مسعود سلطانی‌فری که از حلقه نخست یاران حسن روحانی و از همراهان او در مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص بود از روز نخست دولت تدبیر و امید در این دولت فعال و گزینه اصلی روحانی برای وزارت ورزش بود.

ورزشی که انگار وزیر ندارد؛ از بلاتکلیفی در فوتبال و والیبال تا شهادت پناهنده‌ها علیه جودو ایران

سلامنو – سرویس ورزشی: امروز ظاهرا برخی هواداران استقلال جلوی فدراسیون تجمع کرده‌اند تا به قانون عدم جذب خارجی‌ها در فوتبال اعتراض کنند، هوادارانی که نمی‌دانند مدیرعامل به آن‌ها دروغ گفته یا قانون مانع بازگشت استرای محبوب شده است؟

در طرف مقابل هواداران قرمزها هم حال و روز خوشی ندارند. آن‌ها نه تنها با دردسرِ بدهی به کالدرون و برانکو رو به رو هستند بلکه خریدهای جذابی هم نداشتند و یحیی گفته که در فصل جدید به عنوان سرمربی با پرسپولیس کار نمی‌کند و فعلا هم از تصمیم خود برنگشته.

هر دو تیم مهم تهران سردرگم هستند و مدیرعامل‌هایی بی‌ربط به ورزش و فوتبال و تیم‌داری دارند و هواداران هر دو تیم معتقد هستند که تیم‌های آن‌ها قربانی تصمیمات وزارت ورزش و شخص مسعود سلطانی‌فر هستند.

اما این وضع آشفته تنها مختص دو تیم مهم تهران نیست و حال و روز تیم ملی فوتبال ایران در آستانه بازی‌های انتخابی جام جهانی نیز چندان تعریفی ندارد. نه تنها فدراسیون مهدی تاج یک طلب چند میلیون یورویی روی دست فوتبال ایران گذاشته بلکه قرارداد و کیفیت مربی فعلی تیم ملی نیز مورد شبهه است و بازی‌های تدارکاتی خوبی هم برای تیم در نظر گرفته نشده.

اوضاع تیم ملی والیبال هم که از تیم‌های برتر جهان است چندان مناسب نیست و از اردیبهشت که قرارداد با ایگور کولاکوویچ، سرمربی پیشین ایران، لغو شد این تیم بی مربی ماند. هرچند و به تازگی مقامات فدارسیون به این نتیجه رسیدند که سرمربی آینده تیم ملی حتما باید خارجی و درجه یک باشد، آن هم در وضعیتی که تیم ملی والیبال می‌خواهد مدعی المپیک باشد.

به نظر می‌رسدکارشناسان حاضر در اتاق فکر فدارسیون والیبال از بین گزینه‌های مطرح تمایل بیشتری به ولادیمیر آلکنو، آنجلو لورنزتی و لورنزو برناردی دارند.

برناردی همان مربی‌ای است که خولیو ولاسکو، سرمربی پیشین تیم ملی والیبال ایران به‌هنگام ترک کشور به مسئولان فدراسیون توصیه کرد که از لورنزو برناردی به‌عنوان جانشین او استفاده کنند ولی در آن زمان این مربی پیشنهاد ایران را نپذیرفت. باید از این کارشناسان پرسید چطور تیمی که می‌خواهد مدعی المپیک باشد باید این همه مدت صرف انتخاب مربی کند!

از آن طرف هم فدراسیون جودوی ایران به اتهام سرباز زدن از بازی با ورزشکاران رژیم صهیونیستی و تحت فشار گذاشتن ورزشکارانش تعلیق شده و به زودی دادگاهی مهم در این مورد در پیش دارد.

دادگاه عالی ورزش یا همان CAS جایی است که نمایندگان فدارسیون جدوی ایران در برابر نمایندگان فدراسیون جهانی جودو قرار می‌گیرند تا اتهامات را رد کنند و بتوانند زمینه بازگشت جودوی ایران را مهیا کنند.

در مقابلِ شاهدانی چون نصرالله سجادی، مشاور ارشد رئیس کمیته المپیک و آرش میراسماعیلی، رئیس فدارسیون جودو، فدراسیون جهانی جودو هم قرار شده با سه نفر از جودوکارهای پناهنده ایرانی در این دادگاه شرکت کند تا علیه ایران شهادت دهند.

سعید ملایی اصلی‌ترین شاهدی است که می‌خواهد در مورد مسابقات جهانی توکیو و وضعیتی که مسئولان ورزش ایران برایش به وجود آورده‌اند، صحبت کند. غیر از او، وحید سرلک، قهرمان سابق جودوی ایران و  محمد منصوری، سرمربی پیشین تیم ملی جودو که رابطه خوبی با ملایی دارد هم به این دادگاه دعوت شده‌اند. دادگاه در حالی برگزار خواهد شد که می‌دانیم ما در محاکم ورزشی سوابق خوبی در پیروزی نداریم و پشت فدارسیون جهانی جودو اراده سیاسی نیز وجود دارد.

این تنها بخشی از مشخص‌ترین دردسرهای روشن و واضح ورزش ایران است وگرنه از وضع آشفته کشتی تا از دست دادن نسل جوان شطرنج‌بازان ایران، کارنامه وزارت ورزش مسعود سلطانی‌فر پر از آسیب، هزینه و از دست رفتن افتخارات برای کشور است.

مسعود سلطانی‌فری که از حلقه نخست یاران حسن روحانی و از همراهان او در مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص بود، از روز نخست دولت تدبیر و امید در این دولت فعال بود.

او یکی از سه وزیر پیشنهادی حسن روحانی بود که از مجلس نهم رای اعتماد نگرفت، اما پس از استعفای محمود گودرزی از وزارت ورزش و جوانان، سلطانی فر مجدداً از سوی رئیس‌جمهور به عنوان نامزد وزارت ورزش به مجلس دهم معرفی شد تا این بار رای اعتماد مجلس دهم را به دست بیاورد.

بسیاری گمان می‌کردند سلطانی‌‎فر که گزینه اصلی روحانی برای هدایت وزارت ورزش و جوانان بود می‌تواند عملکرد ضعیف گودرزی را جبران کند، اما این تنها یک خیال خام بود و سلطانی‌فر به گونه‌ای عمل کرد که محمود گودرزی رو سفید شد. امروز نه تنها ورزش ایران در مسائل مختلف مشکل دارد و بلکه حوزه جوانان نیز عملا با بی‌توجهی وزیر مواجه است و تلاش بی‌وقفه تندگویان است که باعث اندک تحرکی در این بخش شده.

تجربه سلطانی‌فر یک بار دیگر ثابت کرد که نزدیکی و مورد اعتماد بودن یک رئیس جمهور باعث نمی‌شود یک چهره، مناسب هر پست و شغلی باشد، درست مثل تجربه اسفندیار رحیم مشایی یا واعظی که به خاطر نزدیکی به روسای جمهور یا نفوذی عجیب و بیش از حوزه مسئولیت خود داشتند یا پست‌های مختلف و بی ربط را تجربه کردند.‌

کد خبرنگار: ۹
۰دیدگاه شما

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • پربازدید

    پربحث

    اخبار عجیب

    آخرین اخبار

    لینک‌های مفید