به گزارش سلام نو، محسن مقدم باستان شناس معروفی است که علاوه بر این حرفه نقاش خوبی نیز بود. مقدم در سال 1279 در تهران به دنیا آمد. پدرش محمدتقیخان احتسابالملک شهرذار تهران در دوره ناصرالدین شاه بود. او در سال ۱۲۹۱ خورشیدی در سنین کودکی برای تحصیل به اروپا فرستاده شد. در میانه جنگ جهانی اول به ایران بازگشت و در مدرسه صنایع مستظرفه در محضر استادانی چون کمالالملک ادامه تحصیل داد و سپس مجددا به اروپا بازگشت. محسن مقدم چند وقتی در بخش باستانشناسی موزه لوور در پاریس در کلاسهای ژرژ کنتنو، باستانشناس معروف، آموزش دید. مقدم اولین ایرانی است که به دریافت نشان لژیون دو نور با درجهٔ «اوفیسیه» از طرف شارل دو گل رئیسجمهور فرانسه مفتخر شدهاست.
محسن مقدم در سال ۱۳۱۵ خورشیدی با سِلما کویومجیان که دختری بلغار بود ازدواج کرد. سلما نیز اهل هنر بود و در رشته باستان شناسی تحصیلاتی داشت. از محسن مقدم به عنوان یکی از اولین اساتید باستان شناسی یاد می شود و همچنین او یکی از بنیانگذاران دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است.
محسن مقدم و همسرش آگاهانه تصمیم گرفتند هیچ گاه بچه دار نشوند و در کنار فعالیت علمی خود در مسیر حفظ میراث فرهنگی و تاریخی ایران بکوشند. محسن مقدم با هزینه شخصی خود بسیاری از آثار تاریخی که از ایران به خارج از کشور قاچاق شده بود را خریداری کرد و به ایران بازگرداند.
15 سال پیش از فوت محسن مقدم، خانه پدری او با همه کلکسیون نفیسی که سالها برای گردآوری آنها توسط محسن مقدم و سلما تلاش صرف شده بود توسط این باستان شناس وقف دانشگاه تهران شد. در حال حاضر نزدیک به ده سال است که خانه مقدم در خیابان امام خمینی فعلی و سپه سابق در نزدیکی خیابان شیخ هادی تبدیل به موزه ای دیدنی شده است. خانه ای که به اعتقاد آرتور پوپ، هنرشناس مشهور آمریکایی گران ترین خانه جهان است. کلکسیونهای مختلف واقع در خانه مقدم اعم از تمبر، صدف، چپق و قلیان و همچنین کاشی کاری و آینه کاری های موجود در این خانه جذابیت موزه مقدم را دوچندان کرده است.
محسن مقدم در سال 1366 در سن 87 سالگی درگذشت و مزار او در امامزاده عبدالله شهر ری قرار دارد. سلما همسر او نیز 4 سال پس از همسرش از دنیا رفت و در آرامستان ارامنه واقع در خاوران به خاک سپرده شد.