به گزارش سلام نو، "سیل" کلمه و حادثه چندان آشنایی برای ایران "خشک و گرم"مان نیست. هر چه با "زلزله" عجینیم با شدت و حدت "آب" غریب. هر چند این روزها همین غریبه "آبکی" به دامان ایرانمان زده و همه جا حرف از مدیریت بحران، تخلیه روستاها، دوری از مناطق پر خطر، اسکان مردم سیل زده، کمک‌های سازمانی و مشارکت مردمی است.
امکان قدرتمندی که سازمان‌های مختلف در روزها، هفته‌ها، ماه‌ها و سال پس از سیل می‌توانند اجرایی کنند و آنچه که شما قادر به انجامش هستید.
مسلما این اقدامات، نسخه قابل تجویز تمام سیل‌ها نیست. آنچه که اتفاق می‌افتد بسته به موقعیت، شدت، نوع سیل و مدت حادثه متفاوت است.
یک تا سه روز پس از سیل
بازرسی پل‌ها و جاده‌های بسته -با احتمال آسیب بالا- قبل از باز شدن مجدد اولین اقدام اجباری پس از یک سیل است.
افزایش کشیک و مراقبت‌های پلیس برای حفاظت از منازل و دارایی‌های ترک شده از سوی سیل زدگان
تماس با سازمان‌های داوطلب، "صلیب سرخ"، "هلال احمر"، "نیروهای امداد و نجات" برای حضور در مناطق بحران زده، خدمات‌رسانی و کمک به بازیابی موقعیت. اگر قصد دارید حمایت خود را نشان دهید، تماس بگیرید.
مقامات مدیریت سیل مانند اعضای شورا و آژانس‌های محیط زیست، گستره، مقدار و میزان مناطق تحت تاثیر سیل را بررسی خواهند کرد.
احتمالا سازمان‌های محیط زیستی، افسران و نیروهای تعلیم دیده خود را برای ارائه مشاوره به مناطق سیل زده می‌فرستند.
یک هفته پس از سیل
کارشناسان بیمه یا ماموران دولت به تخمین میزان خسارت وارده می‌پردازند. این رویداد در صورت فروکش کردن سیل یا محلی بودن کارشناسان، زودتر اجرایی خواهد شد.
آژانس‌های محیط زیست یا دیگر مقامات مدیریت بحران به بررسی میزان صدمات وارده به سدبندها پرداخته و آنها را در اولویت تعمیر و بازسازی قرار می‌دهند.
سدبند موقت
مقامات محلی با تاسیس صندوق اعتبارات سیل به مدیریت بودجه و کمک‌های اهدایی می‌پردازند.
مقامات محلی با اقدامات گوناگون در پرداخت مالیات یا عوارض قادر به همکاری با مردمی هستند که کسب و کار آنها تحت تاثیر سیل قرار گرفته است.
یک ماه پس از سیل
جایی که آسیبهای شدید زیرساختی وجود دارد، تعمیرات ممکن است برای ماه‌ها وشاید سال‌ها طول بکشد.
مردم با سازمان‌های محلی تماس گرفته و از وجود کمک‌های بازیابی سیل اطلاع یابند. نحوه درخواست برای استفاده از این کمک‌ها نیز موضوع مهمی است.
اگر بخش‌ها و سیستم‌های محافظت از سیل در نواحی زندگی شما آسیب دیده‌اند، شما در آینده در معرض خطرات بیشتر - ناشی از سیل- قرار خواهید گرفت. در این شرایط سیل‌های کم خطر ثانویه آسیبهای بیشتری را به بار خواهند آورد. بنابراین بازیابی و تعمیر سیستم‌های محافظ سیل (انواع مختلف سدبند) را در اولویت قرار داده یا برای این کار به سازمان‌های مربوطه درخواست دهید.
سدبندهای حاشیه کناررودخانه
مقامات محلی می‌توانند لیستی از تجار یا بازرگانان مورد اعتماد را برای کمک به صاحبان خانه یا کسب و کارهای آسیب‌دیده منتشر کنند تا سیل‌زدگان از منفعت طلب‌ها دوری کنند.
سه ماه پس از سیل
مقامات محلی با بررسی نشست‌های بومی و وارسی اثرات کسب‌و‌کار در سه ماه گذشته، برنامه‌های بزرگ خود را آغاز کرده و دست به اقدام و عمل می‌زنند.
در این دوره تلاش مقامات محلی برای برگرداندن اقتصادهای بومی که پیش از این تحت تاثیر سیل قرار گرفته‌اند، پررنگ و موثر است.
یک سال پس از سیل
اگر شدت آسیبهای ناشی بسیار شدید باشد، احتمالا فرآیند تعمیر و بازسازی تا 12 ماه بعد ادامه خواهد داشت.
مقامات مدیریت بحران همچنان برای ممانعت از سیل‌های بعدی در حال برنامه‌ریزی بوده یا ساخت سدبندهای پیشرفته‌تر را آغاز کرده‌اند. (تغییر فصل و گذشت یک سال می‌تواند اتفاق مشابهی را رقم بزند.)
آژانس‌های محیط زیست، مقامات محلی و گروه‌های اطلاع‌رسانی و مقابله با سیل، مانورهای آزمایشی را برای مقابله با سیل، عملیاتی می‌کنند./عصرایران
