اختلاف بر سر ارثیه پدری به قتل ختم شد

متهم که مردی ۴۵ ساله است بلافاصله بعد از قتل توسط ماموران بازداشت شد. او در کلانتری به قتل برادرش اعتراف کرد و گفت علت درگیری ارثیه پدری بود.

با تکمیل تحقیقات و صدور کیفرخواست پرونده برای رسیدگی به دادگاه ارسال شد.

در جلسه رسیدگی به این پرونده، بعد از اینکه کیفرخواست علیه متهم خوانده شد، دختر مقتول به عنوان تنها ولی دم پدرش در جایگاه قرار گرفت و گفت: برای عمویم درخواست قصاص دارم و او را نمی‌بخشم. من پدرم را خیلی دوست داشتم. او مرد خوبی بود. عمویم به او حمله کرد و من درخواست دارم مجازات شود.

در ادامه متهم در جایگاه قرار گرفت. او گفت: من اتهام را قبول دارم و از کاری که کردم خیلی پشیمان هستم. پدر من خانه‌ای داشت که قبل از فوتش ما آن را تقسیم کردیم و پدرم سهم هر کسی را به نام خودش کرد. سه دانگ از خانه‌اش به نام من بود و سه دانگ دیگر به نام برادرم. پدرم باید چهار دانگ خانه را به نام من می‌کرد چون من برای کارهای تقسیم خانه اقدام و کلی پول هزینه کرده بودم؛ اما پدرم این کار را نکرد تا اینکه فوت شد. بعد از فوت پدرم من به برادرم گفتم باید ۱۰۰ میلیون تومان به من بدهد. این مبلغ نصف پولی بود که من هزینه کرده بودم؛ اما برادرم این پول را نمی‌داد. ما سر این موضوع با هم دعوا کردیم.

متهم ادامه داد: من با برادرم اختلاف داشتم اما قصد کشتن او را نداشتم و از اتفاقی که افتاده است به شدت پشیمان هستم.

او درباره روز حادثه گفت: درگیری میان ما بالا گرفت و من در اوج عصبانیت با چاقو یک ضربه به قفسه سینه برادرم زدم؛ اما باور کنید قصد کشتن او را نداشتم.

متهم در حالی که سرش را پایین انداخته بود ابراز پشیمانی کرد و گفت: باور کنید نمی‌خواستم برادرم را بکشم. ما سال‌ها با هم در یک خانه زندگی کرده بودیم. دعوای میان ما سر ارث پدری دنباله‌دار شده بود و من از این ماجرا عصبانی بودم. به همین خاطر کنترل اعصابم را از دست دادم و یک ضربه چاقو به او زدم.

با پایان گفته‌های متهم، هیات قضات برای تصمیم‌گیری در این خصوص وارد شور شدند.