سلام نو پلاس: سابقه عمل حبس به عنوان مجازات مجرمان به قرن هفدهم باز می‌گردد، زمانی که مردم - حتی یتیمان - به خاطر چیزهای جزئی بازداشت می‌شدند. اما به گفته اشلی روبین، آن «زندان‌ها» بیشتر زندان‌ها متفاوت بود.
سه تا از اولین زندان‌های ایالتی در جهان درست پس از انقلاب آمریکا در ایالات متحده افتتاح شد: در ماساچوست در سال ۱۷۸۵، در کانکتیکات در سال ۱۷۹۰ و در پنسیلوانیا در سال ۱۷۹۴. در همان زمان تمایل به اصلاح زندان‌ها وجود داشت، زیرا زندان‌ها مملو از دعوا، فساد و بیماری بود. بنابراین، این مسئله راه را برای زندان‌هایی که امروز می‌شناسیم باز کرد.
امروزه، اندازه و شرایط زندگی در زندان بسیار متفاوت است و اغلب به مجرمانی که در آن زندگی می‌کنند گره خورده است. زندان‌های کمتر امنیتی در ایالات متحده و خارج از آن ممکن است دارای تخت‌های راحت، دسترسی به حمام خصوصی و برنامه‌های تفریحی و توان‌بخشی باشند. در ایالات متحده، افراد ثروتمند و مشهور حتی ممکن است این شانس را داشته باشند که محکومیت خود را با امکانات ارتقا یافته از جمله با تلویزیون‌های صفحه تخت و سایر امکانات رفاهی بگذرانند، فرصتی بحث‌برانگیز برای گذراندن دوران حبس و پرداخت هزینه‌های بیشتر به نفع جامعه.
اما در سوی دیگر این طیف نیز زندان‌هایی وجود دارند که رفتن به آنها گاهی از محکوم شدن به مرگ هم بدتر است. این زندان‌ها به شدت شلوغ، فاقد مراقبت‌های پزشکی مناسب درگیر خشونت‌های بسیار شدیدی هستند.
در ادامه بدون هیچ ترتیبی خاصی با هم نگاهی داریم به لیست ۱۰ مورد از بدترین زندان‌هایی که در دنیا وجود دارند.
۱۰- زندان دلفین سیاه، روسیه
زندان دلفین سیاه (معروف به تبعیدگاه شماره ۶) در نزدیکی مرز روسیه با قزاقستان قرار دارد. این زندان برای خطرناک‌ترین و خشن‌ترین جنایت‌کاران موجود در روسیه است؛ از جمله محکومان حاضر در این زندان می‌توان به قاتلان زنجیره‌ای، آدم‌خواران، پدوفیل‌ها و تروریست‌های چچنی اشاره کرد. این نام به خاطر مجسمه دلفین ساخته شده توسط زندانیان است که روی چمن جلوی پذیرش زندان قرار گرفته است. زندانیان در اینجا ۲۴ ساعت شبانه روز از طریق نظارت تصویری تحت نظر هستند و نگهبانان هر ۱۵ دقیقه یک بار گشتت می‌زنند.
دو زندانی به هر سلول ۵۰ فوت مربعی (۴. ۶ مترمربعی) که پشت سه مجموعه درب فولادی قرار دارد اختصاص داده می‌شود تا از نگهبانان و سایر زندانیان دور بماند. زندانیان تنها ۹۰ دقیقه در روز اجازه خروج از سلول خود را دارند. زندانیان برای انتقال در محوطه زندان هم باید دستبند، و چشم‌بند داشته باشند و به حالت خم شده راه بروند تا نتوانند چیدمان زندان را یاد بگیرند یا با زندانیان دیگر تعامل کنند. این تکنیک منحصر به دلفین سیاه است.
