روستای ایگل در منطقه رودبار قصران یکی از زیباترین روستاهای ایران به حساب می‌آید. این روستا در حاشیه شمال تهران و منطقه رودبار قصران قرار دارد. این روستا در ۲۵کیلومتری تهران و ۴کیلومتری غرب شهر اوشان واقع شده است.
بخش رودبار قصران یکی از بخش‌های شهرستان شمیرانات در استان تهران ایران است. مرکز این بخش، شهر اوشان، فشم، میگون است. شهر شمشک-دربندسر از دیگر شهرهای این بخش است.
بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت بخش رودبار قصران شهرستان شمیرانات در سال ۱۳۹۵ برابر با ۱۷۴۱۹ نفر بوده‌است. در این آمار جمعیت شهر تجریش حساب نشده‌است. جمعیت تجریش به عنوان بخشی از جمعیت تهران شمارش شده‌است.زبان منطقه قصران به دو بخش باید تقسیم شود . زبان بومیان شمال و شمال شرق منطقه بخش درونی قصران نزدیکی بسیار زیادی به زبان مازندرانی دارد.
گویش منطقه جنوبی از اوشان در مرکز تا بالا جاجرود و تجریش در جنوب شمیران به گونه ای فارسی-مازندرانی است و ویژگی های زبانهای حاشیه دریای خزر را دارد حسین کریمان در جلد دوم کتاب قصران کوهسران آورده‌است: منطقه قصران باستانی شامل مناطق اوشان، فشم، میگون، دربندسر، گاجره و روستاهای کوهپایه‌ای توچلال تا مناطق غربی رودخانه جاجرود. زبان عمومی مردم قصران لهجه‌ای از زبان باستانی پهلوی است که زبان طبری یا مازندرانی، که از ریشه زبانهای دیرین ایرانی است، و عربی و اندکی ترکی، بدان درآمیخته و از زبان دری نیز در قرون اسلامی تأثیر یافته‌است، و هر چه از ری به مازندران نزدیک تر شوند بر میزان زبان مازندرانی به همان نسبت افزوده می‌شود، چنان‌که در لهجه میگون و شهرستانک، ، سرک و لالان و زایگان و روته و گرمابدر و شمشک و دربندسر لهجه مازندرانی غلبه دارد.
ملکه‌ای قجری که اهل رودبار قصران بود
رودبار قصران در دوره ناصرالدین شاه قاجار، پاتوق این پادشاه و شاهان بعد از او محسوب می شده و به عنوان ییلاق محبوب این شاه قجری در حاشیه دارالخلافه تهران مورد استفاده قرار می گرفته. یکی از مهم ترین دلایل علاقه ویژه ناصرالدین شاه به این منطقه آن بود که همسر محبوبش انیس الدوله از اهالی روستای امامه این منطقه بوده. از این رو یکی از مقاصد همیشگی اردوی همایونی پر از خدم و حشم این شاه قاجار، در ماه های گرم سال، روستای امامه در این ناحیه بوده.
ماجرای آشنایی ناصرالدین شاه با انیس الدوله و عشق آنها نیز از جزئیات تاریخی جذاب مربوط به منطقه رودبار قصران می شود. منابع تاریخی نقل می کنند که انیس الدوله یک دختر رعیت یتیم و اهل روستای امامه بود که شاه او را در یکی از شکارهایش در منطقه، در حالی که چوپانی گله عمویش را می کرده دیده و چند دقیقه ای با او گپ زده. شاه در همین دیدار کوتاه چنان مجذوب انیس الدوله می شود که که او را از شکارگاه به قصر برده و به دست جیران همسر محبوب خود می سپارد تا رسوم درباری را به او یاد دهد.
