سلام نو _ سرویس گردشگری: کویرها از زیباترین پدیده‌های طبیعی محبوب گردشگران هستند. ویژگی بارز کویر، خشکی و بی‌آبی آن است. هیچ گردشگری انتظار ندارد به یک منطقه کویری سفر کند و رودخانه یا یک شالیزار سرسبز را روبه‌روی خود مشاهده کند؛ اما این بار قضیه فرق دارد. روستای ازمیغان از جاهای دیدنی خراسان جنوبی، در منطقه‌ای کویری به شمار می‌رود که رودخانه‌های پرآب و طبیعتی سرسبز دارد. ویژگی منحصربه‌فرد این روستای زیبا، وجود شالیزارهای حاصل‌خیز در دل نخلستان‌های کویری است.
روستای ازمیغان کجاست؟
- موقعیت روستای ازمیغان: استان خراسان جنوبی، ۴۰ کیلومتری شهرستان طبس
روستای ازمیغان در شرق بخش مرکزی شهرستان طبس قرار گرفته است و با طبس ۴۰ کیلومتر فاصله دارد. این روستای زیبا از ییلاقات طبس است که به‌دلیل آب‌وهوای بسیار خوب، از بهترین مقاصد برای تفریح و گشت‌وگذار محسوب می‌شود. در جاده طبس به مشهد، تابلوی ازمیغان بعد از طی ۵۰ کیلومتر قابل‌مشاهده است،
روستای ازمیغان در ارتفاع ۱,۰۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد و آب‌وهوای فوق‌العاده آن به‌دلیل وجود همین ویژگی است. روستای کوهپایه‌ای و کم‌عمق ازمیغان، رودخانه‌های خروشان و پرآبی در دل طبیعت کویری خود دارد. این روستا با وجود رودخانه‌هایی پرآب، از دو نوع آب‌وهوای گرم و مرطوب و گرم و خشک برخوردار است.
وجود شالیزارهای برنج در دل نخلستان‌های زیبای ازمیغان، آشتی تضادهای طبیعت را نمایش می‌دهد
خاک روستای ازمیغان حاصل‌خیز است. وجود رودخانه‌ها و حاصل‌خیزی خاک سبب کشت شالیزارهای برنج و پرورش باغ‌های میوه در آب و هوای کویری و گرم روستا می‌شود. شاهکار طبیعت در روستای زیبا و خوش آب و هوای ازمیغان کنار شالیزارهای برنج نمایان است.
با سفر به روستای ازمیغان گویی از دو منطقه با ویژگی‌هایی متضاد بازدید می‌کنید که در دل هم قرار دارند. این برای گردشگران بسیار هیجان‌انگیز است که از یک سو استشمام بوی شالیزارهای برنج، حس‌وحال طبیعت شمال ایران را برای آنها تداعی کند و از سوی دیگر، درختان سر به فلک کشیده نخل را ببینند و حال‌وهوای جنوب کشور بر آنها غلبه کند.
روستای ازمیغان سنگ‌فرش است و خانه‌های آن به سبک معماری کویری با خشت، گل و چوب ساخته شده‌اند. شغل اصلی مردم روستا به‌دلیل وجود رودخانه‌های دائمی، کشاورزی و باغداری است. فعالیت‌های اقتصادی دیگری چون دامپروری، کشاورزی، قالی‌بافی و پرورش مرغ بومی نیز در روستا رواج دارد. تولید برنج، خرما، محصولات جالیزی و مرکبات از دیگر محصولاتی هستند که در روستای ازمیغان تولید می‌شوند.
در روستای ازمیغان علاوه بر برنج و نخل، باغ‌های مرکبات و کشتزارهای متنوع دیگری نیز وجود دارد.
کشاورزی در روستا به‌صورت کشت برنج است که از اردیبهشت ماه آغاز می‌شود و در اواخر ماه خرداد، نشای برنج را به زمین‌های اصلی روستا انتقال می‌دهند. برنج را در اوایل فصل پاییز برداشت می‌کنند و درو و شال‌کوبی آن در کشت و برداشت به شیوه سنتی انجام می‌شود.
