به گزارش سلام نو، پس از سیلاب‌ها، نگرانی‌های بهداشتی، شامل بهداشت جسمی و بهداشت روانی، باید مدنظر قرار گیرد. سیل، چیزی غیر از باران است و معمولا با فاضلاب، سموم، مواد شیمیایی، اشیا تیز و برخی حیوانات سمی از جمله مار، مخلوط می‌شود.
به همین دلیل کسانی که دچار سیل می‌شوند و در سیل قرار می‌گیرند باید در مرحله نخست و بعد از خروج از آب بدن خود را به دقت بررسی کنند تا زخم و خراشی ایجاد نشده باشد؛ به خصوص که در میان ترس از سیل و هنگامی که لامسه در آب قرار دارد، ممکن است متوجه جراحت نشوند. سیل به سادگی خراش‌های ساده را به عفونت حاد تبدیل می‌کند.
در مرحله دوم باید توجه کرد که در روزهای بعد از سیل، بثورات، جوش یا مشکلات پوستی ایجاد نشود و اگر چنین شد سریعا درمان آغاز شود. این مساله در خصوص چشم‌ها نیز صادق است. سیل می‌تواند ویروس، باکتری و بیماری‌های بسیاری را حمل کند.
این مشکل زمانی جدی‌تر می‌شود که بدانید در استرس‌های ناشی از سیل، ممکن است سیستم دفاعی بدن افراد ضعیف‌تر شده و این ضعف با بر هم خوردن خواب و خوراک افراد، تشدید شود. بر همین اساس باید افراد و گروه‌های امدادی نسبت به تب و نشانه‌های بیماری توجه داشته باشند.
مراقب بازی کودکان باشید
طبیعتا گروه‌های حساس، آسیب بیشتری در بحران‌ها و حواث می‌بینند. کودکان در سیل آسیب پذیر هستند؛ چه در هنگام سیل و چه پس از وقوع! باید برای کودکان لباس تمیز در نظر گرفت، به بهداشت بیش از پیش اهمیت داد و به طور مداوم آنها را از نظر بیماری پایش کرد.
معمولا زمانی که بزرگسالان مشغول ساخت و ترمیم آسیب‌های ناشی از سیل هستند، کودکان در حوالی منطقه به بازی کردن می‌پردازند. باید به کودکان آموزش داده شود تا به وسایلی که سیل با خود آورده دست نزنند. این وسایل می‌تواند شامل اسباب بازی‌های یا قطعات گوناگون شود.
معمولا پس از سیل بیماری‌های ساده‌ای همچون سرماخوردگی و آنفولانزا شیوع پیدا می‌کند. خارش گلو، خارش گوش و سردرد از این جمله است. اما بیماری‌های حاد به سادگی قابل پیشگیری است. سازمان جهانی بهداشت اعلام کرده از میان 14 سیل بزرگ میان سال‌های 1970 تا 1994 در جهان، تنها بیماری نگران کننده، شیوع اسهال در سیل سودان 1980 بوده است.
البته نگرانی‌ها در خصوص بیماری‌های محتمل پس از سیل به فصل و اقلیم بستگی دارد. بیماری‌های ویروسی در فصل گرم سال نگرانی بیشتری ایجاد می‌کنند. معمولا در فصل‌های بهار و پاییز، بیماری کمتری رخ می‌دهد؛ چرا که دمای هوا معتدل است.
چکمه‌های پلاستیکی، دستکش‌های پلاستیکی و ماسک تنفسی، سه ابزار کلیدی در هنگام حضور و امداد رسانی به سیل زده‌هاست. بعد از نظافت و خروج گل و لای از خانه‌ها و شست‌وشوی وسایل، باید همه وسایل به خوبی ضدعفونی شوند.
خطرات آب راکد/ سمپاشی کنید
سیل به طور معمول، چرخه زیست حشرات و پشه‌ها را قطع می‌کند و آنها را با خود می‌برد. اما اگر فصل و اقلیم برای افزایش تعداد پشه‌ها مناسب باشد، آب راکد می‌تواند این مساله را دو چندان کند. پشه‌ها نیز ناقل بسیاری از بیماری‌ها هستند. به همین دلیل باید مکان‌های دارای آب راکد، سمپاشی شود.
البته پشه‌ها تنها موجوداتی نیستند که با بروز سیل و ایجاد آب راکد، افزایش پیدا می‌کنند. حیوانات دیگری نیز از خانه‌های خود رانده می‌شود. برای مثال مارها در آب وجود خواهند داشت. حیوانات مرده و لاشه‌ها نیز خطرناک هستند و باید از آنها فاصله گرفت.
مراقبت‌های سلامت روان
پس از سیل، نگرانی‌ها به بیماری‌های جسمی ختم نمی‌شود. بیماری‌های روانی و روحی ناشی از بروز این حوادث نیز به همان اندازه جدی است. بلایای طبیعی از جمله سیل که دامنه زمانی آن طولانی است، موجب افسردگی، استرس و اضطراب می‌شود. به خصوص این‌که شرایط در سیل عرصه را بر شهروندان تنگ می‌کند. همه جا نمناک است، خیس هستند، احساس سرما می‌کنند و بازگشت به زندگی عادی، زمان زیادی می‌طلبد. به همین دلیل حضور نیروهای امداد روانی نیز در مناطق سیل زده مهم است./ایسنا
