چرا هرگز نباید دارو را با آب گریپ فروت خورد؟

به گزارش سلام نو، ما اغلب به دو دلیل دوست داریم داروهای خود را با آب میوه مصرف کنیم، اولا آب میوه‌ها سالم هستند و دوما طعم ترش و شیرین آب میوه به ما کمک می‌کند تا دارو را به راحتی ببلعیم. اما این ترکیب آبمیوه و دارو می‌تواند کشنده باشد. ترکیب مضر آب گریپ فروت و دارو!

این تداخل گریپ فروت و دارو مضر است زیرا مواد شیمیایی موجود در میوه با آنزیم‌هایی که دارو را در سیستم گوارشی ما متابولیزه می‌کنند تداخل می‌کنند. این ممکن است منجر به ماندن دارو برای مدت طولانی یا خیلی کوتاه در بدن شود. اگر دارو برای مدت طولانی در بدن بماند، غلظت آن به طور تصاعدی افزایش می‌یابد و عوارض جانبی جدی ایجاد می‌کند، در حالی که اگر دارو خیلی سریع متابولیزه شود، عمل دارو موثر نخواهد بود.

دیوید بیلی، یک فارماکولوژیست بالینی در موسسه تحقیقات سلامت لاوسون در لندن، حدود بیست سال پیش این تداخل دارویی گریپ فروت را کشف کرد. به گفته وی، از آن زمان تاکنون تعداد داروهای دارای قابلیت تداخل با گریپ فروت چندین برابر شده است. بیلی همچنین گفت که مصرف یک قرص با یک لیوان آب گریپ فروت مانند مصرف ۲۰ قرص با یک لیوان آب است. بنابراین ما ناخواسته قربانی مصرف بیش از حد می‌شویم. همچنین به دلیل افزایش غلظت دارو، دارو به جای اینکه درمانی باشد سمی می‌شود.

تعداد داروهایی که می‌توانند با گریپ فروت تداخل داشته باشند زیاد است. آنها عمدتا شامل داروهایی هستند که معمولا برای مبارزه با عفونت‌ها، درمان فشار خون بالا و مشکلات قلبی، کاهش کلسترول و غیره تجویز می‌شوند. سایرین شامل داروهایی برای مبارزه با سرطان یا داروهایی هستند که برای افرادی که پیوند عضو دریافت کرده‌اند، تجویز می‌شوند.

به گفته محققان، افراد بالای ۴۵ سال در برابر این تعامل مرگبار آسیب پذیرتر هستند زیرا افراد متعلق به این گروه سنی اغلب این داروهای تجویزی را خریداری می‌کنند که با گریپ فروت تداخل دارند. همچنین این گروه سنی قادر به تحمل غلظت بالاتر دارو در بدن خود نسبت به جوانان نیستند. محققان همچنین اضافه کردند که جدا از گریپ فروت، سایر مرکبات مانند لیموترش، پوملو، مارمالاد (پرتقال سویا) نیز می‌توانند منجر به تداخل دارویی شوند.

داروهای رایج مختلفی که می‌توانند باعث این تداخل شوند عبارتند از داروهای ضد سرطان مانند کریزوتینیب، داساتینیب. داروهای ضد عفونت مانند کینین، ریلپیویرین، داروهای ضد کلسترول مانند آتورواستاتین، لوواستاتین، داروهای قلبی عروقی مانند آمیودارون، آپیکسابان، سیستم عصبی مرکزی مانند آلفنتانیل (خوراکی)،  بوسپیرون، داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین، اورولیموس.