به گزارش سلام نو به نقل از فرارو، سال‌هاست که پای مرغ به عنوان یک غذای اصلی در سبد غذایی مردم بخش‌هایی از جهان به‌ویژه شرق و جنوب شرق آسیا وجود دارد و حتی در برخی کشورها غذایی گران‌قیمت به‌شمار می‌رود. در کشور ما، ایران نیز اگرچه پای مرغ به عنوان یک غذا عمومیت چندانی ندارد، با این همه حرف و حدیث‌ها درباره خواص آن باعث شده است تا مصرف پای مرغ در میان برخی خانواده‌های ایرانی رواج پیدا کند.
پای مرغ دارای چه مواد مغذی است؟
۱. کلاژن: پای مرغ دارای کلاژن و ساختارهای پروتئینی حاوی فیبر است که در استحکام و انعطاف‌پذیری پوست بدن نقش دارند. کلاژن عنصر بسیار مهمی در ساختار پوست است که از اپیدرم؛ یعنی همان سطح رویی پوست محافظت می‌کند. کلاژن اپیدرم را نگاه میدارد؛ همچنین در غضروف سازی نقش دارد.
۲. پروتئین‌ها: پای مرغ دارای پروتئین‌هایی است که در ماهیچه‌سازی نقش مهمی را ایفا می‌کنند.
۳. ریبوفلاوین (ویتامین B۲): ویتامین B۲ علاوه‌بر بهبود سیستم ایمنی بدن برای شکل‌گیری گلبول‌های قرمز جدید و سوخت و ساز چربی‌ها، کربوهیدرات‌ها و پروتئین‌ها و تبدیل آن‌ها به انرژی مصرفی بدن مفید است.
۴. فولات (ویتامین B۹): فولات کربوهیدرات موجود در بدن را به گلوکز یا همان انرژی تبدیل می‌کند.
۵. ویتامین B۱۲: بدن ما در طول روز به حدود ۰.۵ میکروگرم از این ویتامین نیاز دارد و در صورت کمبود دچار کم‌خونی و خستگی فرد می‌شود.
۶. کلسیم: برای استخوان‌سازی بسیار مهم است.
۷. آهن: نقش مهمی در خون‌سازی بدن دارد.
پای مرغ به چه میزان دارای ارزش غذایی است؟
پای مرغ چه خواصی دارد؟
۱. بازسازی پوست: کلاژن موجود در پای مرغ برای سلامت پوست مفید است و سلول‌های پوستی را بازسازی می‌کند و جلوی صدمات سلول‌های پوستی را می‌گیرد. پای مرغ همچنین انعطاف‌پذیری پوست را افزایش می‌دهد و از پیری زودرس آن که با چروک پوست نمایان می‌شود، پیشگیری می‌کند. به همین دلیل برخی از پزشکان مصرف پای مرغ را برای زیبایی پوست توصیه می‌کنند.
۲. جوان سازی پوست: همان‌طور که گفته شد، پای مرغ حاوی مقدار زیادی کلاژن است. درحقیقت مقدار طبیعی کلاژن موجود در پای مرغ شبیه مقدار کلاژن موجود در سبزیجات برگ‌دار سبز و میوه‌هاست. کلاژن یکی از خاص‌ترین موادی است که پوست را منعطف، سالم و جوان نگاه میدارد. همچنین این ماده می‌تواند علائم اولیه پوسته‌پوسته شدن و خشکی پوست را برطرف کند و آن را به حالت عادی و نرم و صاف خود برگرداند. بدین ترتیب از چروک‌ها و خطوط کوچکی که علائم اولیه مسن شدن هستند، می‌کاهد.
۳. حفظ سلامت ناخن‌ها: حفظ سلامت و قدرت ساختار ناخن‌ها مستلزم وجود کلاژن کافی در بدن است. پای مرغ منبع عالی از کلاژن است و افرادی که روزانه از این نوع خوراکی استفاده می‌کنند، ناخن‌هایی قوی و سالم خواهند داشت. پای مرغ همچنین حاوی اسیدهای آمینه، گلیسین و پرولاین است که موجب سلامت ناخن و بدن می‌شوند. وقتی قسمت پنجه پای مرغ پس از پخت از هم شکافته می‌شود، ماده‌ای ژلاتینی از آن بیرون می‌ریزد. این ماده می‌تواند به بدن در پردازش آن بخش از کلسیمی کمک کند که با ناخن‌ها جذب شده است.
