سلام نو – سرویس بین الملل: انتخابات اسرائیل در نهایت پس از کش و قوسهای فراوان به پایان رسید و هرچند بنیامین نتانیاهو نتوانست پیروز قاطع انتخابات باشد و حتی با وجود حمایت ترامپ از او چیزی بیش از یک پیروزی خفیف به دست نیاورد ولی با توجه به ترکیب رایهای ریخته شده به صندوقها احتمالا نتانیاهو همچنان نخست وزیر اسرائیل خواهد ماند.
لیکود احتمالا با همراهی حزب دست راستی و افراطی شاس و دیگر نیروهای متحدش دولت ائتلافی را تشکیل خواهند داد و نتانیاهو با برخی تغییرات در کابینه به عنوان نخست وزیر آینده انتخاب خواهد شد. حزب آبی سفید هم احتمالا با یکی دو صندلی کمتر از لیکود به یک اپوزسیون قدرتمند و موثر بدل میشود.
بی راه نیست اگر پیروزی امروز نتانیاهو را حاصل تلاش بی وقفه ترامپ در حمایت از او بدانیم تلاشی که دو بار به نقطه اوج خود رسید. یکی به رسمیت شناختن حاکمیت اسرائیل بر جولان و دیگری تروریستی اعلام کردن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران که قرار بود به رای آوری نخست وزیر افراطی اسرائیل کمک کند.
اسرائیل؛ دست راستیتر از همیشه
بسیاری از تحلیلگران امیدوار بودند ناکارآمدی دولت نتانیاهو در کنار پرونده فساد اقتصادی وی بتواند در نهایت این چهره منفور را از کرسی نخست وزیری اسرائیل کنار بزند، اما چنین نشد و بی بی به احتمال زیاد بار دیگر در راس قدرت حاضر خواهد شد. اما واقعا چرا چنین نشد و نتانیاهو چگونه دوباره به قدرت رسید؟
تداوم حضور نتانیاهو در قدرت آیینه تداوم قدرت راستگرایی در اسرائیل است. مدتها است که راستگرایی در اسرائیل رواج دارد و یهودیان نژاد پرست دست بالا را در جامعه و قدرت دارند و با همین پشتوانه شرایط را نسبت به اعراب ساکن سرزمینهای اشغالی، فلسطینیان و سیاه پوستان هر روز سختتر از قبل میکنند.
از سوی دیگر بخشی از روابط مستحکم روسیه با اسرائیل هم وابسته به همین جمعیت راستگرا است که بخش مهمی از آن از یهودیان روستباری تشکیل شده است که در طول سه دهه گذشته و پس از فروپاشی شوروی به سرزمینهای اشغالی آمدند. این گروه از یهودیان عموما نژاد پرست و ثروتمند هستند و به مرور توانستند چنان سیاست اسرائیل را دگرگون کنند که حزب "کارگر" به عنوان حزبی اسرائیل را بنیان گذاشت امروز حضوری به شدت کمرنگ در عرصه سیاسی اسرائیل دارد و عملا تبدیل به گروهی ورشکسته شده است.
سیاست اسرائیل و آینده ایران
بسیاری گمان میکنند شکست و حذف نتانیاهو میتوانست فشار اسرائیل بر ایران را کاهش دهد یا حتی رفتار اسرائیل در منطقه را تغییر دهد، ولی واقعیت این است که جدیترین رقیب نتانیاهو و متحدانش در اسرائیل یعنی حزب آبی سفید نیز یک حزب رادیکال است که حداقل در حوزه دکترین سیاست خارجی دکترینی به مراتب خشنتر و تمام کنندهتر از نتانیاهو دارد، چنانکه برخی از چهرههای ارشد این جریان که از نظامیان سابق اسرائیل هستند حامی برخورد شدیدتر با حماس و ایران بودند و هستند.
با این وضعیت به نظر نمیرسد در آینده نزدیک یا حتی میان مدت بتوان حضور کسی را در راس اسرائیل شاهد بود که اندکی هم میل به گفتوگو و تعامل با فلسطینیها یا قصد فاصله گرفتن از ایران را داشته باشد.
در این میان به نظر میرسد حضور شخص نتانیاهو در مسند نخست وزیر اسرائیل مزایایی هرچند اندک برای ایران دارد که جدیترین آن میزان بلاهت شخصی او و احتمال درگیر شدن بیشترش در داخل اسرائیل است.