دیدنی ها و تفریحات ازمیغان
شالیزار و نخلستان: قرارگیری روستا در یک دره کم‌عمق و وفور آب در ابتدا تا انتهای این دره باعث شده تا ازمیغان از جغرافیای گرم و خشک ایران فاصله بگیرد و به سبب بیشتر بودن آب نسبت به زمین کشاورزی، محل خوبی برای شالیکاری باشد. در این روستا، دو بخش گرم و مرطوب و گرم و خشک قرار دارد که در یکی خرما به عمل می‌آید و دیگری مناسب کاشت برنج است. ازمیغان تنها جایی است که در آن می‌توانید شاهد کشت خرما و برنج در کنار یکدیگر باشید. درختان نخل این روستا که به صورت خودرو رشد کرده‌اند، دارای بافت ردیف و منظم نیستند و به صورت گروه‌های چهار یا پنج تایی در کنار یکدیگر قرار دارند. زمین‌های حد فاصل این درختان نخل به صورت پلکانی شکل گرفته‌اند تا از شیب منطقه کاسته شود و مکانی برای شالیکاری به وجود آید.
گلزارها: گل نرگس در روستای ازمیغان کشت می‌شود و به دلیل آب و هوای این خطه، کیفیت بالایی دارد. به همین دلیل گلزارهای زیبای این روستا از دیدنی‌های مهم آن به شمار می‌روند.
طبیعت ازمیغان
از جمله جاذبه‌های طبیعی این روستا می‌توان به این موارد اشاره کرد:
تخت عروس: در دره‌ای زیبا و وسط رودخانه، تخته سنگ بزرگ و سفید رنگی قرار دارد که شکل آن شبیه صدفی باز است که به آن تخت عروس می‌گویند. این سنگ بزرگ سفید در وسط رودخانه قرار دارد و به سبب آنکه از دو طرف آن آب در حال حرکت است، به مانند یک تخت به نظر می‌رسد. پیشینیان دختران دم بخت را به داخل این رود می‌بردند تا بخت‌شان باز شود. شیرجه زدن از بالای صخره‌ها به رودخانه یکی از تفریحات گردشگران است.
آبشار و تنگه قدمگاه: از روستا به سمت این آبشار حدود ۳۰ دقیقه پیاده‌روی دارد و مسیر منتهی به آن از میان باغ‌های میوه و شالیزارها می‌گذرد. ازمیغان در دل کویر است؛ اما می‌تواند فضای مناسبی را برای آب‌بازی و شنا و تجربه شیرجه به شما بدهد. برای شنا کردن، شیرجه زدن یا حتی آب تنی ساده به هشدارها توجه کنید. شنا کردن در تنگه می‌تواند حادثه آفرین و خطرناک باشد، تنگه‌ها معمولا دارای لبه‌های سنگی هستند که در زیر آب قرار دارند و دیده نمی‌شوند. حتی المقدور از تنها شنا کردن در مناطق حادثه آفرین بپرهیزید.
درخت انجیر کوهی: نوعی گونه گیاهی وحشی با ارتفاع ۲۰ متر و قدمتی ۳۰۰ ساله که در روستا قرار دارد.
نیزار: یکی از جاذبه‌های این روستا وجود نیزارهای آن است که به علت انبوهی و ارتفاع زیاد شعاع دید را کاهش می‌دهند. هر چند که اینجا مکانی زیباست؛ اما ترجیحا با راهنما برای دیدن این نیزار بروید.
زیبایی‌های کویر: این روستای زیبا در منطقه‌ای کویری قرار دارد و می‌توانید در گشت‌وگذارهای‌تان به بازدید از زیبایی‌های کویر نیز بروید.
زیارت مزار سید محمدبن جعفر طیار: بر روی یک بلندی مشرف به روستای ازمیغان آرامگاهی قرار دارد که آن را منتسب به سید محمدبن جعفر طیار می‌دانند که برادرزاده امام اول شیعیان، علی بن ابی طالب (ع) است. مزار اصلی و اولیه آن به زمان ورود اسلام به ایران بازمی‌گردد؛ اما بارها تخریب شده و مورد بازسازی قرار گرفته است که یکی از آنها در سال ۱۳۵۷ و ویرانی آرامگاه بر اثر زلزله بود. مردم اعتقاد قلبی خاصی به این امامزاده دارند و گفته می‌شود که هرساله تا ۱۰۰۰۰ نفر برای زیارت و ادای نذر به این منطقه می‌آیند. در کنار این زیارتگاه مزار شهدای ازمیغان قرار دارد که ۴ شهید هستند و از احترام خاصی در میان مردم برخوردارند. در سمت چپ جاده اصلی مسیر خاکی قرار دارد که ما را به این امامزاده می‌رساند.
نظر شما