پس از مرگ جیران، پادشاه با انیس الدوله، ازدواج کرده و او یعنی زنی از ناحیه رودبار قصران به تدریج ملکه غیر رسمی دربار شده و جایگاه بسیار بالایی پیدا می کند. بسیاری از کسانی که می خواستند به ناصرالدین شاه نزدیک شوند یا درخواستی از او داشتند، به انیس الدوله پناه می بردند.او تنها کسی در دربار ایران بود که یارای مخالفت با شاه را داشت. به طوری که در ماجرای تحریم تنباکو، او درمخالفت با شاه قلیان ها را شکست و زنان دربار را از استعمال تنباکو منع کرده و قلیان ها را از حرم جمع نمود.
با این حال انیس الدوله به شدت به این شاه قاجار عشق می ورزید. زمانی که بعد از مرگ ناصرالدین شاه، مقرری ماهانه انیس الدوله را برایش بردند، او با دیدن عکس شاه بر روی اسکناس، آنقدر گریه کرد تا از غصه از حال رفت و در نهایت هم مرد. نامه ها و روابط عاشقانه شاه و انیس الدوله در اسناد تاریخی جمع آوری شده اند. در واقع این بانوی برخاسته از رودبار قصران، نقش مهمی در تاریخ دوره ناصری ایران بازی می کرده.
روستای ایگل؛ روستایی ناشناخته در نزدیکی تهران
روستای ایگل در ارتفاع ۲هزار متری از سطح دریا قرار دارد. این روستا جزو روستاهای کوهستانی تهران به حساب می‌آید و آب‌وهوایی سرد دارد. با وجود این در تمامی دامنه‌های اطراف روستا می‌توانیم شاهد پوشش گیاهی بسیار متنوع و سرسبزی باشیم. وجود این پوشش گیاهی باعث شده تا روستای ایگل محیط مناسبی برای زندگی گونه‌های مختلف جانوری باشد. در روستای ایگل فشم، انواع حیوانات همانند روباه، گرگ، شغال، کفتار، میش، قوچ، خرگوش، گراز و خارپشت زندگی می‌کنند. همچنین می‌توانیم شاهد حضور پرندگان زیبایی همانند عقاب، شاهین و پرندگان کوچک و دوست‌داشتنی مختلف باشیم. اگر عاشق طبیعت و طبیعت‌گردی هستید، می‌توانید با یک کوله‌پشتی و یک جفت کفش مخصوص پیاده‌روی عازم کوهستان شوید و از تماشای مناظر طبیعی لذت ببرید.
خوشبختانه بافت طبیعی این روستا بسیار بکر و دست‌نخورده باقی مانده است. ساکنان این روستا ارتباط خوبی با طبیعت برقرار می‌کنند. همچنین ویلاسازی هنوز در این روستا رواج پیدا نکرده است. البته این مسئله به‌خاطر کوهستانی‌بودن منطقه است. در حقیقت شرایط لازم برای ویلاسازی در اکثر مناطق این روستا وجود ندارد. همین موضوع باعث شده تا فضای مناسبی برای طبیعت‌گردی در این روستا وجود داشته باشد.
جاذبه های گردشگری روستای ایگل؛ از آبشا تا امامزاده و تخت کیقباد
به جز کوچه باغ‌ها، باغ‌ها و طبیعت زیبای ایگل این روستا چند جاذبه گردشگری جالب توجه نیز دارد.
آبشار ایگل
آبشار ایگل یکی از مهم‌ترین و بارزترین جاهای دیدنی ایگل محسوب می‌شود. بسیاری از گردشگران و طبیعت‌گردان، فقط به عشق بازدید از این آبشار عازم روستای ایگل می‌شوند. برای دسترسی به این آبشار باید به دل طبیعت بزنید و در دامنه‌های شرقی به‌سمت قله توچال حرکت کنید.
پس از حدود ۲ ساعت پیاده‌روی سخت در مسیرهایی با شیب تند، به آبشار ایگل خواهید رسید. این آبشار آب بسیار سردی دارد و با آب‌تنی در آن، اعصاب شما بسیار آرام می‌شود.