۹- زندان کامیتی حداکثر امنیتی، کنیا
کنیا به دلیل شرایط سخت در زندان‌هایش مشهور و بدنام است و زندان کامیتی که در حوزه رویسامبو قرار دارد، به طور معمول به عنوان بدترین زندان این کشور شناخته می‌شود. ساختمان زندان در سال ۱۹۵۴ توسط بریتانیایی‌ها ساخته شد و با الگوبرداری از یک سیستم استعماری به سبک قدیمی برای اسکان مجرمان در خلال وضعیت اضطراری اعلام شده در اکتبر ۱۹۵۲ ساخته شد. کامیتی هنوز چوبه دار اصلی خود را دارد، اگرچه آخرین اعدام در آنجا در سال ۱۹۸۷ رخ داده است.
ظرفیت رسمی زندان ۱۲۰۰ نفر است، هرچند گزارش‌ها حاکی از آن است که بین ۱۸۰۰ تا ۲۵۰۰ زندانی در داخل آن نگهداری می‌شوند. شرایط بهداشتی در این زندان فاجعه‌بار است و بیماری‌هایی مثل HIV و ایدز، سوزاک، سفلیس، سل و اسهال خونی در آن شایع هستند. اگرچه کامیتی قبلاً به خاطر نگهداری زندانیان سیاسی و اعدام‌های با چوبه دار معروف بود، با این همه بدنامی آن در سال ۲۰۰۸ افزایش یافت، زمانی که شورش ناشی از کشف کالای قاچاق با تلفن همراه ضبط و بعد نمایش داده شد.
۸- تره هاوت، ایالات متحده آمریکا
این مجموعه زندان در ایندیانا از واحدهای با فوق امنیتی، امنیت متوسط و معمولی تشکیل شده است. تره هاوت با نام مستعار "گوانتانامو شمالی " محل زندگی جوخار تسارنایف بمب‌گذار بوستون است که در آنجا در انتظار اعدام است در سال ۲۰۰۸ این زندان را به داشتن شرایط " بسیار نامناسب " در واحد سلول ویژه خود، جایی که محکومان به اعدام نگهداری می‌کنند، متهم شد. همچنین زندان به محرومیت از خدمات پزشکی و بهداشت روانی زندانیان متهم شده و ظاهرا زندانیان در معرض سروصدای زیادی بودند که باعث کم خوابی آنها می‌شد. در ژانویه ۲۰۲۱، تره هاوت بیشترین تعداد موارد ابتلا به کرونا را داشت.
از زمانی که شریک گارلند، دادستان کل ایالات متحده، اعلام کرد که وزارت دادگستری سیاست خود در مورد مجازات اعدام را بازنگری خواهد کرد، اعدام‌های فدرال در تره هاوت متوقف شده است . این پس از آن بود که دولت ترامپ تنها چند ماه قبل از پایان دوره ریاست‌جمهوری ترامپ ۱۳ اعدام فدرال را انجام داد، از جمله اعدام لیزا مونتگومری با تزریق ماده کشنده در ۱۲ ژانویه ۲۰۲۱. مونتگومری اولین زنی بود که توسط ایالات متحده در ۶۷ سال گذشته اعدام شد. با این حال، ۴۶ مرد در تره هاوت در انتظار اعدام هستند، از جمله دیلن روف ، که به دلیل کشتن نه عضو کلیسا در چارلستون، کارولینای جنوبی در سال ۲۰۱۵ به اعدام محکوم شد.
۷- زندان ایالتی سن کوئنتین، ایالات متحده آمریکا
قدیمی‌ترین زندان کالیفرنیا، سن کوئنتین، به خاطر خشونت‌هایش مشهور است. این مکان محل زندگی بسیاری از جنایت‌کاران بدنام ، از جمله چارلز منسون، اسکات پیترسون و سیرهان بوده است که رابرت اف کندی را ترور کردند. این تنها مرکز محکوم به اعدام در ایالت برای بیش از ۷۰۰ محکوم به اعدام (بزرگ‌ترین مرکز در ایالات متحده) و دارنده تنها اتاق گاز کالیفرنیا است. اما در اوایل سال ۲۰۲۲، سه سال پس از پایان اجرای حکم اعدام توسط فرماندار کالیفرنیا در این ایالت، ایالت روند توقف حکم اعدام و جابه‌جایی زندانیان را آغاز کرد. در طول سالهای قبل و به‌ویژه در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، سان کوئنتین به دلیل فساد و شورش‌های نژادی که توسط نگهبانان تشویق می‌شد، شهرت پیدا کرد .
