ویتامین دی
ویتامین دی اغلب زمانی ساخته می شود که نورآفتاب بواسطه پوست جذب شود. وقتی نور آفتاب بواسطه پوست جذب می شود، کلسترول به ویتامین دی تبدیل می شود. سپس ویتامین دی وارد کبد و کلیه ها می شود و به اعضای بدن منتقل می شود که این به سلامت سلول ها کمک می کند. ویتامین دی نقش مهمی در حالت پوست دارد و حتی می تواند پسوریازیس را درمان کند.
ویتامین ث
ویتامین ث به مقدار زیاد در اپیدرمیس (لایه بیرونی پوست) و نیز درمیس (لایه درونی پوست) وجود دارد. خواص آنتی اکسیدانی و نقش ویتامین ث در تولید کلاژن به سلامت پوست کمک می کند و پوست را سالم نگه می دارد.
ویتامین E
ویتامین E نیز همانند ویتامین ث یک آنتی اکسیدان است که وظیفه اصلی آن در مراقبت از پوست، حفاظت از پوست در برابر آسیب های ناشی از نورآفتاب است. ویتامین E، اشعه های مضر ماورابنفش آفتاب را وقتی به پوست تابیده می شود، جذب می کند. حفاظت از نور به توانایی بدن برای به حداقل رساندن آسیب های ناشی از اشعه های ماورابنفش آفتاب گفته می شود که این می تواند به جلوگیری از لکه های تیره و چروک ها کمک کند.
بدن معمولا ویتامین E را از طریق سبوم (Sebum)-یک ماده روغنی که از طریق منافذ پوستی ترشح می شود-تولید می کند. سبوم، پوست را مرطوب نگه داشته و از خشکی آن جلوگیری می کند. اگر پوست شما خشک است، ویتامین E می تواند نبود سبوم را جبران کند. ویتامین E به درمان التهاب پوست کمک می کند.
ویتامین k
ویتامین k در کمک به فرایند انعقاد خون ضروری بوده و به بدن در ترمیم زخم ها و جراحات، ناراحتی ها و جراحات ناشی از جراحی کمک می کند. ویتامین k در بیشتر کرم های موضعی پوست وجود دارد و می تواند به درمان انواع بیماری های پوستی کمک کند. پزشکان از کرم های حاوی ویتامین k برای بیماران تحت عمل جراحی جهت کمک به کاهش تورم و ناراحتی ها استفاده می کنند. بزرگسالان لازم است هر روز ۹۰ تا ۱۲۰ میلی گرم ویتامین k مصرف کنند.
نظر شما