۴. سلامت لثه‌ها: لثه‌ها یکی از مهم‌ترین بخش‌های بدن انسان هستند؛ زیرا تمام غذایی که وارد بدن می‌شود، ابتدا با دندان‌ها، لثه و زبان پردازش می‌شود. بنابراین برای حفظ لثه‌ها به مواد مغذی مفیدی نیاز داریم. مصرف پای مرغ به دلیل دارا بودن مقدار زیادی کلاژن، اسیدهای آمینه و دیگر مواد ژلاتینی در سالم و قوی نگاه داشتن لثه‌ها مفید است.
۵. رفع مشکلات مفصلی: پای مرغ بنابر بررسی‌های محققان تایوانی سرشار از کلاژن است و علاوه‌بر کلاژن حاوی اسید هیالورونیک است. این اسید چشمه جوانی نامیده می‌شود و می‌تواند پیری را به تأخیر بیاندازد. اسید کندروایتین سولفات هم ماده دیگری است که در پای مرغ به‌فراوانی دیده می‌شود. این اسید برای افراد مبتلا به آرتروز و کسانی که مشکلات مفصلی دارند، مفید است. با افزایش سن از مقدار کلسیم بدن کاسته می‌شود و بازسازی سلول‌ها به‌کندی صورت می‌گیرد؛ اما مصرف مرتب پای مرغ این فرایند را تغییر می‌دهد. مواد مغذی پای مرغ ازجمله کلسیم، پروتئین، غضروف و کلاژن می‌توانند مفاصل بدن را قوی و از شکنندگی استخوانی در کهن‌سالی پیشگیری کنند.
۷. درمان روماتیسم: برای کاهش خطر بیماری‌های روماتیسمی پای مرغ مصرف کنید. درون پای مرغ کلاژنی وجود دارد که از نوع پروتئین بافت هم‌بند است. این کلاژن هنگام پخت پای مرغ موجب غلظت و چسبندگی می‌شود. پای مرغ حاوی مقدار بسیار زیادی هیدروکسی آپاتیت است. این ماده که شکل طبیعی ماده معدنی آپاتیت کلسیم است، برای محکم کردن سطوح بیرونی استخوان‌ها مفید است و از خطر شکنندگی استخوان‌ها پیشگیری می‌کند. پای مرغ همچنین حاوی کلسیم است و روماتیسم و همچنین التهاب مفاصل را بهبود می‌بخشد.
۸. تقویت سیستم ایمنی بدن: پای مرغ بسیار مغذی است و سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند. درواقع مواد معدنی موجود در آن برای سلامت بدن بسیار مفید است. پای مرغ همچنین حاوی مواد معدنی مس، منیزیم، فسفر، روی و کلسیم است. برخی از این مواد معدنی برای غلبه بر بیماری‌ها مفید هستند. بنابراین با مصرف منظم پای مرغ می‌توانید سیستم ایمنی بدن‌تان را در وضعیتی بسیار مطلوب نگاه دارید.
۹. کاهش فشارخون: پای مرغ بیش‌تر از سینه مرغ کلاژن دارد. کلاژن پای مرغ موجب کاهش فشار خون می‌شود. این کلاژن می‌تواند از مقدار رنین پلاسما بکاهد و جلوی بالا رفتن فشار خون را بگیرد. پای مرغ به دلیل دارا بودن ماده معدنی پتاسیم برای تنظیم فشارخون افراد مبتلا به پرفشاری خون مفید است. به‌طورکلی هنگام درست‌کردن سوپ پای مرغ برای طعم آن از نمک فراوان استفاده می‌شود. اما افراد مبتلا به فشار خون معمولا به سدیم هم حساس هستند. بنابراین برای پیشگیری از بالا رفتن فشار خون نباید از نمک زیاد استفاده کرد.
