تصویری از عذارای فیل‌ها برای همنوعان خود

سلام نو-فاطمه عرب‌زاده: گرفتن فیل‌های آسیایی که به مرگ اعضای گله در وحشی پاسخ می‌دهند دشوار است. محققان از پیدا کردن فیل‌های آسیایی حامل گوساله‌های مرده شگفت زده شدند.

سال ۲۰۱۳ بود که سانجیتا پوکرل برای اولین بار شاهد پاسخ فیل‌های آسیایی به مرگ بود. یک فیل ماده مسن‌تر در یک پارک هندی بر اثر عفونت جان خود را از دست داده بود. یک فیل جوانتر در اطراف راه می‌رفت.

دکتر پوکرل، زیست شناس موسسه زیست شناسی حفاظت از اسمیتسونین می‌گوید: "این جایی است که ما کنجکاو شدیم." نادر است که چنین لحظه‌ای را به صورت فردی نگاه کنیم، چرا که فیل‌های آسیایی ساکن جنگل و گریزان هستند.

دانشمندان روز چهارشنبه از تصاویر جمعیت فیل‌های آسیایی که به مرگ پاسخ می‌دهند استفاده کردند. آن‌ها واکنش‌هایی دیدند که شامل لمس کردن و نگهبانی ایستاده و همچنین برهنگی، لگد زدن و تکان دادن بود. در چند مورد، ماده‌ها حتی از تنه‌های خود برای حمل بچه فیل‌ها که جان خود را از دست داده بودند، استفاده کرده بودند.

فیل‌های آسیایی حتی در هنگام ابراز نگرانی یا اندوه برای مردگان، در هنگام زنده بودن نیز با استفاده از لمس ارتباط برقرار می‌کنند.

شایع‌ترین واکنش‌ها شامل خرناس و لمس کردن بود. به عنوان مثال بسیاری از فیل‌ها صورت یا گوش را با تنه‌هایشان لمس می‌کردند. دو فیل جوان از پاهای خود برای تکان دادن فیل مرده استفاده می‌کردند.

یکی دیگر از پاسخ‌های مکرر به مرگ، سر و صدا کردن بود. فیل‌ها غرش می‌کردند. فیل‌ها نوعی هشیاری را بر روی یک کارشه نگه می‌داشتند: آن‌ها نزدیک می‌ماندند، گهگاه در همان نزدیکی می‌خوابیدند و گاهی سعی می‌کردند انسان‌هایی را که سعی در تحقیق داشتند تعقیب کنند.

هر چند. محققان مادران میمونراغ دیده‌اند که نوزادان مرده را در دست دارند. دلفین‌ها و نهنگ‌ها ممکن است بچه‌های مرده را بر پشت خود حمل کنند یا آن‌ها را تا سطح آب هل دهند، انگار از آن‌ها می‌خواهند که نفس بکشند.

به چشم انسان، این حیوانات می‌توانند شبیه پدر و مادر داغدیده باشند که آماده رها کردن جوان خود نیستند.

دکتر لی می‌گوید: "این مشاهدات نادر و بسیار مهم تاریخ طبیعی حاکی از آن است که آگاهی از از دست دادن در فیل ها وجود دارد."

دانشمندان هنوز نمی‌دانند فیل‌ها تا چه درجه‌ای مفهوم مرگ را درک می‌کنند.