سلام نو-سرویس علم و فناوری: او جایزه نوبل فیزیک سال ۱۹۷۵ را برای کشفیات نیروهایی که می‌توانند شکل یک هسته اتمی را مخدوش کنند، با پیامدهایی برای شکل گیری هسته‌ای ساخته دست بشر در میان گذاشت
بنجامین روی متلسون در سال ۱۹۷۵، سالی که به خاطر کشفیات مربوط به نیروهایی که هسته یک اتم را شکل می دهند، سهمی از جایزه نوبل فیزیک به او اعطا شد.
بن روی متلسون، فیزیکدان نظری آمریکایی-دانمارکی که جایزه نوبل را به خاطر فاش کردن اینکه چگونه حرکت پروتون‌ها و نوترون‌ها می‌تواند شکل هسته‌های اتم‌ها را مخدوش کند، روز جمعه درگذشت.
دکتر متلسون در سال ۱۹۷۵ به همراه جیمز رین واتر فیزیکدان دانشگاه کلمبیا و ایج بور دانشمند دانمارکی که پدرش نیلز بور در سال ۱۹۲۲ برنده جایزه نوبل فیزیک شد، برنده جایزه نوبل فیزیک شد.
کشفیات این سه دانشمند در مورد هسته اتم ها تأثیری بر توسعه همجوشی هسته‌ای ساخت بشر داشت که با ترکیب اتم‌های هیدروژن انرژی تولید می‌کند.
تحقیقات آن‌ها به یک موضوع اساسی مربوط می‌شد: نیروهایی که هسته را شکل می‌دهند. پیش از کار آن ها دو تئوری غالب وجود داشت. یکی گفت که هسته مانند یک قطره مایع است که اساسا کروی است و پروتون‌ها و نوترون‌هایی که هسته را تشکیل می‌دهند مانند مولکول‌های منسجم در یک قطره آب رفتار می‌کردند.
نظریه دوم این بود که هسته تا حدودی مانند الکترون‌هایی که به دور آن می‌چرخند سفارش داده شده بود که پروتون‌ها و نوترون‌ها به طور مشابه در پوسته‌های درون هسته مرتب شده بودند.
هر دو تئوری کاستی‌هایی داشتند. دکتر متلسون که با همکاری دکتر بور کار می‌کرد، نظریه‌ای را توسعه داد که ساختار را تنها با حسابداری همزمان برای چرخش‌های فردی و جمعی پروتون‌ها و نوترون‌ها که یک ابر تحمیل نیرو است می‌توان توضیح داد.
دکتر متلسون و دکتر بور بعدها کار خود را گسترش دادند و دو کتاب دانشنامه‌ای به نامهای "ساختار هسته‌ای: حرکت ذرات واحد" (۱۹۶۹) و "ساختار هسته‌ای: تغییر شکل‌های هسته‌ای" (۱۹۷۵) را منتشر کردند.
بن روی متلسون در ۹ ژوئیه ۱۹۲۶ در شیکاگو به دنیا آمد که دومین فرزند از سه فرزند گودمن و جورجیا (بلوم) متلسون بود. پدرش مهندس بود. خانه خانواده محل گفتگوی سرزنده در مورد مسائل علمی، سیاسی و اخلاقی بود، دکتر متلسون در طرحی خودزندگی نامهای برای بنیاد نوبل یادآور شد.
او در طول جنگ جهانی دوم از دبیرستان لیونز تاونشیپ در لا گرانج، فارغ التحصیل شد و پس از پیوستن به نیروی دریایی، برای آموزش افسران به دانشگاه پوردو فرستاده شد. او پس از فارغ التحصیلی با مدرک کارشناسی در سال ۱۹۴۷ برای تحصیلات تکمیلی در رشته فیزیک هسته‌ای وارد دانشگاه هاروارد شد. در آنجا زیر نظر جولیان شوینگر، فیزیکدان نظری که در سال ۱۹۶۵ به خاطر کارهایش بر روی الکترودینامیک کوانتومی موفق به دریافت جایزه نوبل شد، تحصیل کرد. با دکتر شوینگر به عنوان مشاور پایان نامه‌اش، دکتر متلسون در سال ۱۹۵۰ دکترای خود را به دست گرفت.
او با دریافت فلوشیپ سفر یک ساله اشلدون از هاروارد، تصمیم گرفت زمان را در مؤسسه فیزیک نظری در کپنهاگ بگذراند (که بعدها برای نیلز بور، بنیان گذار آن تغییر نام داد). دکتر بور هم مثل پسرش ایج هنوز در آنجا مشغول به کار بود. در این زمان بود که همکاری دکتر متلسون و دکتر بور جوان آغاز شد.
هنگامی که مؤسسه فیزیک اتمی نظری نوردیک در سال ۱۹۵۷ ایجاد شد، دکتر متلسون در آنجا به عنوان استاد استخدام شد. او بقیه عمر حرفه‌ای خود را در آنجا ماند.
نظریه‌ای که دکتر متلسون و همکارانش در مورد شکل هسته‌های اتمی تأسیس کردند، مورد پذیرش جهانی قرار گرفت. اما همان طور که اغلب در علم اتفاق می‌افتد، در ابتدا با مقداری مقاومت مواجه شد.
نظر شما