده. یک ورزشکار در خانه هم تمرین کند می‌تواند قهرمان جهان شود و نتیجه نگرفتن در آسیا به خاطر همان بدشانسی بود که اشاره کردم.
* با تمام این اوصاف بوکسورها مسابقات کسب سهمیه المپیک را پیش رو دارند.
آن هم کار سختی است. چون همین اندازه که در قهرمانی آسیا مافیا بود، در مسابقات کسب سهمیه هم هست. متاسفانه ما هم از نظر بوکسور دست‌مان خالی است و گرفتار پشتوانه‌سازی نکردن شده‌ایم. اما ان‌شاءا... با کار خوب و بخت خوب می‌توان به سهمیه امیدوار بود.
