به گزارش سلام نو به نقل از ساینس آلرت، یک مطالعه ی جدید در آمریکا نشان می دهد که شکل عجیبی از بینایی در گرازماهی (hogfish) وجود دارد که میتواند بوسیله آن رنگ خود را تشخیص دهد.
لوری شوایکرت (Lori Schweikert)، زیست شناس در دانشگاه کارولینای شمالی، می گوید: بنظر میرسد که آن ها شاهد تغییر رنگ خود هستند. اگر آینه نداشته باشید و نتوانید گردن خود را خم کنید، چگونه می فهمید که لباس مناسب پوشیده اید یا خیر؟
برای ما انسانها انتخاب رنگ مربوط به مد می شود. اما برای گراز ماهی که از هر زاویه ای در معرض تهدید دائمی شکار شدن قرار دارد، هماهنگ کردن رنگ بدن با پس زمینه ی محیط به معنای واقعی فرق بین مرگ و زندگی را تعیین می کند.
این نوع ماهی در حدود سه سالگی از ماده به نر تبدیل می شود و گروهی از ماده های جوان را برای جفت گیری و محافظت، به دور خود جمع می کند. شوایکرت توضیح می دهد که استعدادهای ماهی در تغییر رنگ پوست در اینجا نیز می تواند مفید واقع شود و جفت ها را جلب کند و رقبا را تهدید کند.
برای انجام این کار، گراز ماهی مانند سایر حیوانات از اختاپوس گرفته تا آفتاب پرست که تغییر رنگ می‌دهند از سلول های پر از رنگدانه به نام کروماتوفورها استفاده می کند. ترکیبات مختلف رنگدانه های قرمز، زرد یا سیاه به ایجاد سایه های رنگی مختلف کمک می کند.
تحقیقات روی ماهی دیگری به نام تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus)، نشان داد که مولکول های حساس به نور به نام اپسین میتوانند بر رنگ سلول های رنگدانه ای تاثیر بگذارند. بنابراین شویکرت و تیمش نمونه های پوست گراز ماهی را با استفاده از روش برچسب گذاری پروتئین و تصویربرداری میکروسکوپی الکترونی عبوری بررسی کردند.
آن ها مولکول های اپسین را در سلول هایی که مستقیما در زیر سلول های رنگدانه ای ماهی قرار داشتند، ردیابی کردند. سلول های تولیدکننده ی اپسین که به تازگی کشف شده اند، بیشترین حساسیت را نسبت به طول موج های آبی کوتاه دارند که می توانند از سلول های رنگدانه ای عبور کنند. علاوه بر این ، سطوح نور میزان اپسین آزاد شده را تغییر می دهد.
سپس اپسین ها احتمالا به نوبه ی خود سطح رنگدانه را در سلول های رنگدانه ای تنظیم می کنند و همانطور که در تیلاپیای نیل مشاهده می شود هر سلول، سلول دیگری را در پاسخ به نشانه های محیطی تنظیم می کند. اینکه چگونه اپسین ها بر روی سلول های رنگدانه ای تاثیر می گذارند هنوز مشخص نیست.
سونکه جانسن (Sönke Johnsen)، زیست شناس دریایی دانشگاه دوک توضیح می دهد:حیوانات می توانند از درون از پوست خود عکس بگیرند. به نوعی آنها میتوانند به حیوان بگویند که پوستش چگونه است، زیرا واقعا نمی تواند خم شود تا نگاه کند.
داشتن بینایی پوستی مستقل احتمالا به پردازش بسیار کمتری نسبت به تکیه بر چشم ها برای مورد مشابه نیاز دارد، زیرا تنها به عنوان یک مکانیسم تشخیص نور عمل می کند به جای این که تصاویر واقعی و پیچیده ی مغز را تشکیل دهد که پس از آن نیاز به ارزیابی داشته باشد.
جانسن می گوید:بازخورد حسی یکی از ترفندهایی است که فناوری هنوز در تلاش برای کشف آن است. این مطالعه تشریح خوبی از یک سیستم بازخورد حسی جدید است.
این تحقیق در مجله ی Nature Communications منتشر شده است.
نظر شما