برای دومین بار اخبار رسانه ای، بنام کردن چند خیابان مهم تهران به نام استاد شجریان و علی نصیریان و محمّدعلی کشاورز، غلامحسین امیرخانی و زنده یاد استاد انتظامی و جمشید مشایخی و داوود رشیدی را شنیدم که با اقدام شورای شهر تهران انجام خواهد شد.
بسیار خوشحال شدم و از صمیم قلبم از شورای شهر تهران و شهرداری تهران، تشکر می کنم. دستمریزاد
ولی چندین سال است که یک سوال بی جواب برای بنده کوچکترین و خیلی از خانواده ها و بخش زیادی از اهالی فرهنگ و هنر بدون جواب مانده آن هم از مسئولین وقت و پیشین شهر بندرعباس.
در ۱۲تیرماه ۱۳۶۷با حمله ناو آمریکایی وینسس هواپیمای مسافربری ایرباس با ۲۹۰سرنشین که ۶۶نفر از آن ها کودک بودند،منهدم و به قعر آب های خلیج فارس رفتند و یک نفر از آن ها زنده نماندند و به شهادت رسیدند.
و بد نیست بدانید که مردم بندرعباس تا یک سال ماهی آن منطقه را نخوردند چرا که یاد عزیزانشان می افتادند.
و آخرین باری که بنده کوچکترین با جمع هنرمندان سینما و...سالگرد این عزیزان را با بازماندگانشان در محل وقوع این جنایت آمریکا برگزار کردیم، از مسئولین خواهش و تقاضا کردیم که آمریکا به گردن کاپیتان ناو وینسس(ویل راجرز) مدال انداخته و جشن گرفتند، شما هم بیایید فرودگاه بندرعباس را بنام شهدای ایرباس تغییر دهید.
دریغ، دریغ، دریغ
از ما گفتن و از آنها نشنیدن، چرا نمی‌دانیم!
کاش جوابی می شنیدیم و زیاده گویی نمی کردیم.
باز تشکر می کنم از مسئولین شورای شهر و شهرداری تهران.
روح همه شهدای ایرباس شاد و یادشان گرامی
امیدوارم مسئولین وقت بندرعباس این اقدام را نه بخاطر ما بلکه بخاطر شهدای ایرباس انجام دهند یا اقلاً مدالی برای ویل راجرز بفرستند.
محمّد معتمدی، یکی از خوانندگان توانمند و جوان ایران هم در پاسخ به این مطلب زیبای پرویز پرستویی نوشت:
درود بر شما استاد پرستویی خوش قلب و مهربان.
متأثر شدم و قلبم به درد آمد.
وقتی فکر می کنم من هم به عنوان یک هنرمند ایرانی جز سکوتی بی معنا کاری برای این عزیزان انجام نداده ام.
همینجا به خانواده های همه ی شهدای ترور در ایران و شما و مردم کشورم قول می دهم که اثری در حدّ توانم برای این عزیزان تولید کنم و بخوانم.
هرچند کار کوچکی است ولی شاید حداقل دل خودم را کمی آرام کند.