قلعه کیقباد
در قسمت شرقی ایگل در قسمت پایین صخره ای سنگی، راهرو یا غاری زیر زمینی قرار دارد که متعلق به قرن ۸ و ۹ است و اهالی ایگل به آن تخت کیقباد یا قلعه کیقباد میگویند. راه ورود به غار کیقباد بسته بود و علاقمندان برای ورود به غار باید تقریبا مسیری به طول ۱.۵ متر را در قسمت جنوب شرقی این صخره خاکبرداری می کردند. اما طبق گفته اهالی، در چند سال گذشته کارشناسان میراث فرهنگی به این منطقه آمدند و ورودی کوچکی برای آن افتتاح کردند.
در مورد قدمت دقیق و تاریخچه این راهرو زیرزمینی اطلاعات زیادی وجود ندارد اما طبق اطلاعات شهرداری اوشان و فشم در کندوکاوهایی که در سال ۱۳۷۹ توسط میراث فرهنگی استان تهران انجام گرفت، تشخیص داده شد که همه مسیرهای این غار دست‌ساز بوده اند و اشیا بیرون آمده از آن سفال‌هایی متعلق به قرون ۸ و ۹ هجری می باشند. این اثر باستانی در تاریخ مهر ماه سال ۱۳۸۲ در فهرست آثار ملی ایران به شماره ۱۰۳۹۱ به ثبت رسیده است.
امامزاده ایگل
امامزاده ایگل یکی دیگر از جاهای دیدنی ایگل محسوب می‌شود. این امامزاده را با نام امامزاده علی اکبر نیز می‌شناسند. امامزاده ایگل در شرق حسینیه آبادی و انتهای کوچه‌ای تنگ و باریک قرار دارد. بسیاری از مردم محلی بر این باور هستند که این امامزاده از نوادگان امام سجاد است. امامزاده ایگل در بین مردم روستایی از قداست خاصی برخوردار است. به همین خاطر بسیاری از مردم نذر امامزاده می‌کنند. حتی در طول محرم و مخصوصاً در روز عاشورا و تاسوعا، این امامزاده بسیار شلوغ می‌شود.
بهترین فصل سفر به روستای ایگل
از اوایل بهار قدرت زمستان کم می‌شود. خب حق هم دارد. لشگر ننه سرما ۳ ماه با تمام توان بر این روستا تاخته و دیگر توانی برای او باقی نمانده است. پس لشگری که از پس جوانه‌های سبز درختان بر نیامده، سرخورده و شکست‌خورده، روستای ایگل فشم را ترک می‌کنند. از ابتدای اردیبهشت هوا به‌تدریج گرم می‌شود. خورشید از اول فروردین زیر گوش گل می‌خواند که «نترس، ننه سرما، رفته، چشمان خود را باز کن!». در نهایت گل به خورشید اعتماد می‌کند و از خواب زمستانی بیدار می‌شود. در فصل بهار، دشت‌های کوهستانی، پوشیده از شقایق‌های سرخ و لاله‌های صورتی و نباتی‌رنگ می‌شوند. گیاهان حتی از دل سنگ نیز سر بیرون می‌آورند. انگار که طبیعت می‌خواهد انتقام سختی از زمستان بگیرد و به‌نوعی به ننه سرما زبان‌درازی کند! در این فصل آبشار ایگل فشم نیز بسیار پرآب خواهد شد و طبیعت میز پذیرایی را برای گردشگران آماده می‌کند.
در تابستان نیز که کلاً خبری از گرما نیست. انگار که روستای ایگل شمیرانات رابطه خوشی با گرما ندارد! در تابستان جمعیت این روستا به حداکثر مقدار خود می‌رسد و گردشگران و مردم محلی در کنار هم از طبیعت بکر منطقه لذت می‌برند. پاییز نیز با وجود سرمای شدید هوا، فضای عاشقانه‌ای به ایگل می‌دهد. پس اگر عاشق‌پیشه هستید، باید بدانید که ایگل دارای یکی از زیباترین کوچه باغ های اطراف تهران است و این کوچه‌باغ‌ها در فصل پاییز به دالان عشاق تبدیل می‌شوند.
نظر شما