چرا متولیان سینما هر ساله به هر دلیلی سعی دارند از اهمیت و شأن جشنواره فیلم فجر بکاهند؟ چرا به جای ارزش دادن به سیمرغ و جوایز فجر و خود جشنواره فیلم فجر، بر طبل بی‌اعتباری آن می‌کوبند و فیلمسازان را نسبت به آن بدبین و بی‌انگیزه می‌کنند؟

بحران چهل سالگی!

به گزارش سلام نو، تینا جلالی در اعتماد نوشت: شامگاه پنجشنبه جشنواره فیلم فجر لحظات ملتهب و پرحاشیه‌ای را پشت سر گذاشت. سیمرغ فیلم مردمی چند روزی بود که به دلیل ابهامات موجود با اعتراض فیلمسازان مختلف بخش مسابقه مواجه شده بود و سازندگان آثار از نحوه شمارش آرا و عدم دسترسی به منابع و کنترل لازم گلایه داشتند. در پی به وجود آمدن این انتقادات محمد خزاعی، رییس سازمان سینمایی از دبیر جشنواره خواسته بود که در زمینه اخذ آرای مردمی این دوره جشنواره، شفاف‌سازی صورت بگیرد. 

همزمان با دقایق پایانی نمایش فیلم‌ها در برج میلاد، درحالی که رسانه‌ها مشغول تنظیم جدول شمارش آرای مردمی فیلم‌های فجر بودند و با تیترهای مختلف به استقبال سیمرغ مردمی برای فیلم «ملاقات خصوصی» می‌رفتند ناگهان مسعود نقاش‌زاده، دبیر جشنواره اعلام کرد جایزه سیمرغ مردمی که سال‌هاست به بهترین فیلم از نگاه تماشاگران اهدا می‌شود به دلیل پاره‌ای ابهامات حذف شده است. او گفت: «به دلیل پاره‌ای اشکالات و ازجمله اشکال فنی در ارسال پیامک که باعث شده بعضی مخاطبان دریافت نکنند و نیز قطعی و اختلال اینترنت در بعضی سینماها، نتایج نظرسنجی مردمی برای ستاد جشنواره اطمینان‌بخش نیست.» حذف سیمرغ مردمی همانا و خیل انتقادات به عملکرد مسوولان این دوره جشنواره همانا. در این میان امیر بنان، تهیه‌کننده فیلم «ملاقات خصوصی» در اعتراض به حذف سیمرغ مردمی با انتشار نامه‌ای به دبیر جشنواره فجر اثر خود را از داوری در این رویداد خارج کرد و با بیان اینکه یک فاجعه بزرگ برای جشنواره فیلم فجر در حال رقم خوردن است، تاکید کرده که حتما باید دبیرخانه توضیح شفافی در این خصوص ارایه دهد که دلیل حذف آرای مردمی جشنواره امسال چه بوده است. البته ناگفته نماند که عده‌ای هم بودند که تصمیم دبیر جشنواره را ستودند و از آن به عنوان حرکت انقلابی یاد کردند. 