۱۰. رفع مشکلات گوارشی: پای مرغ را می‌توان به‌شکل سوپ یا آب‌گوشت درست کرد و از طعم آن لذت برد. تمام مواد مغذی پای مرغ مانند پروتئین، کلاژن، کندروایتین و گلوکزآمین داخل سوپ حل می‌شوند و می‌توانند دستگاه گوارش را در وضعیتی مطلوب نگه دارند. درواقع این مواد مغذی با حفظ سلامت روده‌ها مجرای گوارشی‌تان را بهبود می‌بخشد و به رفع مشکلات گوارشی می‌انجامند.
۱۱. حفظ تعادل هورمونی: یکی از مهم‌ترین مواد معدنی‌ای که موجب تعادل هورمونی بدن می‌شود، روی است. پای مرغ حاوی این ماده معدنی است و در هر بار مصرف یک سوم نیاز روزانه بدن به روی را تأمین می‌کند. همچنین چربی‌های خوب موجود در پای مرغ عملکرد غدد بدن را بهبود می‌بخشند. غدد بدن معمولا با کمک چربی‌های سالم به‌درستی کار می‌کنند. سلامت سیستم رگ‌های خونی به خاطر وجود کلاژن نقش مهمی در خون‌رسانی به نقاط کنترل غدد بدن ایفا می‌کنند. از این نقاط می‌توان سیستم عصبی مرکزی بدن در مغز و البته غدد سراسر بدن را برشمرد.
۱۲. کاهش استرس: پای مرغ انواع متفاوتی از اسیدهای آمینه را تولید می‌کند که برای بدن مفید هستند. یک نوع از این اسیدهای آمینه که در پنجه پای مرغ قرار دارد، آرژینین است. آرژینین برای سلامت بدن مفید است و موجب ترشح هورمون‌هایی می‌شود که استرس را از بین می‌برند.
پای مرغ برای چه کسانی مضر است؟
پای مرغ در چه کشورهایی مصرف می‌شود؟
۲. اندونزی: در اندونزی پای مرغ یک غذای لذیذ شناخته می‌شود. در آنجا از پای مرغ نوعی سوپ به نام سوتو تهیه می‌کنند که بسیار تند و پر از ادویه‌هایی مثل زنجبیل، زردچوبه، موسیر، سیر و فلفل است و رنگ این سوپ به خاطر استفاده از این ادویه‌ها زرد است. در جاکارتا، بالی، باندونگ و دیگر شهرهای بزرگ اندونزی این سوپ در بیش‌تر رستوران‌های خیابانی یافت می‌شود. نوع دیگری از پای مرغ که در اندونزی می‌توان یافت، شکل پفکی آن است. به این صورت که تمامی استخوان‌ها را جدا می‌کنند؛ اما شکل پای مرغ به هم نمی‌ریزد و آن را در روغن زیاد سرخ می‌کنند تا به صورت پف کرده درآید. نام این اسنک کریپیک است. همچنین پای مرغ بدون استخوان در تهیه غذای نوزادان بین ۶ تا ۱۲ ماه به کار می‌رود.
۳. کره: در کره پای مرغ را به همراه سس چیلی کبابی می‌کنند که این غذا به همراه سایر غذاها سرو می‌شود.
۴. فیلیپین: پای مرغ در ترکیبی از شکر قهوه‌ای، ادویه جات و لیموترش خوابانده؛ سپس به طور کبابی پخته می‌شود که یک وعده غذای محبوب در رستوران‌های خیابانی است.
۵. مکزیک: مکزیکی‌ها به دلیل خواص پای مرغ در بیش‌تر سوپ‌ها و خورشت‌ها از آن استفاده می‌کنند. در غذای اصلی به همراه برنج و سبزیجات سرو می‌شود و گاه با غوطه‌ور کردن پاهای مرغ در سس مخصوص آن را سرخ می‌کنند و عمده‌ترین مصرف آن به صورت اسنک است.
۶. آفریقای جنوبی: در این کشور پاهای مرغ را داخل آب داغ قرار می‌دهند تا پوست آن نرم شود؛ سپس پوست را جدا می‌کنند و سطح آن‌ها را به ادویه آغشته و در نهایت کباب می‌کنند.
نظر شما