۶- زندان دیاربکر، ترکیه
زندان دیاربکر در سال ۱۹۸۰ توسط وزارت دادگستری ترکیه ساخته شد. پس از کودتای ۱۲ سپتامبر ۱۹۸۰ ترکیه ، دیاربکر به یک زندان نظامی حکومت نظامی تبدیل شد که در آن شکنجه ابزاری رایج برای همگون سازی اجباری کردها بود. در مجموع ۶۵۰۰۰۰ نفر پس از کودتای سپتامبر بازداشت شدند و بیشتر آنها مورد ضرب و شتم یا شکنجه قرار گرفتند. بیش از ۵۰۰ نفر جان باختند - بسیاری از آنهایی که در دیاربکر بودند. در طول "دوره بربریت" که به اوایل و اواسط دهه ۱۹۸۰ اشاره دارد در آنجا تحت اعمال وحشتناک شکنجه سیستماتیک قرار گرفتند. اگرچه این اخبار به ندرت توسط مافوق‌ها تایید می‌شود، اما صدها شهادت از زندانیان سابق دیاربکر از آزار جسمی و روحی حکایت دارد. کمبود خواب و آب و غذا، آویزان به سبک فلسطینی- از بازوها-، اعدام‌های ساختگی؛ شوک الکتریکی به اندام تناسلی؛ کشیدن ناخن و دندان‌های سالم؛ تجاوز جنسی یا تهدید به تجاوز جنسی تنها بخشی از شکنجه‌های رایج این زندان بود. اما در سال ۲۰۲۱، رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه اعلام کرد که این مرکز به یک مرکز فرهنگی تبدیل خواهد شد.
۵- زندان مندوزا، آرژانتین
زندان مندوزا در آرژانتین با جمعیتی تقریباً سه برابر ظرفیت آن، به شدت شلوغ است. پنج زندانی در سلول‌هایی با مساحت تنها ۴۳ فوت مربع (۴ متر مربع) جا داده می‌شوند و بسیاری از زندانیان مجبور می‌شوند بدون تشک روی زمین بخوابند. عفو بین‌الملل در سال ۲۰۰۵ گزارشی از این شرایط ارائه کرد و هشدار داد که "افراد زندانی در مندوزا در وضعیت ناامیدکننده‌ای قرار دارند و حتی در اعتراض به شرایط دهان خود را دوخته‌اند.
شرایط در آن زمان به قدری وخیم بود که شامل شکنجه و در برخی موارد حتی مرگ زندانیان می‌شد. زندانیان از مراقبت‌های پزشکی ناکافی برخوردار بودند و زندان فاقد سیستم فاضلاب مناسب بود و زندانیان را مجبور به استفاده از کیسه‌های پلاستیکی و بطری به عنوان دستشویی می‌کرد.
۴- زندان گلدانی، گرجستان
رسوایی سال ۲۰۱۲ در زندان گلدانی، واقع در تفلیس، گرجستان، توجه بین‌المللی را به اعمال شکنجه علیه زندانیان در این کشور به دست نگهبانان جلب کرد. آزارهای متعددی از جمله تعرض جنسی و تجاوز، در ویدئویی توسط یک زندانبان سابق فاش شد. این ویدئوها باعث اعتراضات بزرگ در سراسر کشور شد و الهام‌بخش اصلاحات واقعی در نحوه رفتار با زندانیان بود. اگرچه در دهه گذشته شرایط در زندان‌های کشور بهبود یافته است، اما زندان گلدانی بار دیگر در کانون توجه قرار گرفته است و محل اعتراضات است.
۳- ندامتگاه ایالات متحده،ADX، ایالات متحده
این زندان با نام‌های ADX Florence ، Florence ADX، Supermax یا Alcatraz of the Rockies نیز شناخته می‌شود و زندان فوق امنیتی آمریکا است. این مرکز که در سال ۱۹۹۴ ساخته شد، برخی از خطرناک‌ترین جنایت‌کاران جهان از جمله تد کاچینسکی (بمب افکن)، رمزی یوسف (مسئول بمب گذاری در مرکز تجارت جهانی در سال ۱۹۹۳) و زکاریاس موسوی (دخیل در حملات ۱۱ سپتامبر) را در خود جای داده است. زندانیان در این مرکز ۲۳ ساعت در روز را در سلول‌های بتنی ۷ در ۱۲ فوت (۲ در ۳. ۶ متر) در سلول انفرادی می‌گذرانند. پنجره‌ها کوچک هستند و زندانیان وعده‌های غذایی خود را از طریق شکاف‌های کوچک در درهای فلزی سلول‌ها دریافت می‌کنند. هنگامی که زندانیان در طول دوره هواخوری یک‌ساعته اجازه خروج از سلول خود را پیدا می‌کنند، چندین دستبند می‌خورند و توسط چندین نگهبان به یک قفس کوچک در فضای باز اسکورت می‌شوند. رابرت هود - رئیس سابق زندان - روزگاری از آن به عنوان "نسخه تمیز جهنم" یاد کرد.
۲- کمپ ۱۴ کچئون، کره شمالی
نزدیک مرکز کره شمالی یک زندان به وسعت ۶۰ مایل مربع (۱۵۵ کیلومترمربع) وجود دارد که به کمپ ۱۴ و کچئون معروف است. بر اساس گزارش‌های وزارت امور خارجه ایالات متحده، کمپ ۱۴ در سال ۱۹۵۹ در نزدیکی مرکز کشور، حدود ۴۰ مایلی (۶۴ کیلومتری) شمال پیونگ‌یانگ ساخته شد. کمپ ۱۴ یک اردوگاه برای زندانیان سیاسی محسوب می‌شود و می‌تواند ۱۵۰۰۰ زندانی را در خود جای دهد. این بدان معناست که زندانیان به دلیل "دشمنان دولت" بودن در حال گذراندن حبس ابد هستند. زندانیان در اینجا به طور معمول گرسنگی می‌کشند و مجبور به کار اجباری در معدن، نساجی و کشاورزی می‌شوند. کمپ ۱۴ همچنین از سیاستی به نام «سه نسل مجازات» استفاده می‌کند، به این معنی که بسیاری از زندانیان صرفاً به دلیل ارتباط با فردی مظنون به ارتکاب جرم در آنجا زندانی هستند.
۱- زندان گیتاراما، رواندا
شلوغ‌ترین زندان جهان، گیتاراما، بیش از ۷۰۰۰ زندانی را در مکانی جای داده که فقط برای نگهداری ۴۰۰ نفر ساخته شده است. بیشتر زندانیان مظنون به دست داشتن نسل‌کشی رواندا هستند که در سال ۱۹۹۴ رخ داد. با توجه به ازدحام بیش از حد، مردان و زنانی که در اینجا اسکان داده می‌شوند مجبور می‌شوند در تمام ساعات روز با پای برهنه روی زمین کثیف بایستند. بسیاری از آنها در نهایت نیاز به قطع عضو نیاز دارند، اما با وجود تنها یک پزشک تمام وقت که به زندان اختصاص داده شده است، اکثر زندانیان نمی توانند درمان مورد نیاز خود را دریافت کنند و در نتیجه هر روز نیم دوجین جان خود را از دست می‌دهند.
نظر شما