سلام نو - سرویس گردشگری: مرتضی می‌گه اسم نشتیفان رو سال‌ها پیش شنیده بوده و از ذهنش پاک نمی‌شده چون اسمش خاص بود، دقیقا مثل اسم آسباد. اون از علت علاقه‌اش به آسیاب‌های بادی نشتیفان می‌گه: "آسبادها رو به خاطر معماری خاصش دوست دارم، یعنی نمونه بارز معماری سنتی با رویکرد پایدار. نمی‌دونم در مورد بادهای صد و بیست روزه سیستان میدونین یا نه، بادهای شدیدی که قدیمیا به خدمت گرفتنش و به لطفش آسباد رو ساختن."
اون نحوه کار کردن آسباد رو این‌طور توضیح می‌ده: "باد به این پره‌ها می‌خورده، پره‌ها می‌چرخیدن، این انرژی به قسمت پایین که دیده نمی‌شه منتقل می‌شده و دو تا سنگ استوانه‌ای و پهنی که روی هم بودن رو به حرکت در میاورده، گندم رو از سوراخ سنگ اول می‌ریختن و در نهایت آرد از لابه‌لای این دو سنگ بزرگ بیرون میومده. می‌بینید چه ساده و قشنگ. اینطوری نیروی طبیعیِ پاکِ باد رو مهار می‌کردن، هیچ آلودگی‌ای نداشته و چرخه طبیعت هم به هم نمی‌خورده. اونا به جای اینکه منابع‌مون رو به باد بدن، باد رو مهار می‌کردن و ازش بهترین کارایی رو می‌گرفتن. نکته‌ای که تو زندگی امروزی خیلیا باید در موردش تأمل کنن."
مرتضی توصیه می‌کنه که به خراسان سفر کنیم و این زیبایی‌ها رو ببینیم و سفر مسئولانه داشته باشیم و اگر از اون بپرسیم که در خراسان چی در انتظارمونه تا ببینیمش، می‌گه: "بکرترین کویر ایران، تاریک‌ترین آسمون ایران، کاروانسراها، مساجد و قلعه‌های قدیمی، چشمه‌های آب‌گرم، دریاچه‌های نمک و روستاهای بکر، اقامتگاه‌های بوم‌گردی فوق العاده. خراسان رو به کسایی که واقعا اهل سفر، اهل تجارب متفاوت و بهتر بگم اهل یادگیری هستن توصیه میکنم."
نظر شما