سلام نو _ سرویس گردشگری: در هر گوشه از سرزمین ما ایران، طبیعت رنگی پاشیده که هر چه بیشتر پیش بروی تمام نمی شود و در نهایت جاذبه ای می ماند که از نگاه ما به دور مانده است. در واقع طبیعت با همه ی مهربانیش موجب آرامش و احساس خوشایندی می شود که کمتر جایی شبیه آن می توان یافت. با این اوصاف این بار مجدد دلمان هوای طبیعت کرده است تا از این هیاهو و شلوغی و روزمرگز ها فاصله بگیریم و در جستجوی مقصدی دیگر دل به جاده بسپاریم، مقصدی تازه که خستگی ها را از تنمان به در کند و خاطره ای به یادماندنی را ذهنمان به تصویر بکشد، آن جایی که طبیعت در ذهنمان جلوه گری می کند تا شاهکاری را پیش رویمان قرار دهد، به گونه ای که شاید زبان در توصیفش قاصر بماند.
آلاشت؛ سرزمین زیبایی
شهر آلاشت در ابتدا یک روستا بود و در سال ۱۳۵۲ هجری شمسی با تاسیس شهرداری داخل آن تبدیل به شهر شد.
آلاشت در ۱۹ تیرماه سال ۱۳۴۸ هجری شمسی توسط وزارت فرهنگ و هنر به علت داشتن شاخصه های معماری بومی قدیمی و ارزشمند در فهرست آثار ملی کشور عزیزمان ایران با عنوان «محله قدیمی آلاشت» به شماره ۸۶۷ به ثبت رسیده است. منطقه آلاشت از چند محله تشکیل شده است و نام خانوادگی بیشتر اهالی، پسوند همان محله ای است که در آن زندگی می کنند.
جالب است بدانید که شهر آلاشت را به دلیل ارتفاع زیاد، آسمان پاک و بدون غبار و آلودگی و وجود یک رصد خانه مشهور، به عنوان بهشت ستاره شناسان و منجمان معروف است. روستا آلاشت را خواهر خوانده بابل می دانند. زندگی مدرن و سنتی در روستا آلاشت و قسمت فیروز کوه در هم تنیده شده‌اند. کوچه های سنگ فرش، تنگ و باریک که فقط دونفر می توانند از کنار هم عبور کنند و خانه های خشتی با سقف های چوبی و شیروانی از خصوصیات این شهر هستند که عناصر دنیای مدرن نیز در آن جای دارد.
فروشگاه، سوپرمارکت، پمپ بنزین، سازمان هوا شناسی، هتل و رصد خانه از جمله تاسیسات مهمی هستند که در روستا آلاشت وجود دارند. هتل نیمه مخروبه آلاشت در زمان پهلوی دوم برای اقامت موقت دربارسلطنتی و خانواده ساخته شد و اما امروز قسمتی از آن در اختیار کارکنان پمپ بنزین و شرکت نفت است و دیگر کاربری هتل برای عموم مردم را ندارد.
آب مصرفی و لوله کشی شده ساکنان روستا آلاشت از چشمه های طبیعی و آب چاه های عمیق تامین می شود. یکی از این چشمه ها چشمه هری خامه نام دارد و آب آن به گفته و اعتقاد اهالی محلی آنجا از خواص دارویی برخوردارمی باشد. رودخانه چرات یا روآر یکی دیگر از منابع آبی روستا آلاشت است که از انتهای دره این منطقه می گذرد و از کوه های خوزنک پرخیان و کوه خوز سرچشمه می گیرد.
محل قرارگیری آلاشت
شهر آلاشت از جاذبه های گردشگری مازندران است و در منطقه مرکزی شهرستان سواد کوه قرار دارد. فاصله آلاشت تا تهران ۲۵۴ کیلومتر است و برای رسیدن به آن باید چهار ساعت رانندگی کنید.
ارتفاع شهر آلاشت از سطح دریا ۱۹۰۰ متر است و در دامنه شمالی فیروزکوه قرار دارد. این شهر به‌عنوان یکی از شهرهای تاریخی ایران شناخته می‌شود؛ زیرا رضا شاه پهلوی در آلاشت به دنیا آمده است. این شهر خوش‌آب‌وهوای ییلاقی با ساری ۱۰۷ کیلومتر فاصله دارد و به پل ورسک نزدیک است.
آدرس: استان مازندران، بین سوادکوه و پل ورسک
از تهران و از طریق آزادراه تهران پردیس وارد جاده فیروزکوه شوید. پس از عبور از شهر فیروزکوه و زیرآب استان مازندران به شهر پل سفید خواهید رسید. بعد از عبور از این شهر وارد دوراهی آلاشت در سمت چپ جاده (روبه‌روی پلیس راه) شوید و حدود ۳۷ کیلومتر را در جاده فرعی و پیچ‌وخم‌هایش برانید تا پس از ۴۵ دقیقه به آلاشت برسید. برای پیدا کردن جاده آلاشت می‌توانید از تابلوی «آلاشت ۳۵ کیلومتر» در جاده کمک بگیرید تا مطمئن باشید که در مسیری درست هستید.
قبل از ورود به شهر آلاشت محله‌ای به نام کاربار وجود دارد. بعد از کاربار و در نزدیکی شهر آلاشت به جایی به نام «کاربار تپه‌سر» می‌رسید که پاتوق شب‌های مردم آلاشت است. اهالی آلاشت در شب‌های تابستانی در این مکان در کنار یکدیگر جمع می‌شوند و به گپ و گفت می‌پردازند.
پس از کاربار تپه‌سر در ورودی شهر آلاشت مازندران، یک دوراهی وجود دارد که راه سمت راست آن با سربالایی به فروشگاه، مسجد، شهرداری، مخابرات، امامزاده حسن یا به‌قول محلی‌ها سرکوه و روستاهای زیحون و سوادرودبار ختم می‌شود و راه سمت چپ هم که سرپایینی است به شهر آلاشت، موزه مردم‌شناسی و روستاهای هلی چال و چرات می‌رسد. مسیر امامزاده حسن یا جاده سرکوه، یک جاده جنگلی است که هرچه در آن بالاتر بروید با زیبایی بیشتری روبه‌رو خواهید شد. این منطقه بکر به پارک جنگلی هم معروف است.
نظر شما