ولی آنچه اهمیت دارد اینکه حذف مهم‌ترین سیمرغ و جایزه که از طرف مردم به سینماگران اهدا می‌شد دقیقه نود، آن هم برای جشنواره‌ای با اعتبار چهل ساله بار دیگر ثابت کرد که این رویداد چه بحران بزرگی در چهل سالگی دارد و از چه بی‌برنامگی و کج‌سلیقگی رنج می‌برد و این سوال را در ذهن به وجود آورد که چرا متولیان سینما هر ساله به هر دلیلی سعی دارند از اهمیت و شأن این رویداد بکاهند؟ چرا به جای ارزش دادن به سیمرغ و جوایز فجر و خود جشنواره فیلم فجر، بر طبل بی‌اعتباری آن می‌کوبند و فیلمسازان را نسبت به آن بدبین و بی‌انگیزه می‌کنند؟ در نظر بگیرید تمام این انتقادات و تصمیمات شتاب‌زده دبیر و اظهارات جنجالی در حالی مطرح شد که علی سرتیپی دوهفته مانده به آغاز جشنواره (۲۴دی) از این وضعیت بلبشو در سال‌های اخیر انتقاد کرده و هشدار لازم را داده بود: «در پروسه رای‌گیری برای بهترین فیلم تماشاگران جشنواره فجر مشکلاتی وجود دارد که متاسفانه در سال‌های قبل هم رخ می‌داد از جمله اینکه صاحبان فیلم‌ها با هزینه ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان و با خرید بلیت آرای فیلم‌های خود را بالا می‌بردند و این معضلی است که باید برطرف شود تا کسانی که رای می‌دهند هم خودشان بلیت خریده باشند و هم در سالن سینما حضور داشته باشند و فیلم را ببینند.» حالا پرسش اینجاست که چرا ظرف دو هفته از این هشدار که تا آغاز جشنواره باقی مانده بود هیچ اقدام جدی در این خصوص صورت نگرفت و چرا با یک برنامه‌ریزی درست مسوولان نتوانستند از این جایزه مهم صیانت کنند؟ و اساسا چرا به استقبال حذف صورت مساله به جای حل مساله می‌روند؟  اما حواشی پنجشنبه شب فقط به حذف سیمرغ مردمی از جشنواره خلاصه نمی‌شد. دقایق پایانی پنجشنبه شب فهرست عجیب و غریب نامزدهای چهلمین دوره جشنواره فیلم فجر هم منتشر شد و برای اهالی رسانه و سینماگران که هنوز در تعجب تصمیم مسوولان برای حذف سیمرغ مردمی بودند اعلام نام کاندیدا دوباره حاشیه‌ساز شد و علامت سوال‌های دیگری را به وجود آورد مبنی بر اینکه چطور سریال موقعیت مهدی به کارگردانی هادی حجازی‌فر که در بین فیلم‌های این دوره از جشنواره بوده و کیفیت ضعیفی داشته، توانسته در ۱۴ بخش در صدر نامزدهای سیمرغ باشد و رکورددار شود؟ یا اینکه چطور فیلم دسته دختران به کارگردانی منیر قیدی با وجود انتقادات بالا به کیفیت و ساختارش نظر هیات داوران را به خود جلب کرده است؟ و پرسش‌هایی از این دست که جشنواره فیلم فجر را بیشتر به محل اختلاف سینماگران و فضای دوقطبی تبدیل می‌کند تا محلی برای دوستی و آشنایی بیشتر با سینما و دغدغه‌های‌شان.

یک ساعت پیش از اعلام نتایج اسامی برندگان سیمرغ‌ها، توسط یک سایت لو رفت

همچنین به  بی برنامگی و بی‌کفایتی  مسوولان جشنواره امسال این نکته را هم می توان اضافه کرد که در اتفاقی نادر فهرست برگزیدگان و برندگان سیمرغ یک ساعت قبل از شروع اختتامیه  توسط یک سایت سینمایی منتشرشد و لو رفت و بین خبرنگاران و اهالی رسانه دست به دست می‌شد. اما از فیلم‌هایی که در این دوره جشنواره در بخش‌های مختلف نامزد دریافت سیمرغ بودند فیلم «شهرک» به کارگردانی علی حضرتی و تهیه‌کنندگی علی سرتیپی بود که در سه رشته بهترین تدوین «ژیلا ایپکچی»، بهترین فیلمبرداری «علیرضا برازنده» و بهترین جلوه‌های ویژه میدانی «آرش آقابیگ» کاندیدای کسب سیمرغ شد. همچنین فیلم‌های علفزار، برف آخر، نگهبان شب، خائن‌کشی از دیگر فیلم‌های منتخب جشنواره  امسال بودند.

کد خبرنگار: ۱۸
۰دیدگاه شما

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • پربازدید

    پربحث

    اخبار عجیب

    آخرین اخبار

    لینک‌های مفید