روستایی پوشیده از برف در قلب اصفهان

سلام نو - سرویس گردشگری: روستای نُقُل با طبیعتی جذاب و قله‌ هایی که در بیشتر ایام سال پوشیده از برف هستند و رودخانه‌ ای خروشان با آب سرد و گوارا، یکی از روستای زیبای اطراف سمیرم است که در فاصله ۱۱۳ کیلومتری جنوب این شهر واقع شده است. از دیدنی ‌های این روستا چشمه نول است که در ارتفاع نسبتا بالایی واقع شده است. آثار تاریخی این منطقه نیز چشمگیر است.

روستای نقل یا نُقُل در استان اصفهان، شهرستان سمیرم، بخش دناکوه قرار دارد. روستای نقل در عرض جغرافیایی: ۳۰ درجه و ۵۲ دقیقه و ۵ ثانیه شمالی و همچنین طول جغرافیایی: ۵۱ درجه و ۳۹ دقیقه و ۱۳ ثانیه شرقی قرار گرفته است و ارتفاع آن از سطح دریا ۲۲۷۶ متر است.

این روستا یکی از آخرین روستاهای جنوب استان اصفهان است. بعد از این روستا هیچ روستای دیگری قرار ندارد و راه‌های روستایی به بن‌بست قلهٔ «پازن پیر» در رشته کوه‌های دنا می‌انجامد. این روستا از شمال به روستای دنگزلو و «پل هوایی کهنگان»، از جنوب به قلهٔ پازن پیر کوه دنا و همچنین «کوه سیاه»، از غرب به کوه «دنا» (قلهٔ نول) و از شرق به مزرعهٔ «سرسنگون» محدود می‌شود. رودخانهٔ سرد مرز نقل با روستای دنگزلو است. این روستا حدود ۷۳ خانوار دارد و جمعیت آن ۳۱۵ نفر است. زبان آنان یکی از گویش‌های زبان فارسی و مذهب آنان شیعهٔ دوازده امامی است.

موقعیت مکانی

روستای نقل یا نُقُل در استان اصفهان، شهرستان سمیرم، بخش دنا کوه قرار دارد. این روستا در عرض جغرافیایی ۳۰ درجه و ۵۲ دقیقه و ۵ ثانیه شمالی و همچنین طول جغرافیایی ۵۱ درجه و ۳۹ دقیقه و ۱۳ ثانیه شرقی قرار گرفته‌ و ارتفاع آن از سطح دریا ۲۲۷۶ متر است. این روستا یکی از آخرین روستاهای جنوب استان اصفهان است. بعد از این روستا هیچ روستای دیگری قرار ندارد و راه ‌های روستایی به بن ‌بست قلهٔ «پازن پیر» در رشته کوه‌ های دنا می ‌انجامد. این روستا از شمال به روستای «دنگزلو» و «پل هوایی کهنگان»، از جنوب به قلهٔ پازن پیر کوه دنا و همچنین «کوه سیاه»، از غرب به کوه «دنا» (قلهٔ نول) و از شرق به مزرعهٔ «سرسنگون» محدود می‌ شود. رودخانهٔ سرد مرز نقل با روستای دنگزلو است.

علت نام گذاری

نقل از به هم آمیختگی دو واژه «نو» و «قلعه» به وجود آمده است. از آنجا که هسته‌ نخستین این روستا یک قلعه ای بوده که در تداوم یک قلعه  کهن دیگری بنیان نهاده شده و قلعه‌ پیشین «قلعه خرابه» نامگذاری شده بود، قلعه جدید را «نو قلعه» نام نهادند. که بعد ها به نقل تبدیل شده است.

ویژگی تاریخی

در این روستا آثار و نشانه ‌های زندگی گذشته ‌گان ناشناسی وجود دارد. از جمله وجود یک قبرستان با سنگهای تراشیدهٔ بزرگ در «لایسرخ» و همچنین آثاری همچون کوزه‌ های شکسته در «موردراز» و «قلعه خرابه». تنها با نامهای مُوردراز و نِوِل  می توان فهمید که زبان آنان یکی از گویش های زبان فارسی نزدیک به پهلوی بوده است.