۲۵ مرداد ۱۴۰۱ - ۲۱:۴۳
کد خبر: 55381180

یکی از بزرگترین معضلات ورزشکاران را می توان حسادت نامید.حسادت لطمه های جبران ناپذیری به ورزشکاران وارد می کند و باعث از بین رفتن عمر ورزشی خود وآسیب زدن به دیگران می شود،به چند نمونه از این موارد ها اشاره ای هر چند کوتاه خواهیم کرد.

رقابت یا حسادت / قسمت دوم

قسمت اول

دکتر بهروز شهسواری: همانطور که در مقاله قبلی موضوع رقابت سالم مهدی عبدی مهاجم جوان پرسپولیس را مورد بررسی قراردادیم ،اینک به موضوع حسادت در بین ورزشکاران خواهیم پرداخت. حسادت یک واکنش هیجانی و طبیعی است که مستقیما به روابط بین ورزشکاران مربوط می شود،حسادت را به دو گروه عمده تقسیم می شود: حسادت منفی، مخرب ونابود کننده و غبطه خوردن مثبت، مفید و سازنده،البته هر دو این مواردها یک احساس هستند وتنها تفاوت در جهت شان می باشد،حسادت جهتش به سمت دیگرورزشکاران،وغبطه خوردن به سمت خود ورزشکاراست.

غبطه خوردن ورزشکاران را می توان بعنوان یک آرزو، داشتن یک موقعیت بهتر و رسیدن به دوست یا هم تیمی خود، بدست آوردن موفقیت هایی که دیگران بدست آوردند،تحت تاثیرورزشکار مورد علاقه شان قرار می گیرند وبعنوان الگوی خود ازرفتارو عملکرد آنان تقلید می کنند و برای رسیدن به آنان ممارست از خود نشان می دهند، حتی نوع پوشش لباس و شادی در رقابت ها نیز همانند آنان تکرار می کنند. چنین ورزشکارانی هرگز به فکر آسیب زدن به دیگران نیستند،سعی می کنند با تلاش و کوشش بیشتر به الگوی شان برسانند.

البته طبق گفته مهدی عبدی، الگوی خود را زلاتان ابراهیموویچ فوتبالیست مشهور سویدی می دانند وهمواره به او غبطه می خورد و دوست دارد همانند او تا چهل سالگی فوتبال بازی کند وبعنوان یک فوتبالیست برجسته باقی بماند.این طرز تفکر مهدی عبدی به او کمک خواهد کرد بیشتر روی تمرینات و رقابت ها تمرکز کند وبه چیزی جزء موفقیت و رسیدن به اهدافش فکر نکند.

یکی از بزرگترین معضلات ورزشکاران را می توان حسادت نامید.حسادت لطمه های جبران ناپذیری به ورزشکاران وارد می کند و باعث از بین رفتن عمر ورزشی خود وآسیب زدن به دیگران می شود،به چند نمونه از این موارد ها اشاره ایی هر چند کوتاه خواهیم کرد.دودلی،بلاتکلیفی،عدم تمرکز،کاهش اعتماد بنفس،نادیده گرفتن توانمندهای خویش،افت شدید در عملکرد،افکار منفی،استرس ناشی از تایید شدن، به خطر انداختن سلامت روانی و جسمی،از دست دادن جایگاه ورزشی، پرخاشگری،افسردگی ،موارد های هستند که،بخشی از خصوصیات ورزشکاران که حسادت می ورزند.

هرچند مهدی عبدی فصل گذشته را خیلی خوب آغاز نکرده بود و نتوانست رضایت کادرفنی جلب نماید ونیمکت نشین شده بود،اما هرگز حسادت نداشته است ودست از تلاش و کوشش نکشید و ناامید ودلسرد نشد وافکار مثبت با جدیت بیشتری به تمرینات پرداخت، ومسلما نتایج بهتری در رقابت برایش رقم خورد، حالا اگرمهدی عبدی حسادت می کرد آیا می توانست مجددا موفقیت هایش را تکرارکند؟ آیا هنوزهم به عنوان یک پدیده درتیم پرسپولیس حضور داشته باشد؟

رقابت یا حسادت / قسمت اول

معمولا چنین ورزشکارانی در تیم ها و درتمرینات مشکل ایجاد می کنند و به فکر آسیب زدن به ورزشکاران دیگر هستند و همیشه ناراضی و معترض اند،تصورمی کنند که کادر مربیان عملکرد و توانایی هایش را نادیده می گیرند و احساس شان این است هرچه تلاش کنند هیچ فایده ایی ندارد ،از این رو تمام مشکلاتی که برایشان رخ می دهد را به گردن ورزشکاران دیگر می اندازند و به دنبال مقصربوده تا بتوانند خود را مبرا نمایند، و به این موضوع فکر می کنند که اگر فلان ورزشکارنبود چنین اتفاقی برای من رخ نمی داد،هرگز انتقاد و پیشنهادات کسی را قبول نمی کند واشتباهات خود را نمی پذیرند وبرای رفع نقاط ضعف شان هیچ تلاشی نمی کنند و عملکرد خودشان را بدون عیب و نقص می دانند.زیرا احساس می کنند ازاین طریق می توانند عملکرد و توانمندهایشان را به اثبات برسانند وبه شدت به دنبال تایید شدن از طرف کادر مربیان ودیگران هستند.

ورزشکارانی که دچاربه حسادت هستند همواره با ترس و نا امنی دست به گریبان هستند ترس از اینکه نتوانند جایگاه خود را درتیم حفظ کنند،ترس ازشکست،ترس ازتحقیر شدن، ترس از اخراج ویا کنارگذاشته شدن از تیم،ترس نادیده گرفته شدن،و غیره...

بهمین دلیل دچار استرس واضطراب می شوند و ذهنی آکنده از افکار منفی و بد بینانه در سر می پرورانند،و معمولا پرخاشگر و عصبی اند و در شرایط سخت مسابقات تحت فشارروانی قرارمی گیرند ،به دلیل اینکه افکار منفی ذهن شان را اشغال کرده و در شرایط مسابقات نمی تواند درست تصمیم بگیرند و در واکنش ها دیرعکس العمل نشان می دهند باعث افت شدید عملکرد و توانمندی شان می شود واز این رو اعتماد بنفس ورزشکاران کاهش می یابد.در شرایط روانی مسابقات خیلی زود تحت تاثیر قرار گرفته وخیلی سریع از کوره در می رود، برای جبران عملکرد ضعف خود دست به اشتباهات کودکانه می زند، با انجام خطا های بی مورد سرنوشت مسابقات را طور دیگری رقم می زنند، باعث عدم پیشرفت و رشد خود میشود. البته نا گفته نماند حسادت بیماری نیست و می توان آن را کنترل کرد.

زمانی که مهدی عبدی نیمکت نشین شد،افکارمنفی و بد بینانه درذهن خویش نپروراند ومسٔولیت عملکرد ضعیف خویش را برعهده گرفت وهرگزتسلیم نشد و بدنبال مقصرو بهانه گیری نرفت بلکه سعی کرد نقاط ضعف خود را تقویت نماید، تا بتواندعملکرد بهتری ازخود به نمایش بگذارد و افتخار حضور در تیم پرسپولیس را داشته باشد.

کد خبرنگار: ۱۹
۰دیدگاه شما

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • پربازدید

    پربحث

    اخبار عجیب

    آخرین اخبار

    لینک‌های مفید