خشایار نادی، فعال سیاسی در یادداشتی نوشت: علیرغم وجود اسناد بالا دستی و ساختار های قانونی لازم، متأسفانه به دلیل فقدان مدیریت توانمند، کارآمد و نبود سازماندهی مناسب و فرایند های درست برنامه ریزی و نظارت مستمر، فاصله و جایگاه امروزی ورزش شهروندی با ظرفیت ها و استعداد بالقوه و بالفعل این حوزه فراوان است.
به نظر می رسد در گام نخست باید به حوزه ورزش شهروندی، نگاه فرهنگی و مبتنی بر استفاده از این ظرفیت برای فرهنگ سازی داشت. امروزه متأسفانه نگاه به ورزش از دریچه ابزار و تکنیک توپ، تور و غیره است و کارکرد فرهنگی آن مغفول مانده و در حال فراموشی است. یقینا با سیاست گذاری و برنامه ریزی با رویکرد فرهنگی می توان از این ابزار قدرتمند و قوی در جهت توسعه فرهنگ و اخلاق در همه شئونات اجتماعی، فرهنگی و حتی اقتصادی جامعه و جوانان بهره گرفت.
سیاست گذاری هوشمندانه و تدوین اولویت های راهبردی، مهم ترین وظیفه شهرداری ها در همگانی شدن ورزش در جامعه شهری است. و این مهم مستلزم مدیریتی توانمند برای ایجاد هماهنگی و انسجام میان رشته های مختلف ورزشی و لحاظ نمودن نیاز های متنوع شهروندان، چگونگی توسعه زیر ساخت ها و فضاهای استاندارد ورزشی و غیره در همه شهرها می باشد.
بر اساس بند ۶ ماده ۵۵ قانون شهرداری ها، فعالیت های تربیت بدنی، ورزش و توسعه ورزش شهروندی نیز جزو وظایف شهرداری ها می باشد. رسالت و ماموریت شهرداری ها " تامین و توسعه تفریحات ورزشی ورزش همگانی " اعم از فعالیت های ورزشی سازمان یافته و سازمان نیافته، بستر سازی برای شناسایی و معرفی استعداد های برتر ورزشی و مدیریت فضاهای ورزشی با بکار گیری فن آوری های نوین و اتکا به نیروی انسانی متخصص، متعهد و بهره گیری از کلیه امکانات و تجهیزات شهرداری ها و ظرفیت ها و توانایی های بخش خصوصی و عمومی برای دسترسی آسان و ارزان به امکانات ورزشی و ارتقای تندرستی و سلامتی برای همه اقشار جامعه اعم از زنان و جوانان می باشد.
نظر شما