سلام نو-سرویس گردشگری: سمانه، از خونگرمی و فرهنگ غذایی هیجان‌انگیز مردم بی‌نظیر جنوب می‌گه: "مردم جنوب فوق‌العاده آدم‌های خونگرمی هستن و باورها و اعتقادات خودشون رو دارن که ما باید بهشون احترام بذاریم حتی اگه از نظر ما عجیب یا بی‌معنی باشه. تو عمده غذاهای جنوبی از ادویه‌های خاص و تند استفاده شده، پس اگه غذای تند دوس ندارین باید به فکر آشپزی تو سفر باشین. طبیعتا اکثر غذاهای جنوبی دریایی هست یا تو ترکیباتش از ماهی و میگو و... استفاده شده، اگه غذای دریایی دوس ندارین این موضوع گوشه ذهنتون باشه. جنوبی‌ها عادت دارن اکثر مواقع با غذاهاشون خرما یا ارده و... سرو میکنن، پس نگران سردی و طبع غذاتون نباشین چون براحتی بالانس میشه. تقریبا تو جنوب از سالاد و میوه خیلی خبری نیست، پس اگه گیاه‌خوارین یا سالاد جز جدانشدنی وعده‌های غذایی‌تونه بهتره خودتون درست کنید."
اون کیفیت فست‌فود در این منطقه، جابه‌جایی و حمل‌ونقل رو این‌طور توصیف می‌کنه: "کیفیت فست‌فودهای جنوب به خوبی شهرهای بزرگ ایران نیست، پس لطفا اگه فست فود سفارش دادین توقع‌تون رو بیارین پایین. تو جنوب از اسنپ و تپسی خبری نیست و سیستم حمل‌ونقل عمومی معنی زیادی نداره، پس یا باید مدام ماشین بگیرین یا با لیدر محلی‌تون جابجا بشین. برای دیدن خیلی از لوکیشن‌های خاص جنوب، نیاز به لیدر محلی دارین، سعی کنید قبل سفر درباره‌شون تحقیق کنید و با لیدرهای محلی آشنا بشین. تقریبا فقط برای سفر به جزیره قشم و جزیره هرمز از مبدا بندرعباس شناور عمومی وجود داره و شما می‌تونید با خریدن بلیط برای یک نفر به اون جزیره سفر کنید. برای بقیه جزیره‌ها شما یا باید کل قایق رو اجاره کنید یا چند نفر دیگه رو پیدا کنید و با هم سوار یه قایق بشید."
نفیسه از هزینه بالای خورد و خوراک در جزیره‌ها و سطح انتظار از اقامتگاه‌ها می‌گه: "از اونجایی که مواد غذایی و بهداشتی به سختی به جزیره‌های کوچیکی مثل هرمز و لاوان و هنگام و... می‌رسه، هزینه مواد غذایی و رستوران تو جزیره‌ها یکم گرون‌تره پس متعجب نشید. ساخت و ساز تو جزیره‌ها به خاطر سختی دسترسی به مصالح، کار سختیه واسه همین نباید انتظار اقامتگاه‌های لاکچری داشته باشین. در حالی که معمولا جزیره‌هایی مثل قشم و هرمز پر از اقامتگاه‌های تمیز و خوشکله."
اون به خوبی از اقامت در بوم‌گردی‌ها و پوشش محلی می‌گه: "به خاطر نوع ساخت‌وساز تو جنوب و شرجی بودن هوا، اکثر اقامتگاه‌های بومگردی جنوب سرویس بهداشتی و حمام‌شون داخل ساختمون نیست و مشترکه. جنوبی‌ها خوشحال میشن وقتی ما لباس‌های محلی‌شون رو می‌پوشیم و به آداب و رسوم‌شون احترام می‌ذاریم، پس جای پوشیدن لباس‌های خیلی باز و عجیب، سعی کنیم شبیه خودشون لباس بپوشیم یا لباس‌هاشون رو اجاره کنیم، اکثر اقامتگاه‌های بومگردی خودشون لباس برای اجاره و عکس گرفتن دارن."
نفیسه از تصمیمی که بعد از روند اشتباهی که برای برداشتن خاک و صدف از این منطقه پیش گرفته شده بود، همین‌طور از وضعیت اینترنت می‌گه: "چند سالیه که برای کسانی که خاک جزیره‌ها یا صدف‌های دریا رو با خودشون میبرن قانون جریمه لحاظ شده، پس لطفا هر چیز زیبایی رو که دیدین همونجا ازش لذت ببرین و جز چند عکس و خاطرات، چیزی با خودتون برندارین. تو خیلی از نقاط مخصوصا جزیره‌ها وضعیت اینترنت زیاد خوب نیست و ممکنه دستگاه‌های پوز هم خوب کار نکنه، سعی کنید یکم پول نقد همراتون باشه."
اون به درستی از اقامت در فصل‌های پرطرف‌دار در بوم‌گردی‌ها و ممنوعیت کمپ کردن در بعضی سواحل می‌گه: "اگه تو های سیزن به جنوب سفر می‌کنید، سعی کنید از قبل اقامتگاه‌تون رو رزرو کنید چون ظرفیت اقامتگاه‌ها معمولا کمه و زود پر میشن. در حال حاضر امکان کمپ کردن تو خیلی از جاها مثل سواحل جزیره هرمز و هنگام و... ممنوع شده، پس اگه قصد کمپینگ دارین، قبل سفر حتما از بومی‌های اونجا یا لیدرهای محلی بپرسین."
در نهایت نفیسه از تلفیق فرهنگ این دیار با کشورهای مرزی می‌گه و توصیه‌هایی برای همراه داشتن ضدآفتاب و صندل داره: "فرهنگ جنوب به خصوص استان هرمزگان و سیستان، میکسی از فرهنگ کشورهای هند و پاکستان و آفریقا و... هست که تو گذشته و حتی الان زیاد باهاشون تجارت داشتن. تو جنوب به راحتی آفتاب‌سوخته میشین، پس یه ضدآفتاب خوب با خودتون ببرین. اگه دوس دارین برین تو دریا حتما یه صندل مخصوص آب ببریم، چون کف دریا یه جاهایی طوطیا داره که ممکنه پاهاتون رو زخم کنه."
نظر شما