سلام نو – سرویس اقتصادی: از یارانه ۴۵۰ هزار تومانی تا سالی یک میلیون واحد مسکونی ساختن، نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری لیستی بلند بالا از وعده‌های بزرگ اقتصادی را دادند. یکی از ریشه‌کنی فقر سخن گفت و دیگر از ملی شدن واقعی صنعت نفت حرف زد و دیگری وعده پایان فساد در روز نخست ریاست جمهوری خود را داد.
البته این نخستین بار نیست که چنین وعده‌هایی به مردم داده می‌شود. نامزدهای ریاست جمهوری و حتی نامزدهای انتخابات مجلس در تمام این سال‌ها وعده‌های اقتصادی عجیب و غریب کم ندادند، وعده‌هایی که بر آوردن پول نفت بر سر سفره، یارانه، ریشه کن کردن بیکاری و ساخت مسکن متمرکز بود.
اما این وعده‌ها تا چه اندازه شدنی است؟ آیا آنطور که محسن رضایی می‌گوید ۲۰ دلار شدن دوباره یارانه و رسیدن آن به ۴۵۰ هزار تومان شدنی است یا آنطور که همتی می‌گوید وعده‌ای انتخاباتی و نشدنی است؟
آلبرت بغزیان، استاد اقتصاد دانشگاه تهران وعده‌های نامزدهای انتخابات را ناممکن نمی‌داند اما در گفت‌وگو با سلام نو تاکید می‌کند که برای سنجش میزان عملیاتی بودن وعده‌ها باید راهکارهای نامزدها را سنجید.
وی ادامه می‌دهد: وعده‌های داده شده در مناظره‌ها همه قابل انجام است، اما وعده با راهکار متفاوت است. وعده‌ای مثل یارانه ۴۵۰ هزار تومانی، ساخت مسکن و مبارزه با گرانی قابل انجام است، اما باید راهکارهای تحقق این وعده‌ها را سنجید و باید دید هر کدام از نامزدها چقدر به این وعده‌ها اعتقاد دارند و می‌خواهند مشکلات را حل کنند.
این استاد دانشگاه با اشاره به حسن روحانی و وعده‌های انتخاباتی او در حوزه اقتصاد گفت: آقای روحانی هم می‌خواست مشکلات را حل کند، کلید هم داشتند ولی کلید را به کار نبرد.
وی با نقد راهکارهای نامزدها برای عملیاتی شدن وعده‌های داده شده گفت: در مجموع همانطور که گفتم وعده‌ها قابلیت انجام دارد ولی راهکارهایی که برای این وعده‌ها ارائه شد قابل قبول نبود و در بهترین حالت ژورنالیستی و انتخاباتی بود. این که باید مسکن ساخته شود مشخص است، اما چگونگی آن است که مهم است.
بغزیان در پاسخ به این پرسش که آیا فردای انتخابات باز هم اقتصاد اولویت اول رییس جمهور منتخب خواهد بود یا خیر، گفت: مسائل و چالش‌ها بسیار منطقی و واقعی است و مسئله و اولویت جامعه که اقتصاد است تغییری نمی‌کند ولی به نظر می‌رسد از فردای انتخابات تا استقرار رییس جمهور جدید وضعیت اقتصادی به نوعی فریز شود.
این استاد دانشگاه مسئله تحریم‌ها را جدی‌ترین چالش نامزدها دانست و گفت: در راس تمام مسائل بحث تحریم‌ها و مذاکره قرار دارد و رییس جمهور آینده باید به یک جمع بندی مشخص برسد و معلوم شود تحریم برداشته می‌شود یا خیر. در این صورت تکلیف فعالان اقتصادی مشخص می‌شود که باید دوباره دنبال دور زدن تحریم‌ها باشند یا مسیرهای اصلی تجارت خود را احیا کنند.
بغزیان اما خود تحریمی را مشکلی جدی‌تر دانست و افزود: در بدترین حالت هم تحریم‌ها سنگین‌تر نخواهد شد، اما خود تحریمی‌ها نگران کننده است چون بهانه‌ای به دست بازار می‌دهد که قیمت زیاد شود. این به لطف و انصاف دولت فعلی و بعد باز می‌گردد که چگونه با افزایش احتمالی قیمت‌ها برخورد کند. دولت‌ها تاکنون نشان دادند که بعد از رای آوردند خیالشان آسوده می‌شود.
نظر شما