به گزارش سلام نو، از جمله آثار ارزنده معماری دوره اسلامی در بروجرد مسجد سلطانی است.این مسجد که بزرگترین مسجد تاریخی غرب کشو ر است، در مرکز شهر بروجرد و در جوار راسته بازار بروجرد بنا شده است و یکی از ارزشمندترین و ممتازترین بناهای بروجرد به شمار میرود. مسجد دارای سه درگاه می باشد درگاه شمالی آن به طرف خیابان جعفری باز می شودو دارای طاق و مقرنسهای بسیار زیبا ست که با کاشی خشت هفت رنگ به سبک دوره قاجاری تزیین و در میان آن نام فتحعلیشاه قاجار نقش بسته است. طرح ونقشه این بنا از مسجد امام تهران الگو برداری شده است. راه ورودی غربی آن به سمت بازار دواتگران باز می شود و به خیابان صفا راه دارد. شبستان جنوبی زیر گنبد اصلی قرار دارد. این مسجد در اواخر دوره زندیه و اوایل حکومت قاجار در زمان فتحلی شاه قاجار بر روی ویرانههای یک مسجد بسیار قدیمی ساخته شد ولی چون این بنا در دوره قاجاریه به اتمام رسیده از بناهای دوره قاجار محسوب شده است.
مسجد سلطانی به شماره ۳۹۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
مسجد امام بروجرد که به نام مسجد سلطانی نیز معروف است، یکی از بناهای تاریخی بسیار زیبای استان لرستان در شهرستان بروجرد است.
این بنای تاریخی از نظر معماری از شاهکارهای معماری اسلامی و ایرانی شناخته می شود.
مسجد سلطانی در مرکز شهر و در کنار راسته بازار بروجرد بنا نهاده شده است. این مسجد در زمان زندیه تا دوره فتحعلی شاه قاجار بر روی ویرانههای یک مسجد بسیار قدیمی ساخته و به اتمام رسیده است و یکی از بزرگترین مسجدهای تاریخی کشور میباشد.
همزمان با مسجد امام بروجرد، دو مسجد دیگر نیز در شهرهای قزوین و تهران بنا نهاده شده که در زمان پهلوی مسجد امام بروجرد، سلطانی و دو مسجد دیگر به عنوان مسجد شاه معروف بودند. معماری مسجد سلطانی بروجرد برگرفته از معماری مسجد شاه تهران است.
مسجد سلطانی بروجرد به لحاظ فرم معماری از نوع مساجد چهار ایوانی است و پلان آن همانند مسجد امام تهران و مسجد النبی قزوین است اما از آنها بزرگتر و قدیمی تر است. مسجد سلطانی بروجرد با بیش از ۷۰۰۰ متر مربع وسعت، بزرگترین مسجد تاریخی غرب ایران است.
بروجرد بر اساس کتاب های تاریخی دارای دو مسجد جامع عتیق و حدیث بوده است. یکی از آنها (جامع عتیق) مسجد جامع فعلی است که تاریخی طولانی دارد و پیش از اسلام آتشکده بوده است. مسجد جامع حدیث نیز به احتمال زیاد در محل مسجد سلطانی قرار داشته است. در دوره زندیه بنای مسجد جامع حدیث تخریب و مسجد جدیدی بر روی آن پایه گذاری شد که نهایتاً این مسجد در زمان فتحعلی شاه قاجار به پایان رسید و به همین دلیل نام سلطانی بر آن نهاده شد. بنابر کتیبه ایوان غربی، دو ایوان غربی و شرقی مسجد در سال ۱۲۰۹ قمری تکمیل شدهاند.
مشخصات مسجد
مسجد سلطانی بروجرد متشکل از بخش های متعددی است که مهمترین آنها عبارتند از: گنبدخانه، شبستان جنوب غربی، شبستان جنوب شرقی، شبستان شمال غربی، شبستان شمال شرقی، شبستان زمستانی در زیر شبستان جنوب غربی، حجرههای فوقانی محل اسکان و تحصیل طلاب علوم دینی، برفانداز، قاضی شرف و شبستان جدید غربی که با عنوان مصللای بروجرد ساخته شده است و دارای دو طبقه است . مسجد سلطانی دارای چهار طاق و ایوان بزرگ در چهارگوشه است. صحن بزرگ مسجد دارای ابعاد ۶۱ در ۴۷ متر است و حوض بزرگی در وسط آن صحن قرار دارد. مسجد دارای سه درب است که درب غربی به خیابان صفا، درب شمالی به خیابان جعفری و درب شرقی به بازار دواتگرها باز میشود. در اطراف صحن، حجرههایی برای طلاب علوم دینی ساخته شده است که تعداد آنها به ۶۱ حجره میرسد. مسجد سلطانی از مدرسههای و حوزههای معتبر دینی است و بویژه در زمان سکونت آیتالله بروجردی در این شهر از رونق بسیاری برخوردار بوده است.
بلندای طاق آن ۱۷ متر است و حاشیه آن با کاشیهای سیاه و قهوه ای تزیین شده و محراب این شبستان گچبری شده است. ایوان شمالی مسجد ۱۷ متر بلندی دارد و حاشیه آن با کاشی معرق تزیین شده که در نوع خود از کاشیهای بی نظیر قاجاریه محسوب می گردد. مسجد امام یکی از حوزه های علمیه قدیمی به شمار می آید که دارای ارسی های مشبک و زیبایی است و در آن ۱۶ حجره برای سکونت طلاب در نظر گرفته شده است.
در ایوان غربی این مسجد کتیبهای قرار دارد که بیان میدارد فتحعلی شاه مالیات خبازان این شهر را بخشیده است. وجود آیات و روایات گوناگون که روی درهای چوبی این بنای ارزشمند حک شده خود سندی محکم برای اثبات قدمت و پیشینه مذهبی و تاریخی شهرستان بروجرد است.
مسجد سلطانی در زمین لرزه فروردین ۱۳۸۵ خسارت زیادی دید و بخشهای زیادی از ایوانهای جنوبی و شمالی آن فرو ریخت.
منبع: تریپ یار
نظر شما