سلام نو _ سرویس گردشگری: ازدواج ها و رسومی که بر روی دست بافته های اصیل منقش و فرش نفیس اصفهان برگزار می‌شود؛ پس تبعا باید آیین خاصی داشته باشد. ازدواج در اصفهان طبق روال رایج با خواستگاری از دختر شروع می‌شود و پس از تایید خانواده، روزی میمون را برای عقد تعیین میکنند. خانواده داماد خوانچه عقد را تهیه میکنند که عموما شامل آینه و قرآن، شربت مخصوص، دارچین و زعفران می‌باشد.
رسم‌های جالب و دیدنی ازدواج در اصفهان
ازدواج در فرهنگ بومی اصفهان نیز مانند اکثر شهرهای ایران، به صورت سنتی برگزار می‌شود و آداب و رسوم خاص خود را دارد. ازدواج با خواستگاری آغاز می‌شود و در صورتی که خانواده دختر موافق باشند، داماد در شبی خوش یمن به خانه عروس خوانچه می‌فرستد. داخل این خوانچه یک جلد قرآن، آئینه، ابریشم هفت رنگ، شانه، شیرینی، حنا، هل، دارچین، کندر، شربت، میخک، اسپند، نمک، تخم مرغ و سبزی قرار می‌دهند. هنگام بردن خوانچه، فردی پیشاپیش گروه قصیده‌ای در مدح ائمه اطهار می‌خواند و بقیه صلوات می‌فرستند. این رسم در برخی از خانواده‌ها وجود ندارد و آنها پیشاپیش خوانچه به رقص و آواز می‌پردازند.
بردن خوانچه با رقص و آواز یا صلوات و مدح، به انتخاب خود خانواده و با توجه به میزان اعتقادات آنها انجام می‌شود. بعد از بردن خوانچه، مراسم عقد با حضور بستگان دو طرف برگزار می‌شود. در فرهنگ بومی اصفهان، هنگام مراسم عقد، ابریشم هفت رنگ را به سر عروس و داماد می‌کشند و زنی با سوزن خیاطی، این ابریشم را می‌دوزد. به عبارتی یعنی آنها را به هم می‌دوزد تا پیوند آنها ابدی شود.
طلبون و مجلس سیمان
صبح روز بعد، رسمی به نام طلبون اجرا می‌شود. در این رسم، دو مرد و دو زن از بستگان عروس و داماد، مردم را به صرف چای و شیرینی دعوت میکنند. در این مجلس، یک زن خوش یمن حلقه‌ای به دست عروس می‌کند و کفش او را می‌پوشاند. سه روز بعد، مردها در خانه داماد و زن‌ها در خانه عروس جمع می‌شوند که به آن مجلس سیمان عروس می‌گویند.
رخت‌برون و حنابندان
مراسم زفاف و بردن عروس مدت زمانی بین چند روز تا دو سال طول می‌کشد. یک هفته پیش از بردن عروس، مراسم رخت برون و یک روز پیش از آن، مراسم آرایش عروس برگزار می‌شود.
سپس عروس را به حمام برده و حنابندان انجام می‌شود. این مراسم به طور مشابه و جداگانه برای داماد نیز برگزار می‌شود. بعد از مراسم حنابندان، همه در خانه خانواده عروس جمع می‌شوند. چند ساعتی عروس و داماد در کنار یکدیگر می‌نشینند و زن‌ها برای دیدن عروس می‌آیند.
سپس داماد به خانه بازمی‌گردد تا مقدمات ورود عروس را فراهم کند. اواخر شب، داماد به همراه عده‌ای از بستگان، به خانه عروس می‌روند تا عروس را بیاورند. این مراسم با غزل‌خوانی برگزار می‌شود. عروس از زیر قرآن رد می‌شود و زنی آئینه بزرگی مقابل صورت او می‌گیرد. عروس از پدر و مادر خود خداحافظی می‌کند و مردهای اقوام با قصیده و غزل‌خوانی پیشاپیش همه و زن‌ها شاباش گویان از پشت سر آنها به خانه عروس و داماد به راه می‌افتند.
وقتی به خانه عروس و داماد رسیدند، مقابل خانه می‌ایستند تا داماد پاانداز تقدیم کند. بعد از آن، داماد چند سیب یا انار به سمت عروس پرتاب می‌کند. داماد، جلوی در خانه عروس را در آغوش می‌گیرد و به حجله می‌برد.
عمو یا دایی عروس وارد حجله می‌شود تا سوره الرحمن را تلاوت کند و برای ریختن خجالت بین عروس و داماد، سر آنها را به هم می‌زند. بعد از متفرق شدن جمعیت، عروس و داماد پای یکدیگر را با آفتابه لگن می‌شویند و داماد این آب را به چهارگوش خانه می‌ریزد. روز بعد والدین عروس برایشان نهار فرستاده و اقوام هدیه‌ای به نام در حجلگی برای آنها می‌برند.
لباس در آداب و رسوم اصفهان
لباس مردم اصفهان در گذشته نشان دهنده مذهب، عوامل محیطی، شیوه زندگی و رتبه اجتماعی بوده است. امروزه به دلیل شهرنشینی وگرایش مردم شهر به مدرنیته دیر زمانی است که دیگر در شهرها از جمله اصفهان لباس سنتی و محلی دیده نمی‌شود. اما هنوز در برخی روستاها و شهرهای کوچک اطراف می‌توان یافت. لباس مردم اصفهان امروزه مدرن و غربی شده اما لباس سنتی آنها در حدود ۳۰۰ سال پیش بیشتر از نخ سفید یا شیری رنگ بوده است.
لباس اصیل زنان اصفهان شامل یک دامن مخمل قرمز و کوتاه با چین‌های فراوان بوده که زیر آن شلوار گشاد مشکی یا شیری می‌پوشیده اند.
همچنین یک پیراهن گلدوزی شده شیری و یک چارقد گلدوزی شده شیری رنگ که با سنجاق زیر گلو بسته می‌شده است. لباس مردان از یک شلوار مشکی گشاد با پیراهن یقه ساده و آستین‌های گشاد تشکیل می‌شده که جلیقه کوتاه مشکی روی آن می‌پوشیده‌اند همراه کلاه نمدی بر سر. در زمستان نیز یک قبای ساده بلند بر روی لباس اصلی پوشیده می‌شده و شال ابریشمی دور کمر استفاده می‌شده است.
نظر شما