این تصمیم وزارت ورزش به قطع دوای موقتی برای بهتر شدن اوضاع مالی و اقتصادی 2 باشگاه استقلال و پرسپولیس است اما وزارت ورزش اگر می‌خواهد فکری به حال این 2 باشگاه بکند، باید دارو و دوایی دائمی را مرهم دردهای اقتصادی سرخابی‌ها کند؛ دوایی مثل خصوصی‌سازی یا نظارت به عمکرد مدیران این 2 باشگاه.

سلام نو - سرویس ورزشی: ممنوعیت حضور خارجی ها در 2 باشگاه استقلال و پرسپولیس تنها دوایی موقت است و وزارت ورزش اگر می‌خواهد از دست مشکلات اقتصادی این 2 باشگاه راحت شود یا باید آن‌ها را خصوصی کند و یا نظارت ویژه‌ای به عملکرد مدیران داشته باشد و دست دلالان را از این 2 باشگاه‌ کوتاه کند.

به گزارش سلام نو، چند روزی است که با تصمیم وزارت ورزش و جوانان استفاده از مربی و بازیکن خارجی برای استقلال و پرسپولیس ممنوع شده است و تا اطلاع ثانوی سرخابی‌ها تنها می‌توانند قرارداد خارجی‌های فعلی خود را تمدید کنند و خبری از بازیکن و مربی خارجی جدید نیست. تصمیمی که به دلیل بدهی‌های فراوان سرخابی‌ها به بازیکنان و مربیان خارجی گرفته شد که البته این تصمیم باعث می‌شود صورت مسئله و مشکل اصلی به چشم نیاید.

خارجی‌ها فدای مدیران بی‌مسئولیت

ثبات، واژه‌ای ناآشنا با مدیریت 2 باشگاه مطرح پایتخت یعنی استقلال و پرسپولیس است. در سال‌های اخیر رفت و آمدهای زیادی در ساختمان مدیریت 2 باشگاه وجود داشته است و هر مدیری تا صندلی ریاستش گرم نشده، جای خود را به نفر بعدی داده است. اتفاقی که به نظر اپیدمی شده و انگار هر کسی می‌داند اگر مدیرعامل استقلال یا پرسپولیس شود، عمر مدیریتش به یک سال هم قد نمی‌دهد و باید جایش را به نفر بعدی بدهد.

به زعم بسیاری از کارشناسان این اتفاق سبب شده تا هر مدیری که روی کار می‌آید به فکر منافع شخصی‌اش باشد و کاری به عاقبت این 2 باشگاه پرطرفدار نداشته باشد. ارتباط با دلالان و آوردن بازیکنان و مربیان خارجی باعث شده تا فقط قراردادهای سنگین و به ارزش غیرواقعی خارجی‌ها با آن‌ها بسته شود تا جیب طرفین حاضر در قرارداد از بیت‌المال پر شود. در این بین تنها پول به خود بازیکن و یا مربی نمی‌رسد و او مجبور می شود از طریق فیفا به دنبال حق خود باشد. تا آن زمان هم مدیر وقت به هر بهانه‌ای از سمت خود استعفا داده و مدیر جدید جایگزین شده است.

به دنبال مسکن دائمی

این تصمیم وزارت ورزش به قطع دوای موقتی برای بهتر شدن اوضاع مالی و اقتصادی 2 باشگاه استقلال و پرسپولیس است اما وزارت ورزش اگر می‌خواهد فکری به حال این 2 باشگاه بکند، باید دارو و دوایی دائمی را مرهم دردهای اقتصادی سرخابی‌ها کند؛ دوایی مثل خصوصی‌سازی یا نظارت به عمکرد مدیران این 2 باشگاه.

نظارتی که با شفاف‌سازی برای هواداران همراه باشد و پیگیری‌های مداومی از سوی وزارت ورزش شکل بگیرد زیرا اگر قرار باشد این نظارت‌ها باز هم در حد حرف باشد و مدیران بعدی استقلال و پرسپولیس هر کاری که می خواهند بکنند، همین آش است و همین کاسه. مدیری که بخواهد از جایگاهش در این 2 باشگاه سواستفاده کند، با سواستفاده از بازیکنان ایرانی و باز کردن دوباره پای دلالان به این باشگاه‌ها کارش را انجام می‌دهد.

تنها چاره خصوصی‌سازی است

مدت‌ها است که قرار بر این شده تا سرخابی‌ها خصوصی‌سازی شوند اما این کار فقط تا مرحله حرف پیش می‌رود و هیچوقت به عمل نمی‌رسد زیرا هر دفعه بهانه‌ای برای صلاحیت نداشتن متقاضیان 2 باشگاه استقلال و پرسپولیس آورده می‌شود. اگر قرار است این 2 باشگاه از دست مدیران بی‌مسئولیت‌شان رهایی پیدا کنند، باید خصوصی‌ شوند و به دست کسانی سپرده شوند که تنها به فکر منافع شخصی نیستند و پایداری سرخابی‌ها برایشان اهمیت دارد.

کد خبرنگار: ۱
۰دیدگاه شما

برچسب‌ها

پربازدید

پربحث

اخبار عجیب

آخرین اخبار

لینک‌های مفید