سلام نو-فاطمه عرب‌زاده: قدم زدن در کوچه پس کوچه‌های شهر هوانوردی، قدمت، اصالت، پاکی و صفا، همه حس‌هایی است که در روح و جسم احساس می‌شود. با ورود به خانه‌های تاریخی یزد و دیدن شاهکارهای هنری معماران ایرانی، همه این احساسات مهر تایید زده می‌شود. خشت با گچبری و تزئینات هنری چشم هر بیننده‌ای را خیره می‌کند.
۱- امتیاز ویژه خانه تاریخی آقازاده در هواخوری دو طبقه
شهرستان ابرکوه میزبان خانه تاریخی آقازاده یکی از زیباترین و منحصر به فردترین خانه‌های تاریخی یزد است که تصویر آن بر روی اسکناس ۲۰۰۰ تومانی قابل مشاهده است. اگر برای دیدن هواخوری بی‌نظیر این خانه وارد میدان ابرکوه شوید، با مجموعه‌ای از پنج خانه قدیمی مواجه می‌شوید. خانه آقازاده تنها خانه قابل بازدید است و بقیه دارای کاربری مسکونی هستند.
این خانه یکی از مهم‌ترین خانه‌های قدیمی یزد و حتی ایران است. زیرا هواخوری دو طبقه و متمایز آن در کل ایران بی‌نظیر است. اگر می‌خواهید این شگفتی را ببینید خوب است بدانید که در کنار بازدید از خانه آقازاده می‌توانید سرو ۴۵۰۰ ساله ابرکوه را نیز ببینید که در نزدیکی این خانه قرار دارد.
۲- آشنایی با خانه کلاهدوز و موزه آب یزد
موزه آب یزد که در سال ۱۳۷۹ شروع به کار کرد، در یکی از خانه‌های تاریخی یزد به نام خانه کلاهدوزان قرار دارد. این خانه در سال ۱۲۶۶ به سفارش سید علی اکبر کلاهدوز در پنج طبقه ساخته شد و هم اکنون به عنوان موزه آب یزد مورد استفاده قرار می‌گیرد.
۳- لذت تماشای شهر هواخوری بر بام خانه هنر
نوبت به بام یزد هم می‌رسد. ایستادن بر فراز خانه هنر و لذت تماشای این شهر کویری از جمله لذت‌هایی است که مردم نمی‌توانند از آن چشم پوشی کنند.
۴- خانه حاج کاظم رسولیان (دانشکده معماری و شهرسازی یزد)
خانه رسولیان یکی از آن خانه‌های قدیمی یزد است که سال‌هاست به محلی برای یادگیری و برگزاری سمینارهای مختلف تبدیل شده است. این خانه در سال ۱۲۸۳ در دوره قاجاریه توسط حاج میرزا کاظم رسولیان ساخته شده است. ابتدا کاربری مسکونی داشت اما در سال ۱۳۶۸ به دانشگاه یزد اهدا شد و پس از بازسازی به دانشکده معماری تبدیل شد.
۵- خانه نواب یا خانه نواب وکیل؟
یکی دیگر از خانه‌های تاریخی یزد، خانه نواب با معماری قابل توجه است که در حال حاضر میزبانی یکی از بخش‌های میراث فرهنگی را بر عهده دارد. این خانه در دوره قاجاریه و به دستور شخص میرزا سید محمد رضوی معروف به نواب وکیل ساخته شده و در سال ۱۳۸۱ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. معماری این خانه به گونه‌ای است که از دو قسمت داخل و خارج تشکیل شده است که با وجود ورودی‌های متفاوت از داخل به هم متصل شده‌اند.
